پرونده امروز
سیاست صنعتی اقتصاد اضطراری
امیررضا موسوی :
قانون چیپس (CHIPS) ۲۸۰میلیارد دلار به تحقیق و توسعه علمی، تجاریسازی، تولید نیمههادیها و توسعه نیروی کار در دهه پیشرو اختصاص میدهد. این در حالی است که پیشبینی میشود تنها تجدید تولید برای رسیدن به سطوح ۲۰۱۹ نزدیک به ۱.۲تریلیون دلار برای صنعت هزینه داشته باشد. شایان ذکر است که این هزینه شامل هزینههای جاری مربوط به تحقیق و توسعه، نوآوری و ایجاد امکانات ساخت پیشرفته برای تراشه نمیشود. بنابراین احتمالا دستیابی به خودکفایی برای پاسخگویی به تقاضای موجود در بازار بعید به نظر میرسد و تخصیص نابهینه منابع کمیاب خواهد بود.
از طرف دیگر، به طور متناقضی، هرچند هدف از اجرای این قانون حمایت از صنعت و افزایش تولید است، ممکن است هزینههای انطباق با مقررات افزایش یابد و در نهایت رقابتپذیری شرکتهای آمریکایی در برابر رقبای آسیایی کاهش یابد. در نهایت سیاستگذاران باید هم محدودیتها و هم آسیبهای ناشی از رویکرد تحقیق و توسعه سیاستی را بپذیرند. در مقابل، احتمالا استراتژیهای متمرکز بر رقابت، به جای سیاست، در پیشبرد نوآوری، حمایت از تجارت، تامین امنیت زنجیره تامین، ترویج انرژی پاک، تضمین رفاه مصرفکننده و ارتقای جایگاه رقابتی جهانی ایالاتمتحده، چابکتر و موثرتر به نظر میرسند. «باشگاه اقتصاددانان» در این پرونده سعی کرده است به بررسی کم و کیف مقررات و اجرای این قانون بپردازد.