خاطرات مدیران

«میراث زرین»

 نوشته: نسیم بنایی، بدری مشهدی

«میراث زرین» کتاب خاطرات کارآفرینان است که به کوشش نسیم بنایی و بدری مشهدی تهیه شده است. این کتاب با مرور زندگینامه و تجربیات ارزشمند پنج کارآفرین موفق (حاج اکبر ابراهیمی، لئون آهارونیان، ابوالقاسم مرتضوی، مهندس عباسعلی قصاعی، دکتر سلطان حسین فتاحی) به آموزش راه‌های مدیریت و روش‌های گذر از موانع اقتصادی که صاحبان کسب‌و‌کار برای رشد و پیشرفت به آن نیاز دارند، می‌پردازد. آنچه پیش‌روی شماست، مجموعه خاطرات کارآفرینان نامی و شناخته‌شده کشور است که در مجموعه‌ای تحت عنوان «نسل امین‌الضرب» به چاپ رسیده است. در این کتاب‌ها کارآفرینان با اشاره خاطراتشان به بیان روش‌هایی برای انجام کارآفرینی سالم و اخلاق‌مدار می‌پردازند.

«کارآفرینی به شیوه شاهرخ ظهیری»

 نوشته: رضا یادگاری، مهشید سنایی‌فرد

«کارآفرینی به شیوه شاهرخ ظهیری» بنیانگذار گروه صنایع غذایی مهرام عنوان کتابی است که رضا یادگاری و مهشید سنایی‌فرد نوشته‌اند. این کتاب توسط نشر کارآفرین برتر دانشگاه شریف در  سال ۱۳۸۹ و در تهران به چاپ رسید. کتاب ۱۴۴ صفحه است. هدف از تهیه و گردآوری این مجموعه بررسی و شناسایی ویژگی افراد خلاق و کارآفرینی است که با سخت‌کوشی و تلاش مضاعف خود الگویی موفق در راه رسیدن به اهداف والای خود بوده‌اند. آنان می‌توانند برای سایر افراد جامعه نیز راهنمای بزرگی باشند تا در عرصه‌های مورد علاقه خود در جامعه، به خواسته‌های خود، پیشرفت و رونق صنعت و تجارت ایران همواره کوشا باشند. مرکز کارآفرینی دانشگاه صنعتی شریف و همکارانش در راستای این الگوسازی‌‌ها در جامعه ایرانی مجموعه صد جلدی کار آفرینان بزرگ ایرانی را به نگارش درآورده است تا با انتقال نکات مهم و لازم به ذکر آنها به نسل جوان از آنان نسلی توانمند و کارآفرین ساخته و به منصه ظهور برساند. در این کتاب از آقای شاهرخ ظهیری، بنیانگذار گروه صنایع غذایی مهرام، به‌عنوان یک کارآفرین موفق صحبت شده است. کتاب شامل چهار فصل است. در ابتدا با پیشگفتاری از مرکز کار آفرینی دانشگاه صنعتی شریف آغاز می‌شود و «چراغ سبز» مبحث بعدی آن است. فصل اول، غذا و صنایع غذایی. فصل دوم با عنوان «مهرام» از آغاز تا امروز. فصل سوم به زندگی و روزگار شاهرخ ظهیری پرداخته است و فصل آخر به تحلیل عوامل موفقیت بنیانگذار گروه صنایع غذایی «مهرام»اشاراتی شده است.

«دانشگاه خیابان»

نوشته: حجت‌ الله صیدی

 کتاب «دانشگاه خیابان: (پنجاه ماه در برج سپهر) نوشته حجت‌الله صیدی سال ۱۴۰۱ در ۱۹۶ صفحه و با قطع رقعی از طرف نشر چشمه منتشر شده است.

«دانشگاه خیابان» خاطرات اعترافی نیست که اقدامات اشتباه یا تصمیمات غلط را شرح دهد. کتاب حجت‌الله صیدی تا حدی  خاطرات شخصی است. این نوع خاطرات محبوب‌ترین نوع خاطرات است که در آن نگاه اجمالی به زندگی شخص در یک بخش خاص از زمان صورت می‌گیرد.

دانشگاه خیابان خاطرات حرفه‌ای است. کتاب از منظر زندگی حرفه‌ای نوشته شده است. در کتاب دانشگاه خیابان می‌خوانیم: «دوست‌تر داشتم این نوشته را نامه‌ای به آیندگان تلقی کنم»، «دیگران را سهمی بخشد و قدری از دین خود به آیندگان را ادا کند» و «پرتو کوچک شمعی افکنده باشد بر برخی نقطه‌های تاریک هستی آدمی و کنش‌ها و واکنش‌ها در گوشه‌ای تنگ و تُنک از جهان پهناور». اینها هم نشان می‌دهد که مؤلف وجه آموزشی نوشته را مدنظر دارد؛ بر این موضوع نیز در فصل اول که عنوان «مطلع» دارد، تأکید می‌شود. از این نظر بی‌شک دانشگاه خیابان در رده خاطرات حرفه‌ای طبقه‌بندی می‌شود.

«بتا»

 نوشته: هاله حامدی‌فر

کتاب «بتا» اثر دکتر هاله حامدی‌فر روایتی عاشقانه از کارآفرینی در ایران است. کتابی که می‌توان آن را زندگینامه شرکت سیناژن یا خاطرات تولید یک دارو نیز نامید. نویسنده در این کتاب از کارآفرینی، تولید، جنگیدن برای رسیدن به رویاها و البته از مشکلات مسیر تا رسیدن به موفقیت صحبت می‌کند. هاله حامدی‌فر در باره کتاب گفته: داستان بتا داستان یک برهه‌ بیست‌ساله از زندگی من است. داستان زندگی یک من، از میان همان سه، چهار نفری که در این کالبد مسالمت‌آمیز باهم زندگی می‌کنند. شاید اگر می‌توانستم و شرح روایت را براساس زمان می‌گفتم آسان‌تر بود، اما نه دلم رضا داد و نه ممکن بود. واقعیت این است که این سال‌ها یادم رفته که چطور می‌شود کاری را بدون ملاحظه‌ بقیه و فکرهای مریض و منافع شرکتی انجام داد. به این داستان که رسیدم، دلم نیامد ملاحظه‌کاری داستان را شهید کند و هر صفحه را که نوشتم تکرار کردم:

 «رند عالم سوز را با مصلحت بینی چه کار / کار ملک است آنچه تدبیر و تامل بایدش»

«لحظه‌ای از تاریخ»

 نوشته: طهماسب مظاهری

طهماسب مظاهری در این کتاب از آغاز حیات خود شروع می‌کند (۱۳۳۲)، به دوره تحصیل در دبستان و دبیرستان البرز و بعد هم تا اخذ فوق‌لیسانس از دانشکده فنی دانشگاه تهران می‌رسد و بعد هم رفتن به خدمت سربازی و در میانه همین دوره است که انقلاب اسلامی به تدریج عمق و شدت پیدا می‌کند؛ طهماسب مظاهری هم خدمت سربازی را نیمه‌کاره رها می‌کند و به نیروهای انقلابی می‌پیوندد و در‌حالی‌که ۲۴، ۲۵‌ساله است، در تصمیم‌گیری‌های آن روزهای پرجوش‌وخروش و پرخطر، با آینده‌ای نامشخص، حضور دارد. پس از تثبیت دولت برآمده از انقلاب، کار در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان را آغاز می‌کند، سپس معاونت عمرانی استانداری کهگیلویه‌و‌بویراحمد و ریاست دفتر عمران امام همان استان را بر عهده می‌گیرد. کتاب «لحظه‌ای از تاریخ» در دو جلد تهیه شده است. جلد اول در ۴۹۶ صفحه به شرح خاطرات، رویدادها، حوادث، کارشناسی‌ها و تصمیم‌گیری‌ها اختصاص دارد و در جلد دوم، تا صفحه ۹۰۸، تصویر اسناد و عکس‌های مربوط با متن آورده شده است. «لحظه‌ای از تاریخ» از نظر اطلاعات و آمار و ارقام و شرح بزنگاه‌های مهم تاریخ ۴۳ سال اخیر، به‌ویژه در عرصه‌های اقتصادی، اثری است بسیار مهم و خواندنی که منظم و با نثری بسیار پاکیزه (برخلاف اکثر قریب‌به‌اتفاق خاطراتی که در این سبک و روال نوشته شده است) و با رعایت اصول نگارش، نشانه‌گذاری‌ها، تبویب فصل‌ها و عکس‌ها و اسناد به نگارش در‌آمده است.

«خاطرات ابوالحسن ابتهاج»

نوشته: علیرضا عروضی

«خاطرات ابوالحسن ابتهاج» عنوان اثری است که به کوشش علیرضا عروضی در دو جلد تنظیم شده و در لندن از سوی انتشارات پاکا پرینت (paka Print) در سال ۱۹۹۱ (۱۳۷۰) چاپ و عرضه شده و در سال ۱۳۷۱ در ایران به‌وسیله «انتشارات علمی» در شمارگان ۵۵۰۰ نسخه منتشر شده است. ناشر ایرانی کتاب «خاطرات ابوالحسن ابتهاج»، در متن کوتاهی تحت عنوان «دیباچه ناشر» خلاصه‌ای از زندگینامه وی را عرضه داشته، اما مشخص نکرده که چگونه امتیاز نشر این اثر را به دست آورده است. در این دیباچه تاریخ جلای وطن ابتهاج سال ۱۳۶۵ خورشیدی، بعد از فروش کامل سهام بانک ایرانیان عنوان می‌شود، اما در پیشگفتار آقای ابتهاج که در سن ۹۲ سالگی وی و در لندن به نگارش درآمده، زمان خروج از کشور، اردیبهشت ۱۳۵۷ آن هم برای مدت کوتاهی با هدف معالجه چشم قید شده است. خاطرات ابوالحسن ابتهاج به عنوان فردی که در دوران حکومت سه پادشاه به امور مالی- بانکداری و برنامه‌ریزی اشتغال داشته و به تبع آن گفتنی‌های بسیاری درباره از دوران آخرین پادشاه سلسله قاجار و سپس پهلوی‌ها دارد، از جمله آثار پر کشش تاریخی برای همه اقشار، خاصه مدیران اقتصادی، به حساب می‌آید.