کشت محصولات آب‌بر در این منطقه ممنوع شد
کشت محصولات آب‌بر در دلفان برای سال زراعی ۱۴۰۴ ممنوع شد.
دلفان با پنج بخش و ۱۰ دهستان، به‌طور عمده به منابع آبی زیرزمینی و چشمه‌ها برای تأمین آب شرب و کشاورزی خود وابسته است.
این وابستگی شدید به منابع طبیعی، در سال‌های اخیر و در سایه تغییرات اقلیمی و کاهش بارندگی، این شهرستان را با بحران جدی آب مواجه کرده‌است.
در سال ۱۴۰۱، بیش از ۱۷۸ روستای دلفان با بحران آبی دست‌وپنجه نرم کردند. این بحران به‌ویژه در مناطقی که منابع آب سطحی بسیار محدود است، با شدت بیشتری احساس می‌شود.
در دلفان، تنها تکیه‌گاه مردم برای بقا و معیشت، منابع آب زیرزمینی است. در میان محصولات کشاورزی این شهرستان سیب‌زمینی جایگاه خاصی دارد،. هر هکتار سیب‌زمینی به ۴۰۰۰ تا ۷۰۰۰ مترمکعب آب وابسته است و فشار مضاعف به سفره‌های زیرزمینی وارد می‌کند.
در پی تشدید این بحران، شورای حفاظت از منابع آب دلفان تشکیل جلسه داد و تصمیماتی جدی برای مقابله با وضعیت نگران‌کننده آب در این شهرستان اتخاذ کرد.
یکی از این تصمیمات، ممنوعیت کشت محصولات آب‌بر و به‌ویژه سیب‌زمینی در سال زراعی ۱۴۰۴ بود. اتخاذ چنین تصمیمی اما بدون پیامدهای اقتصادی و اجتماعی نخواهد بود.
بسیاری از کشاورزان دلفانی به‌صورت سنتی به کشت سیب‌زمینی اشتغال دارند و تغییر الگوی کشت برای آن‌ها به‌معنای تغییرات گسترده در زندگی روزمره و معیشت خانوار است.
از سوی دیگر، تمایل کشاورزان به کاشت محصولات پرسود، بدون درنظر گرفتن ظرفیت آبی منطقه، در سال‌های گذشته به برداشت‌های بی‌رویه از چاه‌ها منجر شده‌است.
دومین مصوبه شورای حفاظت از منابع آب دلفان به برخورد با چاه‌های صنعتی غیرمجاز اختصاص داشت؛ چاه‌هایی که با مجوزهای صنعتی حفاری شده‌اند، اما برای مقاصد کشاورزی به‌کار گرفته می‌شوند.
بخشی از بحران منابع آب در دلفان را باید به دلایل اقلیمی نسبت داد. کاهش بارندگی‌های مؤثر در سال‌های اخیر و بی‌ثباتی در الگوهای بارشی، سفره‌های زیرزمینی را در وضعیت شکننده‌ای قرار داده‌است.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
