وضعیت آوارگان میانمار تکان دهنده است
از کمیته بین‌المللی صلیب سرخ، پیتر مائورر روز سه شنبه در پایان سفر هشت روزه خود به میانمار و بنگلادش بیانیه ای صادر کرد.
در این بیانیه آمده است: سفرم را به این منطقه با یک ارزیابی هوشمندانه به پایان می‌رسانم. به هر دو طرف مرز سفر کردم- هم به قسمت‌های شمالی ایالت راخین که شمار زیادی از مردم از خشونت از آنجا گریخته بودند و هم به اردوگاه‌های واقع در منطقه موسوم به کاکس بازار.هم با کسانی که مانده بودند دیدار داشتم هم با کسانی که آنجا را ترک کرده بودند.
«به‌وضوح می‌توان دید که مردم در هر دو طرف در رنج و عذابند. مردم از مسکن امن، برق، سرویس بهداشتی، دارو و مراقبت پزشکی محروم هستند. گزینه‌های کسب درآمد برای مردم برای عدم نیاز به کمک و برون‌رفت از شرایط اضطرار محدود است. بیش از یک‌میلیون نفر در فلاکت به سر می‌برند و به‌نوعی گروگان تناقضی عمیقاً ناراحت‌کننده‌اند».
در بخش دیگر این بیانیه آمده، افرادی که در کاکس بازار پناه گرفته‌اند در شرایط تکان‌دهنده‌ای به سر می‌برند که کرامت انسانی را نقض می‌کند. با فرا رسیدن فصل بارش‌های موسمی، زندگی این افراد بدتر خواهد شد. نه می‌توانند بمانند و نه می‌توانند آنجا را ترک کنند. نمی‌توانم ادعا کنم زندگی برای کسانی که در ایالت راخین هستند خیلی بهتر است.
در این منطقه دورافتاده که به ندرت کسی سفر می‌کند، از منطقه‌ای عبور کردیم که در گذشته پر از روستا بود. در حال حاضر بقایای کمی به جا مانده‌است و زمین‌ها به‌سرعت در حال تبدیل به علف‌زار شدن هستند. در جاهای دیگر، مدارس و مراکز درمانی خالی شده‌اند.
مائورر افزود: در یکی از روستاهایی که دیدن کردم، کمتر از یک‌چهارم جمعیت آن باقیمانده بودند، به عبارتی دو‌هزار نفر از ۹ هزار نفر جمعیت اولیه. با همه گروه‌ها – مسلمانان، بوداها و هندوها – صحبت کردم. آنان برای من نابودی اقتصاد محلی و بافت اجتماعی‌شان را که منجر به وابستگی همه مردم به کمک‌های بشردوستانه شده شرح دادند. شرایط موجود برای بازگشت تعداد زیادی از مردم به خانه‌هایشان مناسب نیست.
« وقتی امروز به مناظر دقت می‌کنم با خود می‌اندیشم: آیا ۲۰ سال دیگر باز هم در همین شرایط فعلی خواهیم بود و تعداد کثیری از مردم همچنان در این اردوگاه‌ها به زور چنگ و دندان به حیات ادامه خواهند داد؟ کودکانی را که دیدم شایسته فردایی بهترند. آنها نباید به نسلی تبدیل شوند که در شرایط اضطراری زندگی می‌کند».
در بخش دیگر این بیانیه آمده است: وظیفه ماست که از ابتلای آنان به چنین سرنوشتی پیشگیری کنیم. تنها به دلایل بشردوستانه، باید تغییراتی صورت گیرد. باید وضعیت دشوار فعلی را تغییر داده و با آن به‌صورت ریشه‌ای برخورد شود.
کمیته بین‌المللی صلیب سرخ مایل به ایفای نقش خود در این زمینه است. همکاران ما در هر دو طرف بلافاصله پس از شروع بحران در ماه اوت سال ۲۰۱۷ وارد عمل شدند. کمیته بین‌المللی صلیب سرخ به عنوان یکی از اولین گروه‌های امدادرسان حاضر در کاکس بازار قادر به پاسخگویی به فوری‌ترین نیاز مردم ساکن نواحی مرزی از جمله جوامع میزبان بوده است.
« در میانمار، توزیع سهمیه‌های غذایی را به دو برابر رسانده‌ایم تا طی فصل بارش‌های موسومی که نواحی زیادی غیرقابل‌دسترسی می‌شوند به مردم کمک کرده باشیم. این اقدامات نجات‌بخش راه‌حل درازمدت نیستند. مردم به دنبال راه‌حل‌های پایدار هستند و باید به آینده امیدوار باشند».
رئیس کمیته بین المللی صلیب سرخ در پی سفرش به میانمار و بنگلادش آورده شده است: تلاش‌های تمام بازیگران و فعالان فشرده‌تر می‌شود و منابع رو به کاهش می‌رود. جوامع میزبان در کاکس بازار که با وجود کمبودها آغوش خود را به روی آوارگان گشودند نیز قادر به پاسخگویی به این حجم تقاضا نیستند. اقدامات خُرد اقتصادی ما که از هفته گذشته آغاز شد به درآمدزایی آنان کمک خواهد کرد و در نهایت بر مشکلات اقتصادی فائق خواهند آمد.
او تاکید کرد: کمک بشردوستانه به‌تنهایی قادر به حل این مسأله نیست. آینده‌ای بهتر برای مردم در این‌جا نیازمند راه‌حل‌های سیاسی، سرمایه‌گذاری اقتصادی پایدار زیست‌محیطی و تعهد قوی به حقوق بین‌المللی بشردوستانه و حقوق بشر است.
مائورر اضافه کرد: به‌دنبال مقصرجلوه دادن کسی یا گروهی نیستم. برای حل مشکل اقدامات صورت‌گرفته کم نبوده است. هر دو دولت در تلاش هستند و نسبت به حسن نیت آنان اطمینان دارم. در طی سفرم، با سرکار خانم آنگ سان سوچی، مشاور دولت میانمار، جناب وین مینت، رئیس‌جمور میانمار، ژنرال بلندپایه یو مین اونگ هلای و همچنین با شیخ حسینا، نخست‌وزیر بنگلادش، دیدار داشتم. امروز قبل از بازگشت به سوئیس، با جناب ابوالحسن محمود علی، وزیر امور خارجه بنگلادش، و جناب اسدالزمان خان، وزیر کشور بنگلادش، دیدار خواهم داشت.
« همچنین از سوی کمیسیون کوفی عنان توصیه‌های بسیار مهمی داشته‌ایم که از همه آنها حمایت می‌کنیم. سازمان‌های بشردوستانه نیز نهایت سعی خود را به‌منظور التیام آلام می‌کنند. با این حال، با وجود همه صحبت‌ها و تلاش‌ها، مردم شاهد تغییرات بسیار کمی بوده‌اند».
رئیس کمیته بین المللی صلیب سرخ اضافه کرد: مساعد شدن شرایط برای بازگشت، نه تنها نیازمند فعالیت‌های بشردوستانه و التیام‌بخش، بلکه نیازمند گام‌های سیاسی در راستای آزادی حرکت، دسترسی به خدمات پایه، آزادی فعالیت اقتصادِ و دسترسی به بازارهای واقع در راخین، و از همه مهمتر حصول اطمینان از تمهیدات امنیتی برای کسانی که بازمی گردند است.
«در هر دو کشوری که سفر داشتم تحت تأثیر روایات مربوط به تأثیر فعالیت کمیته بین‌المللی صلیب سرخ در دهه‌ها برای مردم و جوامع قرار گرفتم؛ روایاتی مربوط به ملاقات با زندانیان تا مراقبت‌های درمانی، مذاکرات و دیپلماسی بشردوستانه،کمیته بین‌المللی صلیب سرخ در پاسخ به این بحران انسانی چه در میانمار چه در بنگلادش همچنان به ایفای نقش می پردازد».
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
ارسال نظر