سرپرست مستقیم؛ پل تبدیل آموزش به بهره‏‏‌وری کارکنان

جواب این سوال بسیار ساده است: موفقیت آموزش به‌‌‌شدت به نقش سرپرستان مستقیم کارکنان وابسته است. سرپرستان مستقیم به عنوان پلی بین مدیران بالاتر و کارکنان عمل می‌‌‌کنند و مسوولیت اصلی آنها، تبدیل دانش و مهارت‌‌‌های آموخته‌‌‌شده در آموزش‌‌‌ها به عمل، در محیط کار است. 

این سرپرستان در تقویت، پشتیبانی و اجرای آنچه کارکنان در دوره‌‌‌های آموزشی یاد گرفته‌‌‌اند، نقش مهمی بازی می‌‌‌کنند. اولین عامل کلیدی در این فرآیند، ایجاد محیطی است که در آن کارکنان حس کنند که استفاده از دانش و مهارت‌‌‌های جدید مورد قبول و پشتیبانی است. سرپرستان می‌‌‌توانند این محیط را با تعهد به اصول یادگرفته شده، تشویق کارکنان به اجرای آنها و ارائه بازخورد مثبت و سازنده ایجاد کنند. 

در مرحله بعد، سرپرستان باید به عنوان یک الگوی رفتاری برای کارکنان خود عمل کنند. وقتی یک سرپرست خود را به‌‌‌عنوان کاربر نهایی دانش و مهارت‌‌‌های جدید نشان می‌‌‌دهد، کارکنان بیشتر انگیزه می‌‌‌یابند تا آنچه را که یاد گرفته‌‌‌اند، در عمل به کار ببرند. این رویکرد نه‌تنها به افزایش انگیزه کارکنان کمک می‌‌‌کند، بلکه اعتماد به نفس آنها را نیز افزایش می‌‌‌دهد. سرپرستان همچنین می‌‌‌توانند طرح‌‌‌های آموزشی را به صورت مشخص و مرتبط با نیازهای واقعی تیم خود سفارشی‌‌‌سازی کنند. این امر باعث می‌‌‌شود کارکنان بتوانند به‌‌‌صورت کاربردی‌‌‌تری از دانش و مهارت‌‌‌های آموخته‌‌‌شده استفاده کنند تا نتایج آموزشی به‌‌‌صورت مستقیم بر عملکرد آنها تاثیر بگذارد.   در پایان، سرپرستان باید نقش خود را به‌‌‌عنوان مربی و مشاور تقویت کنند.

این افراد می‌‌‌توانند با ارائه راهنمایی‌‌‌های شخصی، حل مشکلات و پاسخگویی به سوالات کارکنان، به تقویت و بهبود عملکرد آنها کمک کنند. این نوع پشتیبانی، کارکنان را به دنبال یافتن راه‌‌‌حل‌‌‌های نوین و اجرای آنها در محیط کاری می‌‌‌کشد. در نتیجه، سرپرستان مستقیم کارکنان، به‌‌‌عنوان پیوندهای اصلی بین آموزش و عملکرد سازمانی، نقشی حیاتی در تبدیل دانش و مهارت‌‌‌های آموخته‌‌‌شده به بهره‌‌‌وری عملی کارکنان ایفا می‌‌‌کنند. سرمایه‌‌‌گذاری در آموزش بدون توجه به نقش این گروه، می‌‌‌تواند به بهره‌‌‌برداری کارآمد از دانش جدید منجر نشود.

* مدرس و مشاور آموزش‌‌‌‌‌های سازمانی