وی بیان کرد: در نخستین اقدام با هماهنگی کارکنان سکوی ابوذر، عملیات تحت فشار قرار دادن خط‌لوله ۱۶ اینچ سکوی A۱۷ به AA به‌منظور نشت‌یابی آغاز شد و در این عملیات سه نقطه نشت روی این خط‌لوله شناسایی و بویه‌گذاری شدند، سپس بر اساس برنامه‌ریزی انجام شده عملیات روی این خط متوقف و اقدام مشابه روی خط‌لوله ۱۶ اینچ سکوی A۱۹ به AC در دستور کار قرار گرفت.

رئیس تعمیرات زیرآب منطقه لاوان افزود: روی این خط‌لوله در ابتدا دو محل نشت شناسایی و ثبت شد که پس از ثبت مختصات و بویه‌گذاری، الگوی لنگراندازی(Anchor Pattern) برای استقرار کشتی روی محل، از سوی تعمیرات زیرآب طراحی و وزنه‌های ۱۰ تنی در عملیاتی دقیق و حساس بین خطوط لوله قرار داده شدند. پس از آن، شناور پشتیبانی عملیات غواصی لیما۳ در میان این لنگرها قرار داده شد و با وایرها و طناب‌های ویژه روی محل نشت مهار و مستقر شد تا غواصان بتوانند پس از خاموش شدن موتور و پروانه‌های کشتی وارد آب شوند که این عملیات برای مهار هر نقطه نشت باید تکرار شود.

نوید ادامه ‌داد: با تلاش فراوان در نهایت تا روز اول بهمن‌ماه دو نقطه نشت با استفاده از کلمپ‌های نشت‌بند مهار شدند، اما به دلیل ورود جبهه هوای توفانی با سرعت بیش از ۳۰ گره دریایی به ناچار عملیات متوقف و پس از یک هفته کلمپ نصب شده روی دومین نقطه به دلیل معیوب بودن تعویض شد. در روز ۹ بهمن پس از پایان عملیات تعمیر، از ساعت هفت صبح خط‌لوله تحت فشار عملیاتی قرار داده شد و در ساعت ۱۷ پس از اطمینان از نبود نشت، تولید از این خط‌لوله از سرگرفته شد.

وی با بیان اینکه عمق محل عملیات ۴۰ متر است، گفت: خطوط لوله در این میدان دارای پوشش بتن مسلح است و در زیر بستر دریا مدفون شده‌ که پس از گودبرداری و دسترسی به زیر لوله، عمق محل در بعضی موارد تا ۴۲ متر افزایش می‌یابد. با توجه به عمق و سرمای آب در این فصل، بیشترین زمان ممکن برای غواص در این عمق ۴۰ تا ۴۵ دقیقه است و پس از این مدت، حدود ۷۰ دقیقه برای بازگرداندن غواص به سطح آب زمان لازم است تا برداشت فشار به‌صورت ایمن انجام شود، بنابراین چنانچه به هر دلیلی مانند حوادث غیرقابل پیش‌بینی، جراحت و... غواص بدون رعایت زمان برداشت فشار به سطح آب برسد، سبب بروز فلج و صدمات پایدار و حتی مرگ خواهد شد.