واشنگتن میدان بازدارندگی را به رقبا واگذار کرد

اولین سه‌گانه واقعی توسط دولت کندی ارائه شد. دو دهه بعد، دولت ریگان این نیروها را مدرن کرد: موتورها و سیستم‌های هدایت جدید را بر Minuteman ICBM تعریف، کلاس جدیدی از زیردریایی‌های استراتژیک مجهز به موشک‌های جدید طراحی و موشک‌های کروز دوربرد و رادارگریز را در اختیار نیروی بمب‌افکن قدیمی قرار داد. چنین استراتژی اثربخشی مداوم این تجهیزات را تضمین کرد.

با این حال، در آغاز قرن بیست و یکم، سه‌گانه دوران ریگان کهنه شده بود و باید جایگزین می‌شد. اما استراتژی‌های آمریکایی با ترکیبی از ارزیابی‌های ژئوپلیتیکی از این وظیفه منحرف شدند - برای مثال پوتین که تنها چند سال قبل به قدرت رسیده بود، تهدیدی برای ایالات متحده یا متحدان غربی آن نبود و تهدید کلی هسته‌ای کاهش یافته بود – از همین رو جنگ در افغانستان و عراق اولویت پیدا کرد. در سال ۲۰۱۰، دولت اوباما، به عنوان بخشی از تلاش‌های خود برای تصویب معاهده استارت جدید خیز برداشت؛ توافق دوجانبه کاهش تسلیحات با مسکو.

او برنامه‌ای را برای جایگزینی سه گانه‌ها آغاز کرد. اما طرح اوباما بلافاصله با چالش‌هایی مواجه شد، از جمله سقف بودجه، پایگاه صنعتی ناکافی، بازنشستگی نیروی کار و نیاز به قطعات و موادی که دیگر وجود نداشت. متأسفانه، تمام عناصر این برنامه عقب مانده و بیش از بودجه بود. سه گانه ایالات متحده هنوز ایمن، مطمئن و قابل اعتماد هستند، اما بسیار فراتر از طول عمر مورد نظر خود عمل کرده‌اند.

مشروح این گزارش را در اقتصادنیوز با تیتر «واشنگتن میدان را به رقبا واگذار کرد؛ متحدان بی‌دفاع ماندند؟/ پشت پرده پیشروی هسته‌ای چین و روسیه» بخوانید.

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.