روحیه فوق‌العاده‌ای در همه ایجاد شده بود
خاطرم می‌آید روزی که شاه آن نطق معروف را در قم پیش از رای‌گیری ششم بهمن کرد... اگر اشتباه نکنم، روز جمعه بود، به هر حال یک روز تعطیلی بود چون من رفته بودم شهریار، پهلوی پدرم. پدرم کشاورز بود. باغ‌داری می‌کرد و روزهای تعطیلی اگر می‌توانستم با خانواده آنجا می‌رفتیم و بقیه افراد خانواده نیز آنجا جمع بودند.
هیچ‌وقت ما حوصله گوش کردن به رادیو تهران و خبرهای ایران که فوق‌العاده خسته‌کننده و بی‌ربط بود را نداشتیم. آن روز خاطرم می‌آید که همه خانواده در سکوت مطلق مشغول گوش دادن به این سخنرانی بودیم که استثنایی بود. شاه در نهایت زبردستی صحبت کرد و همه را تحت‌تاثیر قرار داد.
روحیه فوق‌العاده‌ای در همه ایجاد شده بود. پدرم خودش بهره‌ای از اصلاحات ارضی نمی‌برد، ولی همیشه به ما می‌گفت که این سیستم ناعادلانه باید یک روزی از بین برود. پدرم چند روز بعد هم برایم تعریف کرد که در روز ششم بهمن، در روستاهای کوچک منطقه شهریار که صندوق نداشتند، خود روستاییان کامیون کرایه می‌کردند و با کامیون می‌رفتند به نزدیک‌ترین صندوق که رای بدهند، از جمله در تمام املاک وقفی.
