خواننده موسیقی پاپ از ۱۷ سال خانه‌نشینی گلایه کرد
اعتراض حسین زمان به قیمت بلیت کنسرت‌ها
این خواننده دیروز در یک نشست خبری از سال‌ها دوری حرف زد و گفت: دلیل اینکه چرا نتوانستم ۱۷ سال فعالیت کنم را خودم هم دقیقا نمی‌دانم و هربار هم که سوال می‌کردم هیچ‌کس جواب خاصی به من نمی‌داد و می‌گفتند که دستور از ارشاد است. از آنجا که فعالیت در عرصه هنری را حق خودم می‌دانستم و در دهه ۷۰ امثال من موسیقی پاپ را زنده کردیم، دوست داشتم به فعالیت خود ادامه دهم. مصرانه دنبال فعالیتم بودم تا اینکه یک سال و نیم پیش آقای ترابی رئیس وقت دفتر موسیقی مرا به دفتر خود دعوت کرد و به من گفت که می‌خواهند من دوباره فعالیت کنم و به من گفتند که چند تک‌آهنگ به ما بده، تا اینکه دوباره حرف و حدیث‌های سابق شروع شد ولی من ساکت ننشستم تا اینکه آقای اللهیاری به من اجازه فعالیت داد که امیدوارم تا زمان شروع کنسرت اتفاقی رخ ندهد و بتوانم فعالیت کنم.
به گزارش «ایسنا» این خواننده درباره پخش دوباره کارهایش در صداوسیما گفت: من اعتقادی به کارهای صداوسیما ندارم و اگر هم از من بخواهند کارهایم را پخش کنند، من قبول نخواهم کرد چون زمانی بی‌دلیل کارهای من را دیگر پخش نکردند. از او سوال شد که چه برنامه‌ای دارد تا بار دیگر فعالیتش متوقف نشود، اظهار کرد: نمی‌دانم چه باید کرد که دوباره تا ۱۷ سال دیگر نروم چون من همان آدم هستم. من باور دارم هنر یعنی نشان دادن زیبایی و واقعیت‌های زندگی و هنرمند باید این واقعیت‌ها را به شکلی زیبا بیان کند تا در ذهن مردم بماند. وظیفه هنرمند واقع‌گرایی برای مردم است و باید همدرد و غم‌خوار مردم باشد و اگر اینگونه نباشد هنرمند نیست. به من می‌گفتند تو بخوان ولی بیشتر از خواندن نرو و من این را قبول نداشتم، به همین دلیل ۱۷ سال فعالیتم ممنوع شد و اگر بازهم جلویم را بگیرند همین خواهم ماند.
وی افزود: مدتی به من می‌گفتند که من سیاسی هستم ولی من اصلا سیاسی نیستم و اگر بودم که مرا کنار نمی‌گذاشتند. به هیچ حزب و گروهی وابسته نیستم و باورم همان است که من خدمتگزار مردم هستم و نمی‌توانم ساکت باشم. اسم این کار سیاسی‌کاری نیست، نباید هر هنرمندی که اظهار نظر می‌کند را بگوییم سیاسی است. اگر بخواهم وابستگی جناحی داشته باشم که نمی‌توانم هنر خوبی ارائه دهم. این هنرمند درباره اینکه چرا مانند برخی از خوانندگان دیگر از ایران نرفته است،گفت: من یک‌بار در اوایل سال ۵۷ پس از اینکه از دانشگاه اخراج شدم برای ادامه تحصیل به آمریکا رفتم و شرایط تحصیلی خوبی هم داشتم. بعد از جنگ به ایران آمدم و هشت سال در جبهه بودم. همیشه وطن برایم مهم بوده است. پیشنهادهایی به من شده که از ایران بروم که هر کسی را قلقلک می‌دهد اما با اینکه فرصتش را داشتم، هیچ‌گاه نخواستم از ایران بروم و نخواهم رفت.
زمان درباره اجرای خیابانی گفت: من از اینکه قیمت بلیت‌های کنسرت تا این حد بالاست به‌شدت غمگینم و ناراضی هستم و عاجزانه از مسوولان می‌خواهم که هزینه بلیت را کاهش دهند. چه اشکالی دارد؟ هزینه‌های جانبی را پایین بیاورند تا مردم بتوانند در کنسرت‌ها حضور پیدا کنند. اگر فضایی در اختیار من بگذارند، من و گروهم حاضریم بدون دستمزد هر تعداد شبی که بخواهند کار کنیم.
ارسال نظر