انتخاب قابل پیش‌بینی رئیس فدراسیون فوتبال؛
همین است که هست!
چقدر غافلگیرکننده!
از همان ابتدا مشخص بود کسانی که حتی ذره‌ای ممکن است تهدیدی برای انتخاب دوباره مهدی تاج به عنوان رئیس فدراسیون باشند، باید از میدان رقابت خارج شوند. به همین دلیل هم در مجمع روز گذشته، او ۷۲ رای آورد و تنها رقیبش یعنی امیر عابدینی فقط ۱۰ رای. در واقع یکی از اصلی‌ترین انتقادهایی که به رئیس اصفهانی فدراسیون فوتبال وارد شده و می‌شود، سازو‌کار انتخاباتی است. دبیرکل منصوب او وظیفه اداره مجمع انتخاباتی را به عهده دارد، روسای هیات‌هایی که باید با وی همسو باشند در انتخابات رای می‌دهند و جلوتر از همه، کمیته اخلاقی که اعضایش زیرنظر تاج هستند، باید صلاحیت نامزدها را تایید کنند. با گذر از همه این فیلترها، دست آخر هم مشاور و حقوق‌بگیر خود او به عنوان تنها رقیبش در کارزار رای‌گیری حاضر می‌شود. خب در این شرایط شاید تنها راه مبارزه مدنی، همین کاری باشد که ۵ نفر از رای‌دهنده‌ها انجام دادند؛ یعنی انداختن برگه خالی در صندوق!
چه انتظاری داریم؟
مهدی تاج دلیل تمدید دوران ریاستش بر فدراسیون فوتبال را این‌گونه عنوان کرد: «علت اختلاف رای با عابدینی این بود که فکر می‌کنم کارهایی را که ۲.۵ سال پیش گفته بودیم، انجام دادیم!» بله؛ ایشان در حالی بیش از دو سال قبل هم پس از یک دوراه ناتمام ریاست به فدراسیون بازگشت که اتفاقی در آن بازه زمانی رخ نداده بود و فقط شوق به خدمت در وجودش غلیان می‌کرد! از آن زمان تاکنون تیم ملی صاحب سنگین‌ترین شکست در تاریخ جام جهانی شده و هواداران فوتبال اندک امیدی به موفقیت تیم فعلی با کادر ایرانی در جام جهانی پیش‌رو دارند. صحبت سر کیفیت امیر قلعه‌نویی نیست، بلکه این فدراسیون از استخدام یک سرمربی بزرگ و صاحب سبک که در بزنگاه‌های مهم موفق عمل کند، عاجز به نظر می‌رسد. در این بازه زمانی ما میزبانی بازی‌های بین‌المللی را از دست دادیم و پس از چند ماه تازه توانستیم آن را برگردانیم.
درباره اوضاع سخت‌افزاری فوتبال مملکت، اشتباهات مهلک داوری، VAR عجیب و غریب، ناکامی تیم‌های پایه و برنامه‌ریزی‌های حیرت‌انگیز بازی‌ها هم چیزی نگوییم، بهتر است. در این مدت نه خبری از پول‌های بلوکه شده بوده و نه حتی حق مسلم فوتبال بابت حق پخش تلویزیونی که تاج قول وصول آن را داده بود، به حساب باشگاه‌ها واریز شده است. ماییم و یک فوتبال که هیچ کشور بزرگی رغبت نمی‌کند با تیم ملی آن بازی دوستانه برگزار کند و ستاره‌های دور و اطراف ترجیح می‌دهند حتی برای تک بازی هم به اینجا نیایند. ناراحت نباشید که با این اوضاع، فوتبال محبوبیت و تاثیرگذاری‌اش را هم در جامعه از دست می‌دهد چون همین است که هست!
