یونان برنامه تسلیح مجدد خود را به مبلغ ۲۷میلیارد دلار آغاز کرد
آتن در مسیر خودمختاری استراتژیک
این اولین تسلیح مجدد چندساله و جامع یونان است و بخشی از بازنگری گسترده‌تر نیروهای مسلح به نام «دستورکار۲۰۳۰» بود. میتسوتاکیس این تغییر را «شدیدترین تحول در تاریخ نیروهای مسلح کشور» توصیف کرد. او گفت، ازآنجاکه جهان با «سرعت غیرقابل پیش بینی» در حال تغییر است، «ما اکنون با جنگی متفاوت از آنچه قبلا عادت کرده بودیم روبه‌رو هستیم؛ حداقل جنگی که نیروهای مسلح ما برای آن آماده بودند.» یونان به‌دلیل روابط خصمانه خود با ترکیه، هزینه دفاعی بالایی دارد و امسال قرار است ۳درصد از تولید ناخالص داخلی (GDP) خود را صرف دفاع کند. این به‌طور قابل توجهی بالاتر از میانگین اروپایی ۱.۹درصدی است که توسط موسسه تحقیقات صلح بین المللی استکهلم برآورد شده است.
در بحبوحه جنگ روسیه در اروپا و وفاداری پر از اما و اگر ایالات متحده به ناتو، اتحادیه اروپا ماه گذشته تصمیم گرفت تا ۶۵۰میلیارد یورو (۷۰۵ میلیارد دلار) بر هزینه‌های دفاعی خود بیفزاید.کل هزینه دفاعی اروپا در سال۲۰۲۳رقم ۵۶۹میلیارد دلار بود. اتحادیه اروپا همچنین به کشورهای عضو ۱۵۰میلیارد یورو (۱۶۳میلیارد دلار) وام کم‌بهره برای تقویت صنایع دفاعی اروپا پیشنهاد داد. دولت‌های خط مقدم مانند یونان و لهستان برای قوانین مالی آرام، سخت مبارزه کردند و میتسوتاکیس در پارلمان تلاش سختی به خرج داد. میتسوتاکیس گفت: «دولت یونان معتقد است که اروپا در مقطعی نیاز به ایجاد صندوقی با تمرکز بر مزایای مشترک [دفاعی] مانند سپر ضد موشکی اروپایی دارد که همه کشورهای اروپایی را پوشش می‌دهد و می‌تواند از طریق کمک‌های مالی اروپا به کشورهای عضو تامین شود، نه وام. اما ما هنوز آنجا نیستیم.» صندوق تسلیح مجدد ۱۵۰میلیارد یورویی (۱۶۵میلیارد دلاری) اروپا به نام «اقدام امنیتی برای اروپا» (SAFE) از پول باقی‌مانده در صندوق ۷۳۰میلیارد یورویی (۸۵۰میلیارد دلاری) محرک اقتصادی دوران کووید در سال۲۰۲۰ تشکیل شده است.
یونان به‌طور سنتی عمدتا تسلیحات آمریکایی را خریداری کرده است؛ اما ورشکستگی این کشور در بحران مالی جهانی پس از سال۲۰۰۸، باعث شد این کشور بیشتر به خریدهای تسلیحاتی اروپایی روی آورد. سال‌ها ریاضت، بودجه دفاعی یونان را بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ به نصف و به ۴.۶میلیارد دلار رساند. در همین حال، اقتصاد و بودجه دفاعی ترکیه رشد کرد.
از آنجا که یونان با بودجه‌های متوازن دوباره مسلح شد، تصمیم گرفت کمیت را (در جایی که دیگر نمی‌توانست با ترکیه رقابت کند) جایگزین کیفیت کند و به دنبال سیستم‌های تسلیحاتی پیشرفته‌تر بود. ایالات متحده به‌دلیل تمایل به حفظ تعادل بین دو متحد شرقی خود در مدیترانه تعهدی متقبل نشد. بنابراین یونان به سمت سیستم‌های اروپایی رفت که ترکیه فاقد آن بود. این امر کمک کرد تا یونان زودتر به آرمان خودمختاری استراتژیک اروپا که توسط رئیس‌جمهور فرانسه امانوئل مکرون حمایت می‌شد، تبدیل شود. در سپتامبر۲۰۱۹، یونان اعلام کرد که ۱۸فروند جنگنده بمب‌افکن فرانسوی «رافائل» را به قیمت ۲.۵میلیارد دلار خریداری خواهد کرد و یک سال بعد این تعداد را به ۲۴ فروند رساند. در سال۲۰۲۱، یونان یک معاهده دفاعی استراتژیک با فرانسه منعقد کرد و سه ناوچه پیشرفته «بلهارا» را به قیمت ۲.۲۶میلیارد یورو (۲.۵میلیارد دلار) به گروه نیروی دریایی فرانسه سفارش داد (با حفظ گزینه مربوط به خرید چهارمین ناوچه). چهار سال پیش میتسوتاکیس در پارلمان گفت: «دفاع از منافع اروپا در دریای مدیترانه اکنون جوهره جدیدی پیدا کرده است. در صورت حمله، کشور ما قدرتمندترین ارتش این قاره یعنی تنها قدرت هسته‌ای اروپا را در کنار خود خواهد داشت.»
