تحریمهای اقتصادی همواره یکی از ابزارهای موثر سیاست بینالملل برای اعمال فشار بر کشورها با هدف تغییر رفتارهای سیاسی یا نظامی آنها بودهاند. ایران نیز یکی از کشورهایی است که در چند دهه اخیر به دلایل گوناگون، هدف سنگینترین تحریمها قرار گرفته است.
در حالی که بسیاری از اقتصادهای پیشرفته و نوظهور در حال عبور از تب تورمی سالهای اخیرند، بازار مواد غذایی با مجموعهای از ریسکهای ساختاری و مداوم مواجه شده است که میتواند دور تازهای از افزایش قیمتها را رقم بزند. از جنگلزدایی در آسیا تا توفانهای مکرر در مدیترانه، از بازتعریف مسیرهای حملونقل تا معضل قیمتگذاری در اروپا، تمامی این شواهد از تشدید نااطمینانی غذایی حکایت دارند.