قدردانی دوجانبه اسکورسیزی و سینمای ایتالیا
«تاویانی» پس از اعطای این جایزه گفت: اسکورسیزی همواره دوست من و برادرم بوده و جزو آن دسته نادر از کارگردانان مولفی است که با فیلمهایش به ما کمک میکند تا درک کنیم چه کسی هستیم. در این مراسم کلیپی تدوین شده از فیلمهای اسکورسیزی پخش شد و گفتوگویی با وی درباره فیلمهای ایتالیایی که زندگی او را تغییر داده است، نیز انجام شد.اسکورسیزی فیلم «شبهای کابیریا» (۱۹۵۷) از «فلینی» را به عنوان یکی از فیلمهایی که زندگیاش را تغییر داده انتخاب کرد و گفت که این فیلم مُعرف سالهای شکلدهنده سینمای اوست و آن را یک «تولد دوباره معنوی» خواند. وی همچنین از پروژه سینمایی مشترک با «فدریکو فلینی» صحبت کرد که متاسفانه با مرگ وی در دهه ۹۰ هیچگاه آغاز نشد و گفت که قرار بود با همکاری کمپانی «یونیورسال» مستندی درباره تولید فیلم بسازیم.
این کارگردان ۷۵ ساله، درباره فیلم «آکاتونه» ساخته «پیر پائولو پازولینی» دیگر سینماگر نامدار ایتالیایی نیز گفت: من در یک محله دشوار در نیویورک بزرگ شدم و اولین باری که دیدم افراد با یک فیلم بزرگ میشوند فیلم «در بارانداز» ساخته «الیا کازان» بود. اما چیزهای زیادی درباره موسیقی در فیلم از «پازولینی» فراگرفتم و در فیلم «کازینو» نیز از «پازولینی» الهام گرفتم. وی ادامه داد: زمانی که در سال ۱۹۴۸ در خانه تلویزیون داشتیم، ۵ ساله بودم و فیلمهای نئورئالیست ایتالیایی همیشه در حال پخش بود و همه با این فیلمها زندگی میکردند. این فیلمها بخشی از زندگیام بودند و به من نگاه جدیدی درباره چیستی سینما دادند، برای ما آن فیلمها زندگی واقعی بود نه فیلم. «مارتین اسکورسیزی» در بخش دیگری از صحبتهایش درباره فیلمهای تاثیرگذار ایتالیایی، به فیلم «اومبرتو دی» (۱۹۵۲) ساخته «ویتوریو دسیکا» اشاره کرد و آن را اوج سینمای نئورئالیسم دانست و فیلم «کسوف» (۱۹۶۲) از «میگل آنجلو آنتونیونی» را فیلمی توصیف کرد که تعریف جدیدی از زبان سینما ارائه داد.
اسکورسیزی که خود اصالتی ایتالیایی دارد در ۱۰ سالگی به همراه خانوادهاش از سیسیل ایتالیا به نیویورک نقل مکان کرده است. وی ساخت فیلمهایی چون «خیابانهای پایین شهر»، «راننده تاکسی»، «گاو خشمگین»، «رفقای خوب» و دیگر آثار چون «تنگه وحشت»، «عصر معصومیت»، «کازینو»، «هوانورد»، «رفتگان»، «جزیره شاتر»، «هیوگو» و «گرگ والاستریت» را در کارنامه سینمایی دارد و در طول بیش از نیم قرن فعالیت سینمایی خود ۱۲ بار نامزد جایزه اسکار شده و یک بار نیز برای فیلم «رفتگان» در سال ۲۰۰۶ برنده جایزه اسکار کارگردانی شد.
ارسال نظر