مشکلات افت سطح تراز، کاهش کیفیت منابع آب زیرزمینی و فرونشست زمین در کشور، ضرورت رجوع به تجربیات، سیاست‌‌‌ها و قوانینی را که در سطح جهانی برای مشکلات مشابه مورد توجه بوده‌‌‌اند، بیش از پیش مشخص کرده است. بنابراین تلاش برای بهره‌‌‌برداری و بومی‌‌‌سازی آنها برای حل مسائل مرتبط با بهبود وضعیت منابع آب زیرزمینی در کشور الزم است. در این میان، ایالت کالیفرنیا که از نظر اقلیم و همچنین مشکلات منابع آب زیرزمینی تا حدودی مشابه ایران است، برنامه‌‌‌هایی را برای مدیریت منابع آب زیرزمینی خود در دست اجرا دارد. کالیفرنیا نیز چند سال پیش با بحران خشکسالی مواجه شده بود و قانون مدیریت پایدار آب زیرزمینی کالیفرنیا در سال ۲۰۱۴ در زمان خشکسالی‌‌‌های اخیر کالیفرنیا به تصویب رسید. این قانون به شکل اساسی، نقش‌‌‌ها، مسوولیت‌‌‌ها و اختیارات سازمان‌های محلی مسوول پیاده‌سازی مدیریت آب زیرزمینی در کالیفرنیا و ادارات ایالتی ناظر را دگرگون کرده است. شناخت قانون مدیریت پایدار آب‌‌‌های زیرزمینی کالیفرنیا و ویژگی‌‌‌ها و کارآیی آن و کسب آموزه‌‌‌هایی از آن برای استفاده در کشور یکی از راهکارهایی است که می‌‌‌توان به سیاستگذار پیشنهاد داد تا با ریسک کمتری به مدیریت منابع بحران بپردازد. جدیدترین قانون، قانون مدیریت پایدار آب‌‌‌های زیرزمینی کالیفرنیا در سال ۲۰۱۴ است که سازمان‌های محلی پایداری آب‌‌‌های زیرزمینی را موظف می‌کند برنامه‌‌‌های پایداری آب‌‌‌های زیرزمینی را برای جلوگیری از «نتایج نامطلوب» آب‌‌‌های زیرزمینی و سایر تاثیرات آنها تدوین کنند. براساس بررسی مستندات، هدف قانون مدیریت پایدار آب زیرزمینی، از بین بردن اثرات نامطلوب استفاده از آب‌‌‌های زیرزمینی در طول ۲۰سال است که این اثرات نامطلوب براساس افت شدید سطح آب‌‌‌های زیرزمینی، کاهش ذخیره آب‌‌‌های زیرزمینی، ورود آب دریا به آبخوان‌‌‌های ساحلی (پیشروی آب شور)، کاهش کیفیت آب، فرونشست زمین و کاهش کاربرد مفید آب‌های سطحی ‌سنجیده می‌شود. کالیفرنیا برای دستیابی به مدیریت پایدار آب‌‌‌های زیرزمینی و اداره منابع آب، اهداف مختلفی را تعریف کرده است که از جمله آنها می‌‌‌توان به ایجاد چارچوبی برای مدیریت پایدار آب‌‌‌های زیرزمینی، اشاره کرد.

اخبار مرتبط