ابتدا خودتان را معرفی کنید و بفرمایید در چه مسابقات جدیدی شرکت کردید؟

حمیدرضا سهرابی هستم، دارای دکترای برق و گرایش الکترونیک. تغییری که من در مسابقات امسال ارائه دادم شارژ خودکار پهپاد به وسیله برج‌های مخصوص و بدون دخالت انسان است. فاز نظامی را که کنار بگذاریم، غالب پهپادهایی که از آنها استفاده خدماتی می‌‌‌کنیم، معمولا شارژی هستند و بعد از پیمایش مسافت یا ساعت پروازی مشخص، پهپاد نیاز دارد روی زمین بنشیند تا باتری‌‌‌اش تعویض شود یا مجدد شارژ شود. اختراع جدید این قابلیت را به ما می‌دهد که به وسیله تغییراتی که در برج‌‌‌های مراقبت می‌‌‌دهیم یا احداث یکسری برج‌‌‌های مراقبتی خاص بتوانیم پهپاد را در آسمان بدون دخالت انسان شارژ کنیم و پهپاد به ماموریت خودش ادامه بدهد. این طرح را بیشتر برای پهپادهای امدادگر، کشاورزی و... در نظر گرفته‌‌‌ایم.

مسابقه جدیدی که در آن شرکت کردید در کجا برگزار شد؟

مسابقه مانند سال گذشته در سوئیس برگزار شد که امسال هم بنده موفق شدم مدال نقره و رتبه دوم جهان را کسب کنم.

تاثیر این تغییر در زندگی بشر چیست؟

بستگی به نوع استفاده دارد. ما منکر پیشرفت علم و تکنولوژی نیستیم و باید خود را با آن همسو کنیم. پهپادها در زندگی امروزه جای خود را پیدا کرده‌‌‌اند و استفاده از آنها اجتناب‌‌‌ناپذیر است. پهپاد برای هر کاری شارژ محدود دارد و فاصله زمانی مشخصی کار می‌کند. با این اختراع جدید می‌توانیم توان و مدت استفاده از پهپاد را به شکلی نامحدود کنیم و تا زمانی که به آن احتیاج داریم می‌توانیم دستگاه را در آسمان بدون هیچ مشکلی نگه داریم و از آن استفاده بهینه داشته باشیم. در بحث زمان، انرژی و استفاده بهینه از پهپاد خیلی موثر است و مهم‌تر از همه این است که این اتفاق بدون دخالت انسان صورت می‌گیرد.

برنامه‌‌‌تان برای آینده چیست؟

قصد دارم این طرح را بیشتر در زمینه کشاورزی به کار بگیرم. همان‌طور که می‌‌‌دانید روش کشاورزی در ایران مکانیزه است و باید آن را به‌روز کنیم. روش کارهای کشاورزی ما به‌خصوص سم‌پاشی به صورت مکانیکی و به سبک قدیمی انجام می‌شود و ما پهپادهایی داریم که قابلیت حمل ۶۰ لیتر سم را دارند. زمانی که ۶۰ لیتر سم از طریق هوایی و به صورت افشانه پاشیده شود، کاربرد و عملکرد بسیار بهتری دارد. وقتی سم‌پاشی به روش سنتی با تراکتورها انجام می‌شود آسیب زیادی به مزارع می‌‌‌زند. به طور مثال زمانی که حرکت می‌کند خطی از خودش به جای می‌‌‌‌‌‌گذارد و دقت زیادی هم ندارد؛ چون به صورت دستی اعمال می‌شود. اما اگر با پهپاد انجام شود دقت و وسعت بیشتری دارد و پهپاد این قابلیت را دارد که با برنامه‌‌‌ریزی و تفکیک سم‌پاشی کند. نظر من این است که بحث را به سمت کشاورزی ببرم و در نهایت هم به سوی پهپاد‌‌‌های کاوشگر، امدادگر و پستچی.