دکه مطبوعات
The Week
گاو وحشی اقتصاد
درحالیکه برخی سقوط بازارهای سهام را در آمریکا موقتی می‌دانند و حتی مجله اکونومیست نوشت: بازارهای سهام آمریکا پس از تجربه یک دوره باثبات از رونق، این هفته را با هجوم سرمایه‌گذاران برای فروش دارایی‌های خود به پایان رساندند. دوم فوریه سال جاری، همزمان با انتشار گزارشی مبنی‌بر شتاب رشد دستمزدها در آمریکا، شاخص «اس‌اندپی ۵۰۰» اندکی کاهش یافت. این کاهش اما در روز بعد گسترده شد. شاخص «ویکس» – که معیاری برای ارزیابی انتظارات سرمایه‌گذاران درخصوص نوسانات بازار است – نیز از سطح ۱۴ واحد در ابتدای ماه میلادی به مقدار نگران‌کننده ۳۷ واحد افزایش یافته است. در سایر بازارهای جهانی نیز شرایط به همین منوال است. با این حال مجله ویک این هشدار را داده است که سقوط پیاپی این بازارها می‌تواند حاکی از شرایط سخت بعدی باشد که در پیش است.
در این زمینه این مجله به نقل از سایت آنلاین مجله پولیتیکو می‌نویسد: پرزیدنت دونالد ترامپ درسی اساسی از وال استریت می‌گیرد، درحالیکه بازارهای سهام روز به روز بیشتر سقوط می‌کنند. درحالیکه ترامپ رشد شاخص‌ها را نشانه بهبود اقتصادی خود معرفی کرده و می‌گوید که رونق به بازارها بازگشته است اما در حال حاضر بازارها به عکس گفته‌های ترامپ در حال سقوطی تاریخی هستند. درحالیکه نگرانی‌ها از احتمال افزایش تورم، بازارهای مالی را به لرزه درآورده و بازار سهام آمریکا را بیشتر در منطقه قرمز (ضرردهی) فرو برده است، وال‌استریت با بزرگ‌ترین سقوط خود از ۲۰۱۱ تاکنون روبه‌رو شده و سهام آسیایی سقوط کرده است. در بازارهای آسیا اس‌اندپی‌مینی با سقوط شدید ۳ درصدی به پایین‌ترین سطح ۴ ماهه خود رسید و ضررهای خود را از هفته گذشته که به بالاترین رکورد تاریخ خود دست یافته بود، تاکنون به ۱۲ درصد رساند.
گسترده‌ترین شاخص آسیا اقیانوسیه خارج از ژاپنِ ام‌اس‌سی‌آی، با سقوط شدید ۳/ ۴ درصدی روبه‌رو شد که بزرگ‌ترین سقوط آن از افت ارزش یوآن در اوت ۲۰۱۵ تاکنون است. این شاخص امسال برای اولین بار به منطقه قرمز وارد شد. شاخص نیکی ۲۵ ژاپن با شیرجه‌ای ۸/ ۶ درصدی به قعر فرو رفت و به پایین‌ترین مقادیر ۴ ماهه خود نزدیک شد. سهام تایوان ۵/ ۵ درصد از ارزش خود را از دست داد و شاخص هانگ‌سنگ در هنگ‌کنگ ۹/ ۴ درصد سقوط کرد. در این شرایط در هفته گذشته بازار سرمایه‌گذاران را از مسیری که عادت داشتند در آن، تحت شرایط آرام سود ببرند، به مسیری پرنوسان انداخت.
این عکس‌العمل شدید در شرایطی اتفاق می‌افتد که سرمایه‌گذاران از ۹ سال سود متوالی لذت برده‌اند که دلیل آن هم وجود نرخ‌های بهره پایین بود که باعث شکوفایی و احیای رشد هماهنگ اقتصادی در جهان و بالا رفتن سود شرکت‌ها شده بود. اگر وال‌استریت به این روند ادامه دهد، زمان‌های خوب و پرسود به پایان خود نزدیک می‌شود. در حالی‌که سرمایه‌گذاران درگیر افزایش نرخ سود اوراق و احتمال بالا رفتن تورم هستند، سهام آمریکا هفته گذشته در معاملاتی پر از نوسان دست‌به‌دست شد و شاخص صنعتی داو در یک جلسه، نزدیک به ۱۶۰۰ واحد سقوط کرد که بزرگ‌ترین سقوط یک‌روزه این شاخص در تاریخ بوده است. مایکل پورس، استراتژیست جهانی ارشد ویدن‌اندکو، در نیویورک، می‌گوید: میزان هجوم به فروش سهامی که در حال حاضر مشاهده می‌کنیم نرمال است اما سرعت فروش سهام اصلا نرمال نیست.
او ادامه داد: در مورد این که مسیر بازار به کجا ختم می‌شود؟ من معتقدم در حال حاضر به قله فروش رسیده‌ایم (و از این پس میزان فروش کاهش می‌یابد) و داده‌های اساسی بازار همگی خوب هستند. تنها چیزی که واقعا متفاوت است این است که نرخ سود اوراق قرضه به ۸/ ۲ درصد افزایش یافته است. شاخص اس‌اندپی۵۰۰ سقوطی شدید ۱/ ۴ درصدی را تجربه کرد و شاخص داو هم ۶/ ۴ درصد پایین افتاد. هر دو شاخص با بزرگ‌ترین سقوط درصدی روزانه خود از اوت ۲۰۱۱ تاکنون مواجه شدند و میزان سقوط خود از مقادیر رکوردی هفته گذشته را به اعماق جدیدی گسترش دادند. نوریهیرو فوجیتو، استراتژیست ارشد بازار در شرکت اوراق میتسوبیشی یواف‌جی مورگان‌استنلی، می‌گوید: از پاییز گذشته سرمایه‌گذاران روی اقتصاد طلایی شرط‌بندی کرده بودند؛ توسعه اقتصادی قوی، بهبود درآمدهای شرکت‌ها و تورم ثابت.
اما به‌نظر می‌رسد شرایط کاملا عوض شده است. با این حال واشنگتن‌پست در این زمینه به نقل از هیتر لانگ نوشت: به‌نظر می‌رسد که وال استریت دوباره به مرزهای واقعیت بازگشته است. او می‌گوید: از ژانویه سال ۲۰۱۷ تا سال ۲۰۱۸، داو جونز تا ۲۶ درصد بالا رفت، یک معدل سالانه تاریخی که ۸ درصد است. به‌نظر می‌رسد پس از آن سرمایه‌گذاران از خود سوال کردند واقعا سهام باید این همه رشد کند؟ این مهم است که پرزیدنت ترامپ بداند که بازار سهام اقتصاد نیست که در حال حاضر بسیار خوب کار می‌کند. اگر اخبار خوب هم پخش شود دلیل بر آن نیست که همواره بازار سهام واکنش مثبت نشان دهد.
سایت آنلاین مجله پست در این زمینه می‌نویسد: اقتصاد آمریکا در یک سالی که از مدیریت ترامپ می‌گذرد سر و سامان بهتری گرفته است. فقط در ماه ژانویه دولت ترامپ توانست ۲۰۰ هزار شغل ایجاد کند و دستمزدها را هم به‌طور متوسط ۹/ ۲ درصد افزایش دهد. اینها همگی نشانه این است که اقتصاد آمریکا حال و روز خوبی دارد اما این دلیل بر آن نیست که بازار سهام هم همین رویه را طی کند. سرمایه‌گذاران در واقع نگران این هستند که کاهش مالیاتی نیز به شکل مثبتی کارگر شود و جیمز پاول، رهبر جدیدی که در فدرال رزرو ساکن شده است زودتر از موعدی که وعده آن را داده است نرخ بهره را بالا ببرد تا بتواند تورم را کنترل کند.
Northeast Today
جنگ آب هندوستان با چین
مجله نورت ایست تودی یک مجله هندی است که نخستین شماره از ماه فوریه را به معضل کم آبی اختصاص داده است. این مجله در این شماره از جنگ قریب‌الوقوع آب خبر داده است. هندوستان با دو کشور رقیب یعنی چین و پاکستان دارای مرزهای طولانی است. اگر بین این سه کشور درخصوص نحوه تقسیم آب توافق حاصل نشود آنگاه احتمالات درخصوص افزایش جنگ بین هندوستان با یکی از این دو کشور یا شاید همزمان با دو کشور افزایش یابد. خطر جنگ زمانی افزایش می‌یابد که طرفین به پیمان آبی «ایندوس» وفادار نمانند. در این میان این پرسش مطرح است که اگر احتمال جنگ بین این سه کشور افزایش یابد، بنگلادش، بوتان و نپال به کدام طرف چرخش پیدا می‌کنند؟ آیا آنها به تماشاچیان متاسف تبدیل خواهند شد؟ در این شماره مجله نورت ایست تودی با قلم پارتا پروال قصد دارد به خطرات جنگ بین پاکستان با هندوستان یا هندوستان با چین بپردازد و عواقب آن را بررسی کند. این نویسنده سعی می‌کند به این پرسش پاسخ دهد که آیا جنگی در این خصوص در کار خواهد بود؟ در صورتی که جنگ قریب‌الوقوع باشد چگونه پیش خواهد رفت؟
چین و پاکستان برای هندوستان، دو کشور رقیب به حساب می‌آیند. اما موضوع زمانی حادتر می‌شود که اخیرا پاکستان سعی کرده است که خود را به چین نزدیک کند. در میان درگیری‌های سیاسی اما موضوع آب نیز به حساسیت این اختلافات افزوده است. مشکلات آب از زمانی کلید می‌خورد که کشورهای مادر سعی می‌کنند مسیر آب‌های جاری به کشورهای دیگر را ببندند یا آن را تنگ‌تر کنند. این نویسنده در این خصوص می‌نویسد: آب بخش حیاتی زندگی انسانی است. آب یکی از اساسی‌ترین حق‌های زندگی انسانی به حساب می‌آید. اما در چند دهه گذشته برخی کشورها سعی کردند این حق انسانی را نادیده بگیرند و رودهایی که در کشورهای مادر به سمت سرزمین‌های دیگر جاری می‌شوند با موانع جدی روبه‌رو شده‌اند. در این شرایط به میزان زیادی از حجم آب‌هایی که به سمت هندوستان جاری است کاسته شده است. در این زمینه نیازی نیست که آن را به تئوری‌های توطئه‌پردازانه نسبت داد، زیرا در عمل حجم قابل توجهی از میزان آبی که از کشورهای مجاور به هندوستان وارد می‌شده، کاسته شده است. به همین منظور دولت هندوستان نسبت به این رویه هشدار جدی داده و خواستار وفادار ماندن کشورها به پیمان ایندوس است.
مشکل آب با کشورهای همسایه جزو قدیمی‌ترین‌های آنها به حساب می‌آید. هندوستان با چین و پاکستان دارای مشکلات فراوانی است اما به نظر می‌رسد آب در عین حال که قدیمی‌ترین آنهاست جزو جدی‌ترین‌ها هم باشد. در زمانی که بریتانیا اداره هندوستان را به عهده داشت این مشکلات چندان زیاد نبودند اما از زمان استقلال هندوستان مشکلات درخصوص تامین آب هندوستان از سوی کشورهای دیگر شروع به رشد کرد. بنابر گزارش منتشره از سوی دولت هندوستان، دهلی نو با ۸ کشور دیگر درخصوص میزان تامین آب مشکل دارد. اما در این میان مشکلات هندوستان نسبت به دو رقیب منطقه‌ای خود یعنی پاکستان و چین بیشتر است.
شروان بارهارالی، خبرنگار آزاد در گفت‌وگو با این مجله می‌گوید: من فکر می‌کنم طبیعی است، کشورهایی که سرچشمه را در اختیار دارند، تمایل داشته باشند سود بیشتری از آن ببرند. من خودم چندین سال در دیماجی زندگی کردم و شاهد بودم که در براهام پوترا به‌طور ناگهانی به میزان زیادی از حجم آب کاسته شد. اما اینها شاید در حد یک فرضیه باشند و از اساس گفته‌های من درست نباشد. با این حال در اینکه ورودی آب به میزان زیادی به هندوستان کاهش پیدا کرده یک واقعیت عینی است. با این حال این صحبت‌های شروان شاید نزدیک به واقعیت باشد که چین در حال اقداماتی است. در این باره در یکی از روزنامه‌های چینی آمده است که پکن قصد دارد تا تونلی بسازد تا مسیر آب به هندوستان را منحرف کند. اما چنین اقدامی از سوی پکنی‌ها می‌تواند به منزله هشداری برای برپایی یک جنگ باشد.
در این زمینه برخی گمانه‌زنی‌هایی هم شده است. آب رودی که به هندوستان جاری است سیاه شده است. برخی می‌گفتند که شاید پس از زلزله ۶.۳ ریشتری به وقوع پیوسته در تبت بوده که موجب تغییر رنگ این رود شده است. این در حالی است که هم اینک نظرات دیگری نیز مطرح بوده و برخی این احتمال را می‌دهند که چین در این زمینه اقداماتی انجام داده است. شبکه‌های اجتماعی می‌گویند که احتمال دارد سیاه شدن این آب به خاطر حفر تونل از سوی چینی‌ها باشد. زیرا این برای نخستین بار بوده که رنگ رود عوض شده و به احتمال زیاد عامل انسانی موجب تغییر رنگ آب شده است. سایکا وینز، یکی از ساکنین دیماجی می‌گوید: «آب‌های زیرزمینی در جهان به سرعت در حال کاهش است و سرعت تخلیه ساکنان روند شدیدتری به خود گرفته است. یخ‌های قطبی در حال ذوب شدن هستند و طبیعی است که سطح آب‌ها افزایش یابد.
در واقع مشکل آب جدی است و هر کشوری سعی می‌کند طرح‌های خود را در این زمینه داشته باشد. طبیعی است کشوری که سرچشمه رود را در اختیار دارد کنترل رود را در اختیار بگیرد. چین شاید صدها بار بگوید که چنین کاری نمی‌کند اما سخت است که این ادعا را بتوان باور کرد.» وینز که اداره‌کننده یکی از سازمان‌های مردم نهاد است و برای اشتغال جوانان بیکار هندی می‌کوشد بر این باور است که وقوع جنگ با چین هر آن بیشتر از قبل قوت می‌گیرد. او حتی می‌گوید شاید حتی این جنگ شروع شده باشد اما هنوز به مرحله تیر انداختن و کشت و کشتار نرسیده باشد.
ارسال نظر