تاثیر متاورس در کسب وکارهای آنلاین

پازل متاورس

در اوایل دهه ۹۰ میلادی، بیشترین کاربرد اینترنت (که به وب ۱.۰ معروف شده بود) برای ارائه محتوا در قالب وب‌سایت‌های استاتیک و بدون تعامل بود. بعد از آن و تقریبا از سال ۲۰۰۴ تا امروز، با ظهور تکنولوژی‌های جدید و ایجاد تعامل بین کاربران، نسل جدیدی از وب به نام وب ۲.۰ معرفی شد که در آن کاربران امکان تولید محتوا و تعامل با یکدیگر را دارند. اورکات، فرندفید، توییتر، فیس‌بوک و خیلی از وب‌سایت‌های دیگر متولد این نسل از وب هستند.

در این سال‌ها که از طول عمر وب ۲.۰ گذشته است، نقاط ضعفی از آن آشکار شده است که بسیاری به دنبال راه‌حلی برای آن بودند. ضعف‌هایی مانند عدم امکان پرداخت‌ اینترنتی بی‌واسطه و بومی، عدم امکان اعتماد به افراد، وابستگی به سرویس شرکت‌های بزرگ (سرویس‌هایی مانند توییتر، فیس‌بوک، جی‌میل و بسیاری سرویس‌های دیگر که توسط کمپانی‌های بزرگ مدیریت می‌شوند و هر لحظه امکان عدم سرویس‌دهی دارند) و از همه مهم‌تر، عدم امکان مالکیت در دنیای مجازی از جمله مشکلات این نسل بوده است. برای همین در این سال‌ها بر روی مفاهیمی کار شده است تا بتواند این نقاط ضعف را پوشش دهد. حاصل این تلاش‌ها مفهومی به نام وب ۳.۰ بوده است. در حقیقت وب ۳.۰ تنها یک تکه رو شده از پازل دنیای متاورس است.

بلاک‌چین

تکنولوژی اصلی که در وب ۳.۰ مشکلات گفته شده را حل می‌کند (یا حداقل این ادعا را دارد - چون در واقع در این موضوع شک هست)  بلاک‌چین است. در بلاک‌چین شما می‌توانید هر چیزی را که بخواهید در قالب یک تراکنش به نام اختصاصی ثبت کنید. به دلیل همین امکان ویژه است که مالکیت در وب ۳.۰ معنا پیدا می‌کند و ادعا می‌شود شما می‌توانید مالکیت داشته‌هایتان را حفظ کنید.

شما می‌توانید بلاک‌چین را یک دیتابیس بزرگ در نظر بگیرید که چند هزار کپی از آن روی کامپیوتر‌های مختلفی در دنیا وجود دارد. همین توزیع‌شدگی که یکی دیگر از ویژگی‌های این تکنولوژی است، باعث می‌شود نیازی به اعتماد و وابستگی به شرکت‌های بزرگ تولیدکننده نرم‌افزار نباشد (که این ادعا هم محل شک است). هر تغییری که در یکی از این هزاران نود اتفاق بیفتد، باید توسط سایر نود‌ها یا حداکثر آنها مورد تایید قرار گیرد تا به عنوان یک تراکنش معتبر ثبت شود و همین موضوع باعث می‌شود امکان تغییر مجرمانه در این زنجیره سخت شود.

اینترنت اشیا، هوش مصنوعی، واقعیت مجازی و اینترنت ۵G

اما باقی قطعه‌های رو شده از پازل دنیای جدید متاورس، تکنولوژی‌هایی مانند اینترنت اشیا، هوش مصنوعی،  واقعیت مجازی و اینترنت ۵G است. به کمک این تکنولوژی‌ها می‌توان ارتباط بین دنیای واقعی با دنیای ابرهستی را باریک‌تر از قبل کرد. در  فیلم بازیکن شماره یک آماده ( Player one ready) درهم‌تنیدگی دنیای واقعی و ابرهستی به خوبی به نمایش در آمده است.

تاثیر متاورس در آینده کسب‌وکارها

یکی از مشخصه‌های اصلی متاورس، توزیع‌شدگی در نقاط مختلف دنیا و عدم وابستگی به یک یا چند نود مرکزی است. در حقیقت زیربنای این دنیای جدید، روی زیرساخت‌های ابری شکل خواهد گرفت. شرکت‌های ابری و همین‌طور شرکت‌های تولید‌کننده نرم‌افزار‌های توزیع شده (‌DApp‌) بازار بسیار بزرگی را پیش روی خود خواهند داشت که برای برنده شدن در آن و حفظ سهم بازار، باید بیش از پیش تلاش کنند.

خرید و فروش و بازی آنلاین

با امکان داشتن مالکیت در دنیای متاورس، خرید و فروش در این دنیا بسیار فراتر و متنوع‌تر از وضعیت فعلی خواهد بود. بسیاری از کسب‌وکارها و حرفه‌ها که تا الان امکان حضور و فعالیت در دنیای اینترنت را نداشتند، می‌توانند به کسب‌وکار بپردازند. همچنین بازی‌های سازگار با دنیای متاورس مانند fortnite و همین‌طور محیطی مانند Sandbox بخشی از تلاش برای ساخت این دنیای جدید هستند.  

رمزارزها

بازار رمزارز‌ها چند سالی است که رونق گرفته است. یکی از اصلی‌ترین مولفه‌های تشکیل دنیای متاورس و وب ۳.۰، نه محدودیت‌های اشاره شده در دنیای وب ۲.۰که امکان خرید و فروش بی‌واسطه و ناشناس در این فضا بوده است. برای زندگی در دنیای آینده، نیاز است همه‌ ما با مفاهیم رمزارزها، انواع کیف ‌پول‌ها، نحوه خرید و فروش و انتقال ارز دیجیتال به خوبی آشنا باشیم.

در خصوص متاورس امیدهای زیادی وجود دارد. عدم مالکیت شرکت‌های بزرگ، مقابله با سانسور، پرداخت‌های ایمن و ناشناس و خیلی از موارد دیگر بخشی از این امیدهاست. اما آیا واقعا این‌گونه است؟ اگر شرکت‌های بزرگ نقشی در وب ۳.۰ ندارند، پس چرا فیس‌بوک به متا تغییر نام داده است و سرمایه‌گذاری بزرگی در این حوزه کرده است؟ آیا مالکیت واقعی در این دنیا وجود دارد و کسی نمی‌تواند به دارایی‌های شما دست‌درازی کند؟ جواب این سوال‌ها بر خلاف انتظار و امیدها، از نظر نگارنده چندان امیدبخش نیست.