پیش‌بینی آینده  زمین  با  مدل‏‏‏‌سازی ابر رایانه‏‏‏‌ای

 فعالیت‌های انسانی و انتشار گازهای گلخانه‌ای، آب و هوای زمین را طوری‌گرم می‌کند که از‌میلیون‌ها سال‌پیش دیده نشده‌است؛ این رویداد، تاثیرات جدی بر اکوسیستم(بوم‌‌‌‌سازگان) دارد؛ اما مشخص نیست به‌طور خاص بر پستانداران، گونه‌‌‌‌ غالب روی خشکی‌‌‌‌های زمین، چه تاثیری دارد. پژوهشگران دانشگاه بریستول در انگلیس، برای پیش‌بینی آینده زمین شبیه‌‌‌‌سازی‌‌‌‌های ابررایانه‌‌‌‌ای انجام داده‌اند. این گروه پژوهشی دریافتند زمانی‌که قاره‌‌‌‌ها در یکدیگر ادغام می‌شوند و در نهایت یک ابرقاره گرم، خشک و عمدتا سکونت‌‌‌‌ناپذیر به‌نام پانگه‌آ اولتیما (Pangea Ultima) را تشکیل می‌دهند، شرایط غیرعادی و نامطلوب آب‌وهوایی به‌شدت افزایش خواهد یافت. بر اساس مدل آنها، گرمای بی‌سابقه به احتمال زیاد به انقراض دسته‌‌‌‌جمعی بعدی منجر خواهدشد‌ و دمای بالا احتمالا در ۲۵۰‌میلیون سال‌آینده انسان‌ها و پستانداران را از بین خواهد برد. 

براساس این پیش‌بینی‌‌‌‌ها با تشدید درخشندگی خورشید، انرژی بیشتری از آن ساطع می‌شود، زمین گرم‌‌‌‌تر می‌شود و دماهای بالا به‌صورت مداوم افزایش می‌‌‌‌یابد. علاوه‌بر این، فعالیت‌های تکتونیک (زمین‌‌‌‌ساخت) در پوسته زمین به تشکیل ابرقاره‌‌‌‌ها می‌انجامد که باعث فوران‌‌‌‌های آتشفشانی مکرر می‌شود. مقادیر زیاد دی‌‌‌‌اکسیدکربن این فوران‌‌‌‌ها، دمای زمین را بیشتر افزایش می‌دهد. از نظر تاریخی، پستانداران، از جمله انسان، سازگاری چشمگیری با شرایط غیرعادی و نامطلوب آب‌وهوایی داشته‌اند و ویژگی‌های تکاملی مختلف، مانند خواب زمستانی در طول دوره‌‌‌‌های سرد و دوره‌‌‌‌های کوتاه خواب زمستانی در هوای گرم‌‌‌‌تر برای کنارآمدن با چنین شرایطی به آنها کمک کرده‌است. پستانداران برای تحمل دمای پایین‌تر تکامل یافته‌‌‌‌اند؛ اما ظرفیت آنها برای تحمل دمای بالاتر بدون تغییر باقی ‌مانده‌است و برای مقابله با دوره‌‌‌‌های طولانی گرمایی دچار مشکل هستند. اگر پیش‌بینی‌های اقلیمی محقق شود، این شرایط برای آنها تحمل‌‌‌‌ناپذیر خواهدشد.