انتقادات را بشنوید، وگرنه دیر خواهد شد

شاکی از همه چیز؛ چرا؟

دنیای‌اقتصاد : بخشی از مصاحبه دیروز حمید مطهری، مربی پرسپولیس و دستیار یحیی گل‌محمدی را در مورد انتقادات از این تیم بخوانید: «تیم ما در سه بازی ۹ امتیاز یعنی حداکثر امتیاز را به دست آورده. خواهش می‌کنم مدام نیمه خالی لیوان را نبینند. پرسپولیس دیگر باید چه کاری انجام بدهد تا برخی انتقادهای مغرضانه از بین برود؟ با کسب حداکثر امتیاز باز هم حواشی و حرف‌هایی که سودی ندارد درباره تیم ما مطرح می‌شود.

 بار دیگر خواهش می‌کنم نیمه پر لیوان را ببینید و برای پرسپولیس حاشیه ایجاد نکنید.» به‌طور کلی کادرفنی فعلی که انصافا در نتیجه‌گیری عملکرد خوبی هم داشته، از زمان استقرار روی نیمکت پرسپولیس به همه چیز بدبین بوده و اعتراض کرده است؛ از چمن بلند ورزشگاه آزادی و ورزشگاه مشهد تا چمن سفت قطر و وزیدن باد در آبادان، میزبانی هندوستان، برنامه فشرده لیگ برتر، تاریخ دربی برگشت و... همین آقای مطهری بعد از باز شدن پای شهریار مغانلو به گلزنی گفته بود: «اگر روی این بازیکن فشار نمی‌آوردند، او زودتر گل می‌زد.» این حرف یعنی چه؟ مگر می‌شود در تیم‌هایی به بزرگی پرسپولیس و استقلال مهاجم گل نزند و کسی هم چیزی نگوید؟ حالا بگذریم که همین آقای مغانلو ۲۴ ساعت بعد مصاحبه کرد و گفت: «در این مدت هیچ فشاری حس نکردم.» در پرسپولیس انگار غر زدن و بهانه گرفتن کم‌کم دارد به عادت تبدیل می‌شود. عمده انتقادات بعد از بازی با گوا در سه محور خلاصه می‌شود؛ نخست اینکه پرسپولیس چرا در دو بازی پیاپی باید دو گل مشابه بخورد؟ آن هم از چنین تیم‌های ضعیفی. دوم اینکه چرا دومین گلزن برتر فصل پرسپولیس باید جلال حسینی، مدافع ۴۰ ساله باشد؟ پس نقاط ضعف مهاجمان کی قرار است از بین برود؟ سوم هم اینکه چرا بازیکنی مثل کنعانی‌زادگان باید به خودش اجازه بدهد بر خلاف دستور کادرفنی پنالتی بزند؟ کدام‌یک از اینها بی‌ربط است آقای مطهری؟ انتقادات را بشنوید، وگرنه خیلی دیر خواهد شد.