وضعیت دوگانه علیرضا بیرانوند

بهشت ملی، برزخ باشگاهی

دنیای‌اقتصاد: بدون تعارف تا اینجا حضور علیرضا بیرانوند در آنتورپ آن‌طور که باید و شاید به ثمر ننشسته و او ثبات لازم را پیدا نکرده است؛ گاهی مثل بازی با تاتنهام درخشان بوده و گاهی در لیگ بلژیک همه را مایوس کرده است. این اواخر یکی از روزنامه‌نگاران آن کشور در مطلبی راجع ‌به بیرانوند نوشته بود: «او دروازه‌بان بدی نیست، اما نکته اینجاست که هیچ‌وقت خیال‌تان را برای بلندمدت راحت نمی‌کند.» قبل از تعطیلات نوروز یک بار دیگر جایگاه علیرضا در تیم باشگاهی‌اش به خطر افتاد و البته چالش او در سال جدید خورشیدی از همین دوشنبه و بازی جدید آنتورپ از سر گرفته خواهد شد. آنتورپ روز دوشنبه با اندرلخت بازی دارد، اما سرمربی این تیم دو روز پیش از آغاز مسابقه در مصاحبه‌ای از ادامه اطمینانش به گلر بلژیکی تیم سخن گفته است. به این ترتیب به‌نظر می‌رسد هم بیرو و هم ژان بوتز، گلر فرانسوی آنتورپ در این بازی بیرون خواهند ماند. همه اینها یعنی فعلا وضع علیرضا خوب نیست.

 با این حال بیرانوند در این فاصله یک نمایش درخشان در تیم‌ملی کشورمان ارائه داد. اگر قرار باشد از دل بازی دوستانه ایران و سوریه فقط یک برنده فردی انتخاب کنیم، بدون تردید او بیرانوند است؛ گلری که در نیمه اول یک سیو باشکوه داشت و در ادامه هم دو بار هنرش در شروع‌های مجدد را به رخ کشید. رسانه‌های بلژیک به این نمایش مثبت واکنش نشان داده‌اند؛ به هر حال او بار دیگر ثابت کرد همان دروازه‌بانی است که در جام‌جهانی پنالتی کریس رونالدو را مهار کرد و چیزی نمانده بود ترتیب حذف پرتغال از مرحله گروهی را بدهد. این اولین بازی ملی بیرو در دوران اسکوچیچ به شمار می‌آمد، چرا که در دو بازی قبلی پیام نیازمند و امیر عابدزاده از دروازه ایران حراست کرده بودند. بنابراین بیرانوند میخش را محکم کوبید و نشان داد قصد از دست دادن جایگاهش در تیم‌ملی را ندارد. با این شرایط امیدواریم حالا که چند ماه از حضور این دروازه‌بان در فوتبال بلژیک گذشته و او هماهنگی بیشتری با اوضاع پیدا کرده، در فضای باشگاهی هم فرم مطلوبش را پیدا کند و با حداکثر آمادگی به مسابقات ملی خرداد برسد؛ جایی که به‌شدت لازمش داریم. کلین‌شیت برابر بحرین و عراق، نیمی از مسیر صعود تیم ملی به مرحله بعد خواهد بود.