اخبار آرشیو روزنامه

دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری ایالات متحده در جلسه سخنرانی خود در کنگره، روز پرحاشیه‌ای را پشت سر گذاشت: «از تشویق کم‌رمق دموکرات‌ها تا ایجاد سر و صدا از سوی ال‌گرین، نماینده دموکرات تگزاس.» در سخنرانی ترامپ، گویی یک خط‌کش گذاشته بودند و دو پارگی را در این جلسه دقیق تعریف کرده‌اند.

۴۳ماه تفکر سیاستگذار و قانون‌گذار برسر «آخرهفته ۲روزه» سرانجام به مصوبه‌ای منجر شد که نه می‌توان اسم آن را «تعطیلی» گذاشت و نه «روز کاری». نمایندگان مجلس روز گذشته تصویب کردند، روزهای پنج‌شنبه فقط برای کارکنان دستگاه‌های اداری تعطیل است و در عین حال در متن مصوبه، برخی فعالیت‌های خدماتی از جمله بانک‌ها مستثنی شده‌اند. بررسی‌های «دنیای‌اقتصاد» براساس الگوی جهانی «آخرهفته ۲روزه» نشان می‌دهد، این مدل تعطیلی مصوب به سه دلیل، رای به «پنج‌شنبه سرگردان» است. تعطیلی به این معنا که همه‌گیر باشد باید در «تقویم رسمی» درج شود و در عین حال تفکیکی بین کارکنان دولت با بقیه شاغلان برای چنین روز غیرکاری اعمال نشود. در حال حاضر تکلیف همه شاغلان و خانوارها با روز جمعه مشخص است. اگر بنای سیاستگذار «تسری وضعیت جمعه به پنج‌شنبه» بود، بعد از نزدیک به ۴سال بررسی چنین مصوبه‌ای از آن استخراج نمی‌شد. بلاتکلیفی خانوارهای دارای فرزند دانشجو و شاغلان بخش خصوصی با این مصوبه باعث می‌شود «تبعات تعطیلی اسمی پنج‌شنبه» بیش‌ از مزایای «آخرهفته ۲روزه واقعی» بروز کند. یکی از دردسرهای احتمالی آن، قطع ارتباط بیشتر بخش‌خصوصی با جهان است.

رشد تولید به محدوده خطر نزدیک می‌شود. درحالی‌که رشد بخش صنایع و معادن کشور در گزارش مرکز آمار ایران در فاصله ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۲ نزولی بوده، این وضعیت در سال۱۴۰۳ به‌دلیل همزمانی ناترازی با شوک ترامپ و افت تقاضا همراه شده و چشم‌انداز تولید صنعتی را رکودی کرده است. در آخرین گزارش حسابداری ملی نیز رشد این بخش بدون احتساب نفت معادل صفر بوده است. موضوعی که اقدامات عاجل سیاستگذاران را می‌طلبد. بدون یک نقشه راه معقول چشم‌انداز تولید۱۴۰۴ رکودی است.

شهرداران ۶۰ شهر بزرگ جهان سه دهه پیش «زندگی شبانه» را جایگزین «شب‌ مردگی» کردند. این سبک‌زندگی با تشکیل ۴ستون شهری به همت «شهرداران شبانه» در شهرهایی مثل لندن، پاریس و نیویورک ایجاد شد. شهرداران شبانه، یکسری فعالیت روزمره شهروندان را در ساعات ۶ عصر تا ۶ صبح در مناطق اداری شهر مجاز کرده‌اند و برای «تضمین امنیت»، حمل‌ونقل عمومی شبانه و همچنین نورپردازی گسترده را تامین کرده‌اند. ساکنان کلان‌شهرها به‌دلیل مشغله‌های کاری، فرصت «زندگی در روز» را ندارند.