حتما اسم ها را شنیده اید. نام هایی که این روزها متهم هستند.  متهم به گرفتن وام های میلیاردی و پاداش های میلیاردی . در این بین البته عادت داریم به اعداد هزار میلیاردی و شاید این دو سه میلیاردی که دو احتمالا مجری سرشناس گرفته اند ، خیلی به جایی از کشور بر نمی خورد. بخصوص که دو اسم سیاسی و اجتماعی سرشناس تر در این لیست ادعایی هستند که دریافتی های شان خیلی نجومی تر است و مثلا پسر یکی شان حقوق سی سالش را یک جا گرفته ، آن هم ۱۰۰ میلیارد تومان.

یعنی سالی سه میلیارد تومان ، آن هم قبل از شروع به کار! ولی راستش مردم از آن خیلی ها خیلی انتظاری نداشتند اما به میان آمدن اسم این مجری های اسمی که پیشتر دبیر ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز تهدید کرده بود افشای شان می کند ، سخت دردناک است.

آنها که در برنامه های شان هی از این ادم های وام بگیر پس نده ، می نالیدند و حالا انگشت اتهام به سوی خودشان است. حالا اگر بیانیه بنویسند و توضیح هم دهند ، سخت برای مردم باور پذیر است. اگرچه اقلا درباره احسان علی خانی به شدت می توان باور داشت او اگر قراردادی با این موسسه داشته برای تولید برنامه بوده است چون در سه سال گذشته هر بار این موسسه اسپانسر برنامه هایش بود و این ارقام هم با هزینه های ساخت برنامه هایش می خواند.

مشکل اما جای دیگری است. اینکه چرا این قراردادها برای آنتن داشتن افراد با خود شخص  بسته شده است و چرا با شبکه این قراردادها را نبسته اند؟ چرا باید این افراد را درگیر چنین مناسبات مالی کنند و از آن بدتر شاید پرسش این باشد که چرا در اسناد رسمی حسابرسی شده از این موسسه ، این ارقام پاداش لحاظ شده اند؟ اگر واقعا این ارقام ، همان ارقانم هستند که اگر آن الف -ع فرد دیگری نباشد! آیا ممکن است صدا و سیما که خودش معمولا از پرداخت مالیات طفره می رود ، برای این قراردادهای اقتصادی هم طوری قراردادهایی منعقد کرده باشد که طرف مقابل هم سهم حساب های بیت المال را نداده باشد؟

این ها نکاتی است که آقای کریمان مدیر گروه اجتماعی شبکه ۳ به جای تهدید به شکایت باید بیاید و با انتشار قراردادها در راستای طرح شفاف سازی اطلاعات درباره شان توضیح دهد.

برای ما ورزشی ها البته در همه این سال های گذشته ، همیشه یک اتفاق خوشایند وجود داشته . اینکه با همه فشارهایی که به عادل فردوسی پور وارد می کنند اما تا به حال حتی یکبار در چنین مواردی اسمش به میان نیامده است.

اما این بار و برنامه بیست هجده که تبدیل شده بود به یک شوی شبیه به تی وی شوهای لس آنجلسی شبکه های فارسی زبان و حجم بالای آگهی هایش حسابی صدای مخاطبان را در آورده بود باعث سوء تفاهم هایی شده است. این اتفاقات اخیر و توضیحات احسان علی خانی درباره اینکه تهیه کننده برنامه بوده و اگر پولی گرفته ، برای قرارداد تولید برنامه ها بوده ، این شائبه که عادل هم قراردادهایی از این دست امضا کرده باشد را افزایش داده است.

عادل که همیشه در موارد اینچنینی حتی سر سوزنی در مظان اتهام قرار نداشته است. این بار هم آیا او بری از این اتهامات است؟ بهترین راهکار این است که خودش خیلی شفاف درباره همه چیز توضیحات ارائه دهد. اینکه آیا قراردادهای برنامه اش را خودش بسته یا قراردادها به نام رسانه ملی ثبت شده اند. اگر به نام او بسته شده به طور مشخص در اسناد رسمی به عنوان هزینه های تولید برنامه ثبت شده اند که مشخص باشد مالیات های شان به حساب خزانه بیت المال واریز می شود یا ارقام در ذیل عناوینی چون پاداش در دفاتر مالی ثبت شده اند؟

عادل بهتر از هر کسی می داند چه بهتر است که خودش خیلی کوتاه و شفاف در این زمینه سخن بگوید تا بعدها اگر ماجرایی چون ثامن الحجج برای این اسپانسرهای پر حضور در برنامه های این روزهای سیما افتاد ، نیازی به نوشتن نامه بلند بالا و قانع کردن مردمی که نگاه شان به قهرمان شان عوض می شود ، نداشته باشد!

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.