بزرگ‌ترین مزرعه بادی فراساحلی ژاپن آنلاین است
خلیج ایشیکاری اکنون بزرگ‌ترین پارک بادی فراساحلی ژاپن است. این سایت دارای ۱۴ توربین مدل SG ۸.۰-۱۶۷ DD ساخته شده توسط زیمنس گامساست و اولین تاسیسات برق بادی در ژاپن است که از توربین‌‌هایی با ظرفیت ۸ مگاوات استفاده می‌کند. این توربین‌‌ها دارای گواهینامه مقاومت در برابر بادهای توفانی و فعالیت لرزه‌‌ای هستند که رویدادهایی رایج در ژاپن هستند. مزرعه بادی در سواحل غربی جزیره هوکایدو در شمال ژاپن واقع شده است. این پروژه همچنین دارای ۱۸۰ مگاوات ساعت ظرفیت ذخیره انرژی باتری در پست ترانسفورماتور پروژه است و در نهایت برق تولیدشده به پست نیشی ساپورو شبکه برق هوکایدو (HEPN) ارسال می‌شود.
به گفته HEPN، این سازمان یک قرارداد ۲۰ ساله برای خرید برق این مزرعه بادی منعقد کرده است. همچنین JERA در یک بیانیه خبری در ۴ ژانویه اظهار کرد: تکمیل پروژه ناشی از همکاری و تفاهم فوق‌‌العاده‌‌ای بود که جوامع منطقه‌‌ای و ادارات دولتی از جمله استان هوکایدو، شهر ایشیکاری و شهر اوتارو در طول توسعه و ساخت پروژه ارائه دادند. شرکت‌های JERA و GPI متعهد هستند که برق موردنیاز آینده منطقه را با هم از طریق ارتقای پروژه‌‌های انرژی تجدیدپذیر تامین کنند. این شرکت در ادامه خاطرنشان کرد در ادامه، قصد داریم با شهرهای ایشیکاری، شهر اوتارو و منطقه همکاری کنیم تا هم مدیریت پایدار پروژه و هم توسعه منطقه‌‌ای را تضمین کنیم.
شرکت GPI زیرمجموعه سابق ژاپنی گروه آمریکایی توسعه دهنده انرژی یعنی پترن انرژی است که سال گذشته GPI را به JERA و شرکت NTT Anode Energy فروخت. همچنین GPI یک توسعه دهنده، مالک و اپراتور دارایی‌‌های انرژی تجدیدپذیر است. در حقیقت، این پروژه سرمایه‌گذاری مشترک بین شرکت شیمیزو و شرکت مهندسی نیپون استیل مسوول ساخت مزرعه بادی فراساحلی است و شرکت کاجیما عملیات خشکی این پروژه را انجام داد.
سایر پروژه‌‌های بادی فراساحلی
یک گروه تحت رهبری JERA همچنین اعلام کرد که در دومین مناقصه بادی فراساحلی ژاپن که نتایج آن در ماه دسامبر اعلام شد، جزو برندگان این مناقصه خواهد بود. وزارتخانه‌‌های صنعت و زمین ژاپن، سه گروه را انتخاب کردند که توانایی توسعه و راه‌‌اندازی مزارع بادی دریایی را داشتند، زیرا این کشور تلاش می‌کند تا سال ۲۰۳۰ حداقل ۱۰ گیگاوات ظرفیت تولید برق بادی دریایی در صف تا سال ۲۰۴۰ نیز باید به اندازه ۴۵ گیگاوات ظرفیت در حال توسعه داشته باشد.
از طرف دیگر JERA به عنوان بخشی از کنسرسیومی‌‌شامل ایتوچو، توهوکو الکتریک پاور و جی پاور، حق ساخت یک مزرعه بادی ۳۱۵ مگاواتی را در سواحل اوگا-کاتاگامی-آکیتا در استان آکیتا در شمال ژاپن دریافت کرد. همچنین گروهی شامل میتسویی اندکو، شرکت RWE آلمان و شرکت اوزاکاگس قرار است یک مزرعه بادی ۶۸۴ مگاواتی در سواحل موراکامی-تاینای در استان نیگاتا در شمال ژاپن بسازند. گروه سوم نیز متشکل از شرکت سومیتومو و واحد انرژی‌‌های تجدیدپذیر توکیو الکتریک پاور در مناقصه مزرعه بادی ۴۲۰ مگاواتی در سواحل انوشیما در استان ناکازاکی در جنوب غربی ژاپن برنده شدند.
این سه پروژه به عنوان مزارع بادی از نوع ثابت پایین طراحی خواهند شد و عملیات تجاری آن بین ژوئن ۲۰۲۸ و اوت ۲۰۲۹ آغاز خواهد شد. همچنین ماروبنی شرکت بازرگانی ژاپنی که پروژه‌‌های بادی فراساحلی را توسعه می‌دهد، اولین عملیات تجاری بادی دریایی این کشور را در اواخر سال ۲۰۲۲ و اوایل سال ۲۰۲۳ در بندر نوشیرو و بندر آکیتا راه‌‌اندازی کرد. این دو تاسیسات دارای ظرفیت تولید ترکیبی حدود ۱۳۰ مگاوات هستند. نیروی بادی فراساحلی یا انرژی باد فراساحلی، تولید برق از طریق مزارع بادی در آب‌‌ها، معمولا در دریاست. سرعت باد در فراساحل بالاتر از خشکی است، بنابراین مزارع فراساحلی به ازای ظرفیت نصب شده برق بیشتری تولید می‌کنند. برخلاف استفاده معمولی از اصطلاح «دریایی» در صنایع دریایی، نیروی بادی فراساحلی شامل مناطق آبی ساحلی مانند دریاچه‌‌ها، آبدره‌‌ها و مناطق ساحلی محافظت شده و همچنین مناطق با آب عمیقتر است.
بیشتر مزارع بادی فراساحلی از توربین‌‌های بادی با پایه ثابت در آب‌‌های نسبتا کم عمق استفاده می‌کنند. توربین‌‌های بادی شناور برای آب‌‌های عمیقتر در مرحله اولیه توسعه و استقرار قرار دارند. بر اساس آمار منتشر شده تا سال ۲۰۲۲، مجموع ظرفیت جهانی نیروگاه بادی فراساحلی ۶۴.۳ گیگاوات (GW) بود. همچنین چین (۴۹ درصد)، بریتانیا (۲۲ درصد) و آلمان (۱۳ درصد) بیش از ۷۵درصد از ظرفیت نصب شده جهانی را به خود اختصاص می‌دهند. پروژه ۱.۴ گیگاواتی Hornsea Project Two در بریتانیا بزرگ‌ترین مزرعه بادی فراساحلی جهان بود. پروژه‌‌های دیگر در مرحله برنامه‌ریزی می‌توان به پروژه Dogger Bank در بریتانیا با ۴.۸ گیگاوات و Changhua بزرگ در تایوان با ۲.۴ گیگاوات اشاره کرد. هزینه پروژه‌‌های فراساحل از لحاظ تاریخی همواره بیشتر از خشکی بوده است، در حالی که هزینه‌‌ها در سال ۲۰۱۹ به ۷۸ دلار در مگاوات ساعت کاهش یافت. از سال ۲۰۲۰، نیروی بادی فراساحلی بخش مهمی از تولید برق شمال اروپا شده بود، اگرچه کمتر از یک‌درصد از کل تولید برق جهان را تشکیل می‌‌داد. مزیت بزرگ نیروی بادی دریایی در مقایسه با نیروی بادی خشکی، ضریب ظرفیت بالاتر آنهاست.
اضافه شدن ۸.۸ گیگاوات برق تولید شده از پروژه‌‌های بادی جدید دریایی به شبکه برق کشورها، سال ۲۰۲۲ را به دومین سال درخشان در تاریخ برای تاسیسات بادی فراساحلی تبدیل کرد. این ۸.۸ گیگاوات تاسیسات جدید، مجموع ظرفیت جهانی نیروی بادی فراساحلی را به ۶۴.۳ گیگاوات می‌‌رساند که نشان‌‌دهنده رشد ۱۶ درصدی نسبت به سال قبل از آن است. بر اساس داده‌‌های بازار GWEC انتظار می‌رود که بیش از ۳۸۰ گیگاوات به ظرفیت بادی دریایی جدید در دهه آینده اضافه شود و مجموع ظرفیت بادی فراساحلی تا پایان سال ۲۰۳۲ به ۴۴۷ گیگاوات برسد. با این حال، اکنون تنها تحقق یک‌سوم این ظرفیت جدید پیش‌بینی می‌شود که این حجم در سال‌های ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۷ به شبکه اضافه می‌شود، تا حدی به این دلیل که شرایط چالش‌‌برانگیز کنونی بازار، توسعه برق بادی دریایی در اروپا و ایالات متحده را در کوتاه‌مدت به عقب رانده است.
