بیرو پس از آن تلاش کرد با توجیهاتی مثل اینکه «من با هواداران خودمان بودم» موضوع را رفع و رجوع کند، اما طبیعی بود که این توضیحات به‌جایی نرسد. وضع این پرونده را یک اظهارنظر عجیب از رئیس فدراسیون فوتبال بدتر کرد؛ آنجا که مهدی تاج مدعی شد: «همین عذرخواهی بیرانوند از هر تنبیهی بهتر است.» این جمله باعث شد صف‌کشی‌های مجازی برای سوگلی خواندن تیم‌های مختلف یک بار دیگر شکل بگیرد. مسوولان کمیته انضباطی اما وارد گود شدند و گفتند تاج صرفا نظر شخصی خودش را به زبان آورده و کمیته به‌طور مستقل موضوع را ارزیابی خواهد کرد؛ اتفاقی که سرانجام به حکم محرومیت قطعی و یک جلسه‌ای علیرضا بیرانوند انجامید و به این ترتیب دروازه‌بان شماره یک تیم ملی، بازی امروز با نفت آبادان را از دست داد. البته بیرانوند به‌خاطر درگیری‌اش با سرباز نیروی انتظامی در پایان بازی فصل گذشته با پارس‌جنوبی هم سه جلسه محرومیت تعلیقی داشت، اما آن حکم را کمیته اخلاق داده بود و صرفا از سوی همین کمیته قابل فعال شدن است. کمیته اخلاق به پرونده‌هایی ورود می‌کند که بیرون از استادیوم رخ داده باشد و کمیته انضباطی مسوول وقایع درون ورزشگاه است. به این ترتیب بیرو اگرچه محروم شده، اما برای مسابقات سخت پیش‌رو مثل دیدار با استقلال، سپاهان و شهر خودرو مشکلی نخواهد داشت.

دو محرومیت در سه بازی

درحالی‌که تنها سه هفته از فصل جدید مسابقات لیگ برتر می‌گذرد، علیرضا بیرانوند فعلا دو بازی را از دست داده است. او برابر پارس‌جنوبی به‌خاطر رفتار فصل گذشته‌اش در اصفهان محروم بود، سپس مقابل تراکتور به میدان رفت و یک گل خورد و حالا هم دیدار با نفت آبادان را از دست می‌دهد. این اتفاقات درحالی رخ می‌دهد که بیرانوند به‌عنوان بهترین دروازه‌بان و شاید حتی بازیکن فعلی ایران، نقطه اتکای پرسپولیس است و گفته می‌شود قرارداد بسیار سنگینی هم با این باشگاه دارد. در این شرایط، حق طبیعی سرخپوشان است که بتوانند از گلر مطرح‌شان در حداکثر مسابقات و با بالاترین کیفیت و تمرکز لازم استفاده کنند؛ چه اگر غیر از این بود، آنها در تابستان اجازه جدایی این بازیکن را می‌دادند و حداقل از پول ناشی از ترانسفر او استفاده می‌کردند. حالا که بیرو مانده، طبیعتا باید عصای دست کالدرون باشد، نه اینکه یک بازی در میان به‌خاطر مسائل اخلاقی و انضباطی محروم شود، دست مربی را لای پوست گردو بگذارد و بدتر از همه اینکه برای تیم حاشیه درست کند. جالب اینکه بیرانوند در تک‌بازی این فصلش برای پرسپولیس، یک کارت زرد هم مقابل تراکتور دریافت کرده که آن هم جنبه غیرفنی داشته است. طبعا این کارت می‌تواند مقدمه یک محرومیت احتمالی در آینده باشد؛ آیا این همان چیزی است که باشگاه از گلر تراز اولش می‌خواهد؟

شخصیت پرنوسان

مساله آزاردهنده‌تر اما واکنش عجولانه بیرانوند به حکم کمیته انضباطی است؛ جایی که چند رسانه از قول او نوشتند از فوتبال ملی و باشگاهی خداحافظی می‌کند! طبیعی است که چنین اظهارنظری را نمی‌توان چندان جدی گرفت، مخصوصا از جانب بازیکنی که دو سال پیش مدعی شد قصد دارد ۱۰ سال در پرسپولیس بماند، اما دو هفته بعد اعلام کرد برای گذراندن خدمت سربازی راهی تراکتورسازی خواهد شد؛ تصمیمی که باز عملی نشد! این بار هم قطعا خبری از خداحافظی نخواهد بود، اما سوال بی‌جواب این است که آیا شخصیت حرفه‌ای علیرضا بیرانوند به اندازه دستاوردهای فنی‌اش رشد کرده است؟ آیا این همه بی‌ثباتی و شتاب‌زدگی، سزاوار بازیکنی با این درجه از کیفیت و اهمیت است؟ کاش بیرانوند مشاورهای دلسوزی داشته باشد و به مشورت آنها گوش بدهد. چیزی که طول عمر حرفه‌ای یک فوتبالیست موفق را افزایش می‌دهد، بردباری و دوری از حاشیه و جنجال است؛ آیا بیرو الان چنین شرایطی را در خودش می‌بیند؟ این د رحالی است که وکیل بیرانوند دیروز موضوع خداحافظی او از فوتبال ایران و باشگاه پرسپولیس را تکذیب کرد.

اخبار مرتبط