ما هم با توجه به طنزهایی که درباره مجلس و ساکنین نخبه‌اش نوشته بودیم، ناگهان دچار عذاب وجدان شدیم و احساس مخلوطی از شرم، گناه و خیانتکاری سراسر وجودمان را فرا گرفت -البته به جز آن قسمتی که اخیرا از فرهنگ‌های لغت حذف شده ‌است!- بعبارتی؛ حس سیلابی را پیدا کردیم که می‌خواسته طی جریانی که به راه انداخته؛ خانه‌ای را تخریب کند؛ آنهم چه خانه‌ای؟ خانه خودمان،یعنی ملت !

لذا عزم خود را سریعا جزم کردیم تا قبل از شکستن اقتدار مجلس، توبه نامه‌ای همراه با آگهی اعتذار بنویسیم و ابراز ندامت خود را به گوش جهانیان به ویژه گویندگان «موزه لوبر» ؛ «العقل السالم فی البدن السالم» ؛ استاد خواندن ارقام ریاضی بلند ؛ درخواست کننده «عکس دختر خوشگلا» ؛ «سلفی بگیران با موگرینی» و... برسانیم. اما هر بار خواستیم بیانیه نسبتا شدیدالحن‌مان را منتشر نماییم از این باغ بری رسید و دسته گلی به آب داده شد! یعنی از این سرزمین عجائب، خبری محیرالعقول به بیرون درز کرد و کار ما را برای اعلام رسمی عذرخواهی و ندامت سخت کرد. چراکه با توجه به شرائط حساس کنونی آنزمان، اگر چنین چیزی منتشر می‌شد بلافاصله این برداشت می شد که لابد قصد بر نیش و کنایه و لوس کردن و لوث شدن موضوع و بالاخره اغتشاش و تخریب است.

اما خبر بد اینکه: هنوز که هنوز است نتوانستیم «بیانیه اعلام برائت از مشرکین تخریبچی و آگهی اعتذار» خودمان را نشر بدهیم. چون همچنان و هر دم، از این باغ بری می رسد و فضا را به سمت سوء برداشت های احتمالی از این بیانیه سوق می دهد!

از این رو ما مترصد آنیم که آب ها از آسیاب بیفتد تا بتوانیم در فضایی آرام؛ تکریم و احترام خود را به مقام شامخ مجلس و مجلسیان تقدیم کنیم. از قدیم گفته اند: هر حرف جایی دارد و هر نکته زمانی و یا یک چیز در همین راستا ...

خودتان قضاوت کنید اگر موقعیت سنجی نکنیم و مثلا درست در زمانی که عده‌ای نماینده عزیز و غیرتی؛ پرچم و حیثیت ملتی را آتش می زنند؛ بیاییم و بابت جریان تخریبی که بر علیه شان راه انداخته بودیم معذرت خواهی کنیم، دیگران چه فکری به سرشان می زنند؟ آیا فکر نمی کنند یک جور مسخره بازی درمیاوریم!؟ آنهم در شرائطی که هر نوع حرکتی تخریب و مسخره بازی محسوب می شود چه رسد در شرائط آتش زدن پرچم و برجام و... ! انگار از کسی که در حال تسخیر سفارت است بابت سفارتی که قبلا تسخیر کرده بودیم معذرت بخواهیم!! هر چند بعید نیست که با وضعیت فعلی لایحه ای تصویب شود که مثلا سفارت آمریکا را یک بار دیگر تسخیر کنیم!

البته نباید هم ناامید شد مثلا احساس می کنیم در زمان تعطیلات مجلس این فرصت عذرخواهی پیش بیاید؛ چراکه در آن هنگام از مجلس چیزی بیرون نمی تراود؛ چون چیزی در او نیست تا بتراود! و این بهترین موقعیت و آرام ترین وضعیت مجلس و کشور است. قدر تعطیلات را بدانیم.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.