راهکار هدایت نقدینگی به طرحهای جمعآوری گازهای همراه نفت
وضع گازهای همراه نفت و فرآیند گازهای مشعل در سطح جهان
اهمیت گازهای همراه نفت به لحاظ اقتصادی و محیط زیستی سبب شده کشورهای مختلف از جمله روسیه، نیجریه، الجزایر، مصر و آمریکا که دارای سطوح بالایی از گازهای مشعل هستند، از راهکارهای مختلفی اعم از وضع قوانین و بهکارگیری تکنولوژیهای متفاوت برای جمعآوری گازهای همراه نفت استفاده کنند. بخش قابلتوجهی از منابع گاز در مسیر فرآیند فلرینگ سوزانده میشود که علاوه بر اتلاف این منبع ارزشمند انرژی، سبب تزریق آلایندهها به محیط زیست میشود.
ارزیابی حجم مشعلسوزی در اقصی نقاط دنیا نشان میدهد در سال ۲۰۲۲ بالغ بر ۱۳۹ میلیارد مترمکعب گاز در تأسیسات بالادستی صنعت نفت و گاز شعلهور شده که از جمله پیامدهای آن در سطوح جهانی افزایش انتشار CO۲ ناشی از فلرینگ بیش از برآوردهای قبلی است. مبتنی بر بررسیهای بانک جهانی، پس از یک دهه پیشرفت، حجم گازهای همراه نفت جهانی در سال ۲۰۲۲ به مقدار ۳ درصد کاهش داشت که اگرچه مسیر موفق کاهش تولید گازهای همراه نفت را نشان میدهد، برای پایان دادن به این اتلاف تلاشهای بسیاری نیاز است.
در سال ۲۰۲۲، تعداد ۹ کشور از جمله روسیه، عراق، ایران، الجزایر، ونزوئلا، ایالات متحده، مکزیک، لیبی و نیجریه که تولیدکننده ۴۵ درصد نفت جهان هستند، به میزان ۷۴ درصد گازهای همراه نفت را تولید کردند، در حالی که با جایگزینی مشعلسوزی میتوان منابع گازی هدررفته را جایگزین منابع انرژی آلاینده کرد و دسترسی به انرژی را در برخی از فقیرترین کشورهای جهان افزایش داد. در واقع شعلهور شدن گاز به شکل معمول نشاندهنده فرصتی ازدسترفته برای تأمین امنیت انرژی مورد نیاز بسیاری از کشورهای جهان به شمار میرود.
تحولات امیدوارکننده در الجزایر
در سال ۲۰۲۲ الجزایر قراردادهایی امضا کرد که شامل سرمایهگذاریهای گسترده در کاهش مشعلسوزی بود و موفق شد گاز صرفهجوییشده این بخش را به زیرساخت گاز ملی برای تأمین بازار داخلی و صادرات وارد کند. الجزایر موفقیتهایی در کاهش میزان فلرینگ در سالهای اخیر داشته و در زمینه کاهش حجم فلرینگ و شدت گازسوزی در مشعلها طی سالهای ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۱ موفقیتهایی را ثبت کرده، همچنین تا سال ۲۰۲۲ بهطور مستمر در شدت گازسوزی در مشعلها بهبود داشته است.
استفاده از گاز مشعل در تولید برق در مصر
کاهش گازهای همراه نفت در مصر مربوط به اجرای پروژههای تبدیل گاز به برق است. در بعضی از میدانهای گازی این کشور، گازهای همراه نفت استخراج و بهمنظور تأمین برق تأسیسات تولیدی و جامعه محلی استفاده میشود. این پروژهها نهتنها مشعل سوزی را کاهش دادند، بلکه با جایگزین کردن سوختهای کربن نظیر گازوئیل با گاز، مزیت کاهش انتشار آلایندهها را نیز به همراه داشتند. همزمان با افزایش تولید گاز در مصر، طرحهای کاهش حجم فلرینگ این کشور موفقیتآمیز بوده و در سه سال گذشته به کاهش حجم گازهای همراه نفت دست یافته است.
کاهش سوختن گازهای مشعل در آمریکا
سالهای ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۲، ایالات متحده مقدار گازسوزی در مشعلهای خود را ۹ درصد کاهش داد و شدت سوختن گازهای مشعل از ۲.۱ مترمکعب بر بشکه به ۱.۸ مترمکعب در هر بشکه رسید. این مقدار کاهش به مقدار ۱۴ درصد ارزیابی میشود که کمترین مقدار ثبتشده برای ایالات متحده در ۱۰ سال گذشته است. این مطلب نشاندهنده تداوم پیشرفت قابلتوجه این کشور بهمنظور گسترش زنجیره ارزش گاز و تجاریسازی آن است.
در طول سال ۲۰۲۲ افزایش صادرات الانجی (گاز طبیعی مایع شده) در سطح جهان از ایالات متحده با افزایش قابل توجه صادرات به سمت اروپا (از اوایل سال ۲۰۲۲ به بعد) مشاهده شد. تجربه ایالات متحده نشان داد وقتی شرکتهای خصوصی (بالادستی، میاندستی و پاییندستی) بهدنبال سرمایهگذاری روی فرصتهای بازار گاز هستند و از طریق مقررات مربوط به مشعلسوزی حمایت میشوند، به اهداف کاهش فلرینگ دست یافتند.
وضع ایران در فرآیند کاهش گازسوزی در مشعلها
کشور ما نیز حجم بالایی از گازهای همراه نفت را میسوزاند. بررسی وضع بینالمللی ایران به لحاظ سوزاندن این نوع گازها در سالهای اخیر حاکی از آن است که پس از روسیه و عراق در رده سوم قرار دارد. این در حالی است که طرحهای زیادی بهمنظور استفاده از گازهای همراه نفت، در دورههای پیش و پس از انقلاب طراحی شده و برخی از آنها به بهرهبرداری رسیدهاند، اما بررسیهای آماری گازهای همراه نفت حاکی از سوختن گازهای مشعل بالای این منابع است.
سوزاندن این حجم از گازهای همراه نفت هم موجب از دست رفتن ارزش افزوده اقتصادی میشود و هم هزینههای زیست محیطی را بهدنبال دارد، در نتیجه استفاده از این گازها و جلوگیری از سوزاندن آنها ضروری است. در ۱۰ سال اخیر طرحهای انجیال (مایعات گازی) پرشماری برای جمعآوری گازهای همراه نفت در دستور کار وزارت نفت قرار داشته، اما تاکنون بهدلیل محدودیتهای موجود تعداد کمی از آنها به بهرهبرداری رسیده است بنابراین نیازمند استفاده از ظرفیتهای بالقوه موجود در بخش خصوصی است که با استفاده از ابزارهای متنوع مالی موجود در بازار سرمایه میتواند بالفعل شود. از این رو بهرهگیری از تجربه موفق بورس انرژی و نقشآفرینی آن در کنار صنایع نفت و گاز میتواند مسیر توسعه و پیشبرد طرحهای انرژی کشور را تسهیل کند.