چند هنرمند در آستانه سال جدید میلادی درگذشتند
آخرین مسافران ابدی ۲۰۲۲
الهام‌بخش فیلمسازان بزرگ
روجرو دئوداتو، کارگردان فیلم ترسناک «کانیبال هولوکاست»، در در هفته‌ای که گذشت در ۸۳سالگی از دنیا رفت. فیلم «کانیبال هولوکاست» محصول ۱۹۸۰ یکی از بدترین فیلم‌های تمام دوران شناخته می‌شود و اولین فیلمی است که از فیلم‌های به‌جامانده قبلی در آن استفاده شده است. نمایش این فیلم در چندین کشور به دلیل نمایش خشونت و حیوان‌آزاری ممنوع و حتی سازنده‌اش به اتهام فحاشی دستگیر شد. او متهم به قتل چندین بازیگر در برابر دوربین برای نمایش وحشی‌گری واقع‌گرایانه شد، اما بعدا تبرئه شد. او در طول دوران کاری‌اش فیلم‌های دیگری هم ساخت اما «کانیبال هولوکاست» به فیلم کالت کلاسیک در ژانر فیلم‌های ترسناک بدل شد و در فرانسه لقب موسیو آدمخوار به وی داده شد. دئوداتو کارش را با چهره‌هایی چون روبرتو روسلینی و سرجو کوربوچی شروع کرد و چند فیلم موزیکال کمدی در دهه‌های ۱۹۶۰ و
۱۹۷۰ ساخت و با فیلم جنایی اسپاگتی «مثل یک پلیس زندگی کن، مثل یک مرد بمیر» در سال ۱۹۷۶ سرو صدا به پا کرد. این فیلم به دلیل صحنه‌های خشونت‌بار با سانسور روبه‌رو شد. وی «آخرین جهان آدمخوار» را سال ۱۹۷۷ ساخت که به دلیل نمایش آزار حیوانات با سانسور روبه‌رو شد و بعد «کانیبال هولوکاست» را ساخت. این فیلم با بازی رابرت کرمان، گابریل یورک و فرانچسکا سیاردی درباره یک گروه نجات آمریکایی است که در جست‌وجوی مستندسازان گمشده‌ای هستند که داشتند فیلمی درباره قبایل آدمخوار در جنگل‌های بارانی آمازون می‌ساختند. این فیلم در ۵۰ کشور ممنوع شد اما میراث آن الهام‌بخش فیلمسازانی چون کوئنتین تارانتینو، الی راث و اولیور استون بود.
مادرخوانده پانک
ویوین وستوود، طراح مُد بریتانیایی و کنشگر اجتماعی، که به مادرخوانده پانک مشهور بود، در روزهای پایانی سال جاری میلادی درگذشت. حساب رسمی برند «ویوین وستوود» با انتشار بیانیه‌ای در فضای مجازی، خبر درگذشت این طراح مد و لباس را در ۸۱سالگی اعلام کرد و نوشت: «او در آرامش و در حالی که خانواده‌اش در کنارش بودند در کلافام، جنوب لندن، درگذشت. ویوین تا آخرین لحظات به انجام کارهایی پرداخت که به آنها علاقه داشت؛ طراحی، کار کردن روی هنرش، نوشتن کتابش و تلاش برای تبدیل جهان به جایی بهتر. او زندگی فوق‌العاده‌ای داشت. تاثیر و نوآوری او طی ۶۰ سال گذشته، حد و اندازه ندارد و در آینده هم ادامه خواهد داشت.» وستوود در دهه ۱۹۷۰ میلادی با سبک‌های بحث‌برانگیزش در پانک و موج نو، نام خود را بر سر زبان‌ها انداخت و در ادامه به تن برخی از بزرگ‌ترین نام‌های مد جامه دوخت. او به‌عنوان یک کنشگر سرسخت شناخته می‌شد و جنبش‌ها و دغدغه‌هایی را که برایش مهم بود، مانند تغییرات اقلیمی، روی سکوی کت‌واک آورد.
آهنگساز آثار تارکوفسکی
ادوارد آرتمیف، آهنگساز روسی، پنجشنبه در ۸۶سالگی درگذشت. او برای بیش از ۱۷۰ فیلم از جمله سولاریس، ادیسه و آینه موسیقی نوشت. ادوارد نیکولایویچ آرتمیف، زاده ۳۰ نوامبر ۱۹۳۷، دانش‌آموخته کنسرواتوار دولتی چایکوفسکی مسکو و از شاگردان یوری شاپورین بود و با کارگردانان نامداری همچون آندری تارکوفسکی، آندری کونچالوفسکی و نیکیتا میخالکوف همکاری داشت. دو قطعه موسیقی از آثار او، در مراسم افتتاحیه و اختتامیه بازی‌های المپیک زمستانی ۲۰۱۴ در سوچی مورد استفاده قرار گرفت. او با وجود مشکلات جسمانی و تحمل بیماری، تا آخرین لحظه زندگی به خلاقیت و نوشتن آهنگ مشغول بود. این آهنگساز در یک کنفرانس مطبوعاتی به مناسبت تولدش در ماه گذشته گفته بود: وقتی کار می کنم، چه روز باشد چه شب، برای من فرقی نمی‌کند. خانواده من می‌دانند من زمین می خورم، سپس دوباره شروع می‌کنم. من همیشه فریفته می‌شوم. او در همان زمان گفت روی موسیقی کنسرتوهای ویولن و پیانو کار می‌کند، در آینده قصد دارد اپرا را بر اساس رمان «گرگ بیابان» اثر هرمان هسه بسازد. «رویای من این است که خداوند به من قدرت بدهد تا بتوانم برنامه‌هایی را که دارم محقق کنم.»
معمار آثار منحصر به فرد
آراتا ایسوزاکی، معمار برجسته و پرکار ژاپنی، در ۹۱سالگی درگذشت. ایسوزاکی در سازه‌های اصلی در ده‌ها کشور، از جمله موزه هنرهای معاصر در لس‌آنجلس، سنت‌های شرقی و غربی را جذب، ادغام و بازتفسیر کرد. ایسوزاکی که درباره تغییرات لرزه‌ای بر عمل و تئوری معماری تحقیق می‌کرد، هم عامل و هم پیام‌آور تغییر بود؛ ویژگی‌ای که هرگز در کارش تکرار نشد. هر یک از ساختمان‌های او در جهان منحصر‌به‌فرد بود. ایسوزاکی در بسیاری از سازه‌های اصلی ساخته‌شده در ده‌ها کشور، سنت‌های شرقی و غربی را جذب و بازتفسیر کرد و تاثیرات معماری را وارد و صادر کرد. او در کتاب‌های متعددی که به تالیف رساند، آداب و رسوم نادر ساختمان‌سازی ژاپن را توضیح داد و بر روح ناملموس این کشور تاکید کرد. ایسوزاکی که سفیر فرهنگی بود، در حوزه کاری خود به یک کارگزار قدرتمند تبدیل شد.
مروارید سیاه
پله اسطوره فوتبال پنجشنبه گذشته در ۸۲سالگی درگذشت. هرچند این ورزشکار بیشتر به دلیل قهرمانی‌هایش در زمین سبز معروف است، اما در طول زندگی‌اش در ۱۱ فیلم در نقش‌های کوچک و بزرگ ظاهر شده و از این بابت می‌توان او را هنرپیشه نیز دانست. از آثار سینمایی، تلویزیونی و مستند پله می‌توان به سریال تلویزیونی «غریبه‌ها» در نقش پلینی پمپی، فیلم «مارس» در نقش چیکو بانداد، «فرار به‌سوی پیروزی» در نقش سرجوخه لوئیس فرناندز و «یک معجزه کوچک» در نقش خودش اشاره کرد.
