من، تفاوت را رقم می‌زنم!

اگر گل‌گهر از این بازی با یک یا حتی سه امتیاز کامل خارج می‌شد، شاید نتیجه چندان غیرعادلانه‌ای به دست نمی‌آمد. با این همه، روی یکی از معدود حملات پرسپولیس در نیمه دوم، این سردار دورسون، مهاجم ترکیه‌ای سرخ‌پوشان بود که با یک ضربه غافلگیرکننده تنها گل مسابقه را به ثمر رساند و ۳ امتیاز بسیار با ارزش به حساب تیمش واریز کرد.

قرار نیست در مورد دورسون ۳۳ ساله دچار هیجان‌زدگی کاذب شویم و عجولانه قضاوت کنیم. او در این یکی، دو سال اخیر آمار گلزنی خوبی نداشته، هرچند پیش از آن یک دوره خیلی موفق را در فوتبال باشگاهی آلمان با پیراهن دارمشتات تجربه کرده است؛ جایی که طی ۳ فصل در ۱۰۰بازی ۵۴ گل زده. البته به‌طور کلی از نوع حرکات دورسون مشخص است که او فوتبال را به خوبی می‌شناسد و می‌تواند به پرسپولیس کمک کند. بهانه این مطلب اما، فعلا همین گلی است که او زد؛ یک توپ ارسالی از سمت چپ که در موقعیت مشکوک به پنالتی از زیر پای عیسی آل‌کثیر عبور می‌کند، اما دورسون بدون اینکه معطل کند یا نگاهش به داور باشد که چه تصمیمی می‌گیرد، با یک چرخش سریع توپ را به تور دروازه حریف می‌دوزد.

بارها گفته شده فوتبال باشگاهی ایران کم‌گل است و همین موضوع جذابیت کار را پایین می‌آورد. قطعا یکی از مهم‌ترین عوامل این مساله، فقدان مهاجمان فرصت‌طلب است. در همین صحنه تمرکز آل‌کثیر‌(که تازه خودش فوروارد بدی هم نیست) به جای استفاده بهینه از توپ، روی این است که به نوعی پنالتی بگیرد. همین عیسی در بازی رفت با گل‌گهر یک تک به تک ۳۰متری را خراب کرد و البته موقعیت‌سوزی‌هایی بیشتر از این هم داشت که در نهایت منجر به تغییر کادرفنی شد. در همین تیم می‌توانید به علی علیپور نگاه کنید که تازه سابقه آقای گلی در لیگ ایران را هم دارد. ببینید که او همیشه چقدر کار را برای خودش سخت می‌کند. این درست که مثلا فاصله کیفی پرسپولیس و الهلال خیلی زیاد بود، اما در همان بازی دیدیم ستارگان الهلال در سخت‌ترین موقعیت‌ها چگونه به راحتی توپ‌ها را تبدیل به گل می‌کردند، اما یکی مثل علیپور روی معدود فرصت‌های پرسپولیس قدرشناس نبود؛ مهاجمی که احتمالا تصور می‌کند اگر دروازه‌بان را دریبل نزند، داور گلش را قبول نخواهد کرد!

البته که در بقیه تیم‌ها هم کم و بیش همین شرایط وجود دارد. از لیگی حرف می‌زنیم که بعد از ۱۹ هفته، آقای گل آن فقط ۸ گل زده. اگر با دقت به مسابقات اروپایی نگاه کنیم، خواهیم دید خیلی از توپ‌هایی که تبدیل به گل می‌شود اصلا موقعیت آنچنانی نیست و در حقیقت با هنر و مهارت مهاجمان به ثمر می‌نشیند. مهاجم خوب، حقیقتا می‌تواند تفاوت‌ها را رقم بزند و چه غم‌انگیز که اغلب اوقات حتی فورواردهای وارداتی ما هم چنین فاکتوری ندارند. در نهایت امیدواریم دورسون یکی از آن خوب‌ها از آب در بیاید؛ شبیه لوکادیا یا مامه تیام استقلالی‌ها.