اویل پرایس گزارش داد، البته هنوز مشخص نیست تولید این گروه دقیقا چه میزان افزایش خواهد یافت زیرا رقم افزایشی که عمدتا عنوان شده، حدود ۶۰۰ هزار بشکه در روز است.

این تصمیم بازار نفت را همچنان در محدودیت عرضه نگه خواهد داشت و ممکن است مستلزم اقدام بیشتر در آینده نه چندان دور باشد.

با این حال دلایل متعددی وجود دارد که باعث شده اوپک پلاس وادار شود تولیدش را افزایش دهد. نخست اینکه بازار دچار کمبود عرضه شده بود و طبق گزارش بانک امریکا مریل لینچ، به مدت چهار سه ماهه متوالی کمبود عرضه را تجربه کرده بود. در سال ۲۰۱۷، کمبود عرضه به ۳۴۰ هزار بشکه در روز بالغ شد که نشان داد توافق اولیه اوپک پلاس برای کاهش سطح ذخایر در سال گذشته موثر بوده است.

کاهش سطح ذخایر، به افت سطح آنها به میانگین پنج ساله منجر شد. چنین اتفاقی احتمالا چند ماه گذشته روی داد با این حال این آمار با تاخیر منتشر می‌شود.

دلیل دوم اینکه اوپک پلاس به افزایش تولید نیاز داشت این بود که رشد تقاضا با روند قوی ادامه دارد. آژانس بین‌المللی انرژی رشد تقاضا را امسال ۱.۴ میلیون بشکه در روز در مقایسه با سال ۲۰۱۷ برآورد کرده است. تحلیلگران خوش‌بین‌تر مانند گلدمن ساکس رشد تقاضا را ۱.۷ میلیون بشکه در روز برآورد کرده اند. این پیش‌بینی‌ها ممکن است متفاوت باشد اما در هر حال، تقاضا قوی به نظر می‌رسد که احتمالا کمبود عرضه را در سال جاری تشدید خواهد کرد.

بعلاوه، تقاضا بر مبنای فصلی در ماه‌های تابستان افزایش پیدا می‌کند. طبق گزارش "ریستاد انرژی"، تقاضا ممکن است در سه ماهه سوم نسبت به سه ماهه دوم ۱.۱ میلیون بشکه در روز افزایش پیدا کند. چنین برآوردی به معنای رشد سه ماهه به سه ماهه ۱.۱ میلیون بشکه در روز است که با سطح سال ۲۰۱۷ قابل مقایسه نیست. البته تقاضای فصلی پس از تابستان کمتر می‌شود اما فشاری که روز بازار وجود دارد را نمی‌توان نادیده گرفت.

سوم اینکه اختلالات عرضه کثرت پیدا کرده و هر کدام بخشی از عرضه نفت را به خطر انداخته است. ونزوئلا از اواخر سال ۲۰۱۷ حداقل ۵۰۰ هزار بشکه در روز از تولیدش را از دست داده اما رویدادها به سرعت پیش می‌روند و تعطیلی تولیدی که اخیرا به دلیل بحران در بنادر ونزوئلا گزارش شده است، ممکن است به معنای آن باشد که سقوط تولید ونزوئلا شدت بیشتری پیدا خواهد کرد.

رویترز برآورد کرده که صادرات نفت شرکت PDVSA ونزوئلا به میزان ۳۲ درصد در نیمه اول ژوئن در مقایسه با مدت مشابه در ماه مه کاهش یافت. شرکت PDVSA در چند هفته نخست ژوئن تنها ۷۶۵ هزار بشکه در روز صادر کرده که ۳۶۸ هزار بشکه در روز کاهش داشته است. اگر این ارقام تغییر نکنند، حدود نیمی از افزایش آینده تولید اوپک پلاس تنها کاهش تولید ونزوئلا در ژوئن را جبران خواهد کرد.

در این بین لیبی نیز ۴۵۰ هزار بشکه در روز از تولیدش را در ژوئن به دلیل حملات مسلحانه به دو پایانه صادراتی بزرگ این کشور از دست داد. به نظر می‌رسد این اختلالات موقتی باشد اما تاریخ اخیر این کشور شمال آفریقا نشان می‌دهد که احتمال چنین اختلالاتی در آینده وجود دارد.

از سوی دیگر پیش‌بینی شده است نیجریه نیز چند صد هزار بشکه در روز صادراتش را در ژوییه به دلیل قطعی خط لوله از دست دهد.

همچنین این احتمال وجود دارد که صادرات نفت ایران از تحریم‌های آمریکا متاثر شود و بین ۵۰۰ هزار بشکه در روز تا یک میلیون بشکه در روز کاهش پیدا کند.

در بدترین سناریوی ممکن، عرضه این چهار کشور ممکن است اختلالات پایدار پیدا کند و همزمان، اوپک پلاس برای رفع کمبود عرضه به شدت تحت فشار قرار خواهد گرفت.

دلیل چهارم که چرا تولید اوپک پلاس باید افزایش پیدا کند این است که احتمالا رشد تولید نفت شیل آمریکا در یک سال آینده آهسته خواهد شد. مشکلات خط لوله مدتی است که وجود دارد اما محدودیت‌های ظرفیت بالاخره تاثیر خود را گذاشته است و انتظار می‌رود اختلاف قیمت نفت میدلند افزایش پیدا کند و شرکت‌ها همچنان تکمیل چاه‌های نفت را به تاخیر بیاندازند. در نهایت رشد عرضه آهسته خواهد شد.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.