شرایط کاری انعطاف‌پذیر بهره‌ور ماندن را سخت‌تر می‌کند
اما آیا همه چیز به همین سادگی است؟ در خانه ماندن ممکن است حواس شما را پرت مسائل خانه مثل انبوه لباس‌هایی که باید به ماشین لباسشویی انداخته شوند کند، اما همه چیز به خودتان بستگی دارد. برای انجام کارها باید مهلتی برای خودتان تعیین کنید و خودتان را نسبت به آن زمان متعهد نگه دارید، چون کس دیگری قرار نیست بر شما نظارت داشته باشد.
طبق یک مطالعه علمی در مورد انعطاف‌پذیری در محیط کار، ۹۸ درصد مدیرانی که یک برنامه کاری انعطاف‌پذیر را اجرا می‌کنند، نتیجه منفی نمی‌گیرند. آنها در عوض با بازخوردهایی مثل برقراری ارتباطات بهتر، تعامل و بهره‌وری مواجه می‌شوند. بنابراین، مدیریت یک برنامه کاری منعطف نیازمند برقراری توازنی قوی از اعتماد مدیریت و مسوولیت‌پذیری شخصی است.
اما مسوولیت‌پذیری شخصی چه شکلی است؟ چگونه می‌توانید با مرزهایی که قبل از به دست آوردن چنین استقلالی شما را محدود کرده بودند، کارها را مدیریت کنید؟ چنین چیزی امکان‌پذیر است، فقط باید نکات زیر را مد نظر داشته باشید.
۱) به یک برنامه منظم و روتین از کارهایتان دست یابید. هر روز را در یک زمان مشخص و ثابت شروع کنید؛ حتی اگر قرار است بعد از آن، کارهای شخصی متفاوتی انجام دهید. افراد مختلفی به مزیت‌های داشتن یک برنامه روتین اشاره کرده‌اند. وندی وود، روانشناسی است که می‌گوید وقتی ما عادت‌هایی را در خودمان شکل می‌دهیم، به یک سری الگوهای رفتاری می‌رسیم که باعث می‌شوند به اهدافمان برسیم. بنابراین، حتی اگر مدیر من پارامترهای خاصی برای انجام «به‌موقع» کار نداشته باشد، خودم می‌توانم برنامه‌ای منظم و روتین ایجاد کنم. به این ترتیب، خودم را مسوول می‌کنم تا مطمئن شوم زمان کافی برای رسیدگی به همه وظایفم را دارم، حتی اگر برنامه‌ای از سوی کارفرما برایم دیکته نشده باشد.
۲) همه چیز را مثل یک روز کاری واقعی شروع کنید. یکی دیگر از مزایای کار روتین همین است. همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، ما عادت‌هایی را شکل می‌دهیم که کمک می‌کنند هدفی را محقق کنیم. وقتی برنامه کاری منعطفی دارید، اما مثل یک روز کاری واقعی با آن رفتار نمی‌کنید، از مسیر خارج می‌شوید. اگر به طور مداوم داخل خانه کار می‌کنید، می‌توانید کارهایی را که به آرامش و بهره‌وری بیشتر منجر می‌شوند انجام دهید و دائم به خودتان گوشزد کنید که «روز کاری شروع شده است!»
محققان می‌گویند حتی پوشیدن لباس رسمی در خانه با توانایی فرد برای درگیری کامل با کار ارتباط مستقیم دارد. ممکن است این حرف کمی غیرعاقلانه به نظر برسد، اما تاثیر زیادی بر چشم‌انداز و رویکردتان به کار دارد. این کار به‌ویژه برای بازاریاب‌ها و دیگر حرفه‌های خلاقانه مفید است.
۳) از تقویم به عنوان لیست کارهایی که باید انجام دهید استفاده کنید. وقتی استقلال کاری زیادی به شما داده می‌شود، خیلی راحت ممکن است زمان زیادی برای انجام یک کار خاص از دست بدهید. وقتی ساعات کاری از سوی کارفرما به شما دیکته نشده، ممکن است فکر کنید «خب، حالا برای انجام این کار وقت زیاد دارم» و ناگهان به خودتان می‌آیید و می‌بینید روز تمام شده است. بنابراین تقویمی برای خودتان داشته باشید و وظایف هر روز را در آن مشخص کنید.
۴) راه‌های ارتباطی را باز بگذارید. یکی از بزرگ‌ترین موانعی که باعث می‌شود کارفرما نخواهد برنامه کاری انعطاف‌پذیر را در محیط کار اجرا کند، تردید در مدیریت کردن نیروها است. خیلی‌ها معتقدند اگر نتوانند کارکنان خود را به صورت فیزیکی ببینند، آنها کار نمی‌کنند.
با اینکه در خیلی از موارد این موضوع صحت ندارد، اما می‌توان در حین دورکاری روابط با مدیران را حفظ کرد؛ حتی اگر در یک مکان فیزیکی حضور نداشته باشید. مدیرتان را در جریان پیشرفت کاری و دستاوردهایتان بگذارید. این کار باعث اعتمادآفرینی می‌شود. حتی اگر لازم است ساعاتی کارتان را متوقف کنید و به امور غیرکاری مثل دکتر رفتن برسید، از قبل برنامه‌تان را به مدیرتان اعلام کنید و بگویید قرار است چند ساعت آفلاین باشید. همچنین اگر به هر دلیلی پشت میزتان نیستید، به مدیران‌تان اطمینان بدهید که همواره در دسترس خواهید بود. درست است که برنامه کاری منعطفی دارید و دورکاری می‌کنید، اما چند ساعت محو شدن و پاسخگو نبودن هم منطقی نیست.
۵) گول سرخوشی ناشی از به تعویق انداختن کارها را نخورید. همان‌طور که در نکات بالا گفته شد، وقتی برنامه کاری انعطاف‌پذیری دارید، خیلی راحت در برابر زمان احساس ایمن بودن می‌کنید. اگر از قبل برنامه‌ریزی زمانی دقیقی نداشته باشید، افکاری مثل «حتما تا جمعه تمامش می‌کنم!» به طور طبیعی ذهن‌تان را پر می‌کند.
یک گروه تحقیقاتی این موضوع را «رفتار خودبازدارنده» نامیده و ثابت کرده که حدود ۹۰ درصد افراد حداقل یک بار در روز دچار چنین افکاری می‌شوند و دوست دارند کاری را که آن روز باید انجام دهند، به تعویق بیندازند. اسیر چنین وسوسه‌ای نشدن، یک چالش است؛ به‌خصوص در موقعیت‌های حرفه‌ای خاص. در این مواقع به اراده‌ای قوی نیاز دارید که البته غیرممکن هم نیست. اول از همه، هدفی را که از به دست آوردن کار انعطاف‌پذیر داشتید، به خودتان یادآوری کنید. قرار بود وقت بیشتری داشته باشید تا به امور شخصی و خانواده‌تان بیشتر رسیدگی کنید.
پس آیا درست است که صبح وسط هفته را رها کنید و گزارش‌تان را به تعطیلات آخر هفته موکول کنید؟
همان‌طور که دیدیم، بدون پروتکل‌ها و رویکرد درست، دورکاری به درستی اجرا نمی‌شود. این روش کار به توجه، برنامه‌ریزی، ارتباط و توانایی اولویت‌بندی استراتژیک نیاز دارد.
ارسال نظر