فناوری و سلامت

محتوای این اثر دارای منابع مختلفی است؛ از طرفی دانش پزشکی در حوزه‌های مربوط به فناوری اطلاعات می‌تواند نقش مهمی داشته باشد و از طرفی دیگر این علم هم می‌تواند در ارائه خدمات پزشکی اثرگذار باشد که نتایج آن باید به شهروندان و گروه‌های هدف اطلاعات منتقل شود. در این زمینه بسترهایی هم وجود دارد؛ مانند فضاهای وبلاگ، سایت‌های اینترنتی و فضای مجازی. در حقیقت هدف این است با تزریق دانش تخصصی در این بسترها فضا را برای بهره‌گیری استاندارد فناوری اطلاعات در دانش سلامت و پزشکی راحت‌تر کنیم.

 به اعتقاد من درست‌نگاری علمی و رساندن اطلاعات دقیق به مردم نیازمند دو فرآیند است؛ ابتدا نقش مستقیم مولفان و صاحبان محتوا باید در این فضاها پررنگ‌تر شود؛ در واقع مولفان باید به محتوای رسانه‌ای هم ورود کنند تا محتوای دقیق منتشر شود. در این فرآیند اصطلاحی به نام ترجمان دانش وجود دارد که به معنای ترجمه علمی آثار و محتوا نیست بلکه ترجمه دانش تخصصی برای عموم مردم است که این باید تحت نظارت کارشناسان صورت گیرد. فرآیند دیگر در این مورد سیاست‌گذاری‌هایی است که باید در جریان رصد و نظارت بر سایت‌هایی اعمال شود که ادعای تولید محتوا دارند.

فصل آغازین کتاب برای مدیران و سیاست‌گذاران حوزه سلامت و درمان کاربرد بیشتری خواهد داشت که درباره سیستم‌های اطلاعاتی گوناگون در این زمینه است. فصل دوم بحث مربوط به انفورماتیک پرستاری است که جامعه ما به شدت نیازمند آن است و در کشورهای پیشرو این موضوع به‌عنوان یک رشته تحصیلی تدریس می‌شود. فصل بعدی یادگیری الکترونیکی است که به نوعی آموزش غیرسنتی را ارائه می‌دهد. پژوهش الکترونیک موضوع فصل چهارم این اثر است که با روش‌های از راه دور به تحقیقات در زمینه پرستاری و پزشکی در لایه‌های مختلف می‌پردازد. پرونده الکترونیک سلامت هم فصل دیگری را از این اثر به خود اختصاص داده است که خوشبختانه در کشور پیشرفت‌های خوبی در این حوزه داشتیم. در این اثر گفته شده که هر شهروندی باید دارای پرونده دیجیتالی سلامت باشد که تمام اطلاعات پزشکی و سلامت آن در این پرونده درج شده باشد. ارزیابی فرآیند سلامت، مدیریت الکترونیک که درباره مدیریت بخش بهداشتی است از دیگر موضوعاتی است که در این اثر به‌طور مفصل مورد بررسی قرار گرفته است.

اخبار مرتبط