با حقوق کارگری، بعد از چه مدت می‌توان پراید خرید؟

ایلنا : پراید که این روزها «گران و بامعطلی»‌ست، حدود ۴۰ میلیون تومانِ ناقابل برای خریدارِ بینوا آب می‌خورد؛ پرایدِ ۱۳۱، ۳۸ میلیون تومان و پراید مدل ۱۱۱، درست ۴۰ میلیون تومان؛ البته اینها نرخ‌های رسمی خودروست که هر لحظه و هر روز در بازار بالا و پایین شده و چه بسیار زود باشد که از مرز ۴۵ میلیون تومان هم بگذرد!

اما قیمت همین خودروی نه چندان باکیفیت که خیلی از دارندگانش به راحتی ادعا می‌کنند "جرئت نداریم با این ماشین راهی مسافرت و جاده شویم"، در اسفند ماه حداکثر ۲۴ میلیون تومان بوده‌است؛ البته پراید ۱۳۱ آن روزها فقط ۲۲ میلیون بوده است. همان روزها هم، کارگران و مزدبگیرانِ کم‌درآمد دست‌شان به خودروی سواری شخصی که ارزان‌ترین‌اش همین پراید است، نمی‌رسید چه برسد به امروز که با حقوق یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومانی نمی‌شود حتی خوابِ «پرایدسواری» را نمی‌توان دید.

دستمزد فقط ۱۹.۵ درصد زیاد شد اما قیمت خودرو حداقل ۶۰ درصد افزایش یافت

اگر حداقل مزد به اضافه مزایا را در اسفند ۹۶، یک میلیون و دویست هزار تومان درنظر بگیریم، در آن زمان به شرط محالِ ثبات قیمت‌ها، یک کارگر برای داشتن یک پراید ۱۳۱ باید بیش از ۱۸ ماه حقوق خود را کامل بدون یک ریال خرج اضافی پس‌انداز می‌کرد.

درحالی‌که دستمزد ۹۷، فقط ۱۹.۵ درصد بیشتر از دستمزد اسفند ۹۶ است، قیمت خودرو حتی خودروهای وطنی حداقل ۶۰ درصد افزایش قیمت داشته‌است. از خودروهای داخلی لوکس و یا وارداتی‌ها بگذریم که بیش از ۱۰۰ درصد افزایش قیمت داشته‌اند؛ بیست درصد افزایش مزد کجا و صد درصد افزایش قیمت خودرو کجا؟! کارگر بینوا هرچه بدود دستش به خودروی شخصی نمی‌رسد!

اگر باز همان ارزان‌ترین خودروی وطنی یعنی پراید ۱۳۱ را درنظر بگیریم، در شهریور ۹۷ با دستمزد یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومانی، یک کارگر باید بیش از ۲۷ ماه دستمزدش را به صورت کامل پس‌انداز کند تا بتواند صاحب چنین خودرویی شود؛ البته مشروط بر اینکه در این مدت حتی یک ریال از حقوق‌اش را خرج نکند و همه را یک‌جا برای خرید خودروی وطنی پس‌انداز کند.

پراید را به عنوان یک نمونه آوردیم؛ به این دلیل که باقی خودروها آنقدر گران هستند که هیچ زمان یک ایرانی اگر کارگر یا کارمند ساده باشد، نمی‌تواند با پس‌انداز از محلِ دستمزد خود، یکی از آنها را بخرد و سوار شود. کافی‌ست نگاهی به جدول قیمت خودروها بیاندازیم تا این حقیقتِ مسلم، روشن شود:

با این حساب به نظر می‌رسد اینکه کارگری بتواند روزی برای خود؛ خودروی شخصی و یک پراید ساده بخرد، به هیچ وجه ممکن نیست. شاید برخی ادعا کنند که کارگران لازم نیست حتماً خورویِ صفر سوار شوند، آنها می‌توانند خودروهای کارکرده و دست دوم بخرند؛ اما این ادعا هم جواب نمی‌دهد. این روزها قیمت یک پیکان دست دوم که بیش از ده سال کار کرده، حداقل ۸ میلیون تومان است؛ یعنی بیش از پنج برابر دستمزد یک ماه یک کارگر! بنابراین برای ایاب و ذهاب کارگران و خانواده‌هایشان می‌ماند همان اتوبوس‌های شرکت واحد و مترو به شرط اینکه در تهران ماندگار باشد.