از انقراض گونهها تا نابودی جنگلها، انسان بهای سنگینی برای بیاعتنایی به ارزش طبیعت و منابع طبیعی در اقتصاد جهانی میپردازد. نهتنها جهان مدتها روی حفاظت از تنوع زیستی سرمایهگذاری کافی نکرده است؛ بلکه بسیاری از فعالیتهای اقتصادی نیز بهطور مستقیم به آن آسیب میرسانند. این موضوع را باید نوعی دستبرد بزرگ به داراییهای مشترک و باارزش بشریت دانست. تخریب طبیعت، کشورها و جوامع را فریب میدهد و منابعی را تهدید میکند که امروزه حدود نیمی از تولید ناخالص داخلی جهانی، یعنی حدود ۴۴تریلیون دلار را تشکیل میدهد. اگر تنها بخش کوچکی از خدمات اکوسیستمی، مانند گردهافشانی توسط حشرات، ماهیگیری در دریاها و چوب جنگلهای گرمسیری از بین برود، تا سال ۲۰۳۰ سالانه حدود ۲.۷تریلیون دلار از تولید ناخالص جهانی کاسته خواهد شد.