استقلا تهران؛ در انتظار یک انتقال پر سروصدا
نیمکتنشینی در ژتسیو و البته نیاز استقلال به بازیکنی چون جباروف باعث شده تا دوباره بحث بازگشت او به تهران و پوشیدن پیراهن آبی مطرح شود. استقلال بدش نمیآید جباروف را شکار کند و هافبک ازبک هم علاقهمند است از ژتسیو و لیگ قزاقستان جدا شود. همه اینها را بگذارید کنار رابطه نزدیک شفر و جباروف تا به احتمال بالای این انتقال در نقل و انتقالات نیم فصل پی ببرید. بازگشت جباروف، برای استقلال که با معضل حضور یک بازیساز در ترکیب خود مواجه شده، اتفاق ویژهای است. شاید جباروف هم این بار از مواضع خود کوتاه بیاید و امضای قرارداد سه ساله را در اولویت قرار ندهد. آنوقت است که میتوان به رسمی شدن این انتقال خوشبین شد.
مارکوس نویمایر را یک طرف بگذارید و سرور جباروف را طرف دیگر. خودتان باشید کدامیک را انتخاب میکنید؟ نویمایر که قرار بود جانشین جباروف در استقلال باشد، عملکرد ویژهای به نمایش نگذاشته. یا ضعیف بوده و یا مصدوم و به همین دلیل نه تنها هواداران، بلکه کادر فنی استقلال نیز از او راضی نیست. نویمایر که با نظر مستقیم شفرها به استقلال آمد، تنها در 3 بازی پیراهن آبی را پوشیده و روی هم 32 دقیقه در زمین بوده. یعنی استقلال این همه هزینه کرده تا در طول هفتههای اخیر، فقط در دقایق کوتاهی از هافبک آلمانی خود استفاده کند. هافبک 32 سالهای که فصل قبل و در سوپرلیگ ترکیه موفق شد دروازه بشیکتاش و فابری، دروازهبان اسپانیایی این تیم را باز کند.
اوضاع برای نویمایر بر وفق مراد نیست. آسیبدیدگی از او بازیکنی بیاثر ساخته و همین مدیران باشگاه استقلال را به تکاپو انداخته تا با هافبک آلمانی خود قطع همکاری کنند. این یعنی نویمایر برود و بازیکن جدیدی جایگزین شود. بازیکنی که شاید نامش سرور جباروف باشد. هافبکی نام آشنا که بخش اعظمی از مشکلات فعلی استقلال را باید به حساب جدایی او گذاشت. یک بازیساز تمام عیار که وقتی رفت، استقلال هم با بحران مواجه شد.
استقلال برای جذب جباروف، چند هفتهای است که تلاش خود را آغاز کرده و به راهکارهای جدیدی نیز برای این انتقال رسیده. بعد از اینکه باشگاه استقلال با پیشنهاد تمدید سه ساله قرارداد جباروف در ابتدای فصل مخالفت کرد، این هافبک 36 ساله به لیگ قزاقستان رفت تا پیراهن ژتسیو را بپوشد. تیمی معمولی و نه چندان پرقدرت در یک لیگ درجه 3 اروپایی.
جباروف از وقتی به ژتسیو رفته، این تیم 6 بازی انجام داده که حاصل آن 3 برد، 2 تساوی و یک شکست بوده. سهم جباروف از این نتایج، فقط یک گل بوده که در هفته بیست و پنجم و مقابل توبول از روی نقطه پنالتی به ثمر رسانده.
جباروف در این 6 هفته، روی هم 169 دقیقه در زمین بوده. یعنی به طور میانگین، هر هفته 28 دقیقه که نمیتواند برای بازیکن موثر خط میانی استقلال در فصل قبل، آمار مناسبی باشد. جباروف هفته بیست و سوم مقابل ایرتیش 90 دقیقه روی نیمکت نشست و فرصت بازی بهدست نیاورد. این اتفاق در هفته بیست و چهارم و برابر آکتوبه نیز تکرار شد و دیمتری اوگای از هافبک ازبک خود استفاده نکرد، حتی بهعنوان بازیکن تعویضی.
هفته بیست و پنجم اما اوضاع تغییر کرد. جباروف مقابل توبول در ترکیب ثابت قرار گرفت و 90 دقیقه بازی کرد. این بازی کامل، هافبک باتجربه ژتسیو را امیدوار به حضوری دوباره در ترکیب ثابت کرد اما اوگای باز هم تصمیم به نیمکتنشینی جباروف گرفت. او هفته بیست و ششم و مقابل غیرت، جباروف را 90 دقیقه کنار خود و روی نیمکت نشاند اما هفته بعد 5 دقیقه از او برابر اوردباسی استفاده کرد. آخرین بازی جباروف برای ژتسیو هم هفته بیست و هشتم بود. دیدار مقابل آستانا که با شکست 3 بر صفر ژتسیو به پایان رسید. جباروف 74 دقیقه در زمین بود اما نتوانست مانع از شکست سنگین تیمش شود.
این آمار نه چندان مناسب، نیمکتنشینی در ژتسیو و البته نیاز استقلال به بازیکنی چون جباروف باعث شده تا دوباره بحث بازگشت او به تهران و پوشیدن پیراهن آبی مطرح شود. استقلال بدش نمیآید جباروف را شکار کند و هافبک ازبک هم علاقهمند است از ژتسیو و لیگ قزاقستان جدا شود. همه اینها را بگذارید کنار رابطه نزدیک شفر و جباروف تا به احتمال بالای این انتقال در نقل و انتقالات نیم فصل پی ببرید.
بازگشت جباروف، برای استقلال که با معضل حضور یک بازیساز در ترکیب خود مواجه شده، اتفاق ویژهای است. شاید جباروف هم این بار از مواضع خود کوتاه بیاید و امضای قرارداد سه ساله را در اولویت قرار ندهد. آنوقت است که میتوان به رسمی شدن این انتقال خوشبین شد. انتقالی بزرگ که میتواند استقلال را از بحران کنونی نجات بدهد و این تیم را به جمع مدعیهای قهرمانی برساند.
بخش سایتخوان، صرفا بازتابدهنده اخبار رسانههای رسمی کشور است.
ارسال نظر