توازن در عرضه و تقاضا
بازارسرمایه کشورمان با بحران جدی روبه‌رو است و نمی‌توانیم همه چالش‌های آن را ناشی از عوامل بیرونی بدانیم، مشکل اصلی بازار که منجر به بی‌اعتمادی سرمایه‌گذاران شده، داخلی است و چندان به نتیجه برجام یا نرخ ارز وابسته نیست، آن مساله هم کمبود نقدینگی است. همچنین رفتارها نشان داده بازارسرمایه نقشی در راس یا بدنه دولت ندارد و دیدگاهی که طی چند و‌قت اخیر دیده شده، منجر به پیگیری از سوی مدیران بورسی شده است، اما متاسفانه چیزی که قابل رویت است، اینکه برخی در بدنه دولت از اصطلاحات بورسی هم چندان آگاه نیست و هنوز با بسیاری از فاکتور‌ها مانند خوراک پتروشیمی و...آشنا نیستند.
متاسفانه نگاه به بورس مانند گذشته است؛ یعنی محلی وجود دارد تا تامین مالی سریع و بدون دردسر انجام شود. دیدی مبنی بر توسعه طرح‌های مختلف در کشور، توسعه اشتغال و... وجود ندارد.
این روند بی‌ثبات در بازارسرمایه سیگنال خروج منابع از بازار را به سرمایه‌گذاران می‌دهد، باید روش‌های علمی برای تقویت و توسعه بورس بررسی شود. در حال حاضر سهم‌های ارزنده زیادی در بازار وجود دارد، گزارش‌های ۹ ماهه با توجه به روند سودسازی آنها P/ E حدود ۴ دارند؛ پس شرایط مطلوبی برای سرمایه‌گذاری وجود دارد.
صندوق تثبیت بازارسرمایه با ایجاد تعادل میان عرضه و تقاضا می‌تواند بسترسازی مناسبی در راستای توسعه و تقویت معاملات داشته باشد؛ به‌طوری که حقوقی‌ها هم مانند گذشته، اهرم و ابزار حمایتی در معاملات باشند، نه اینکه مانند الان ترس و واهمه خرید داشته باشند و فقط نظاره‌گر معاملات باشند.قیمت‌ها به حدی ارزنده است که قطعا سرمایه‌گذاری بلندمدت بازدهی معقولی نسبت به سایر بازارها را به سرمایه‌گذاران می‌دهد، فردی که هم‌اکنون وارد بازار می‌شود، پیروز میدان می‌شود؛ چون این قیمت‌ها قیمت خرید است.
باتوجه به ابهامات و رویدادهای سیاسی که وجود دارد، برخی صنایع می‌توانند به عنوان لیدرها فعال باشند؛ چرا که بازار نیازمند لیدرسازی است؛ چرا صنایع و شرکت‌های بزرگ و قوی نباید حمایت شوند؟ اگر حمایت‌ها از سر گرفته شود، قطعا ورق بازار برگردانده می‌شود.
