تحریم؛ فرصتی برای بومیسازی صنعت پتروشیمی
شرکت دانش‌بنیان «پرتو صنعت پاژ» از جمله شرکت‌های داخلی است که در حال رقابت با شرکت‌های نامدار و بزرگ دنیا است. این شرکت تولیدکننده انواع «کمپرسورهای سانتریفیوژ اینتگرال‌گی‌یر» است و از ۱۲ سال قبل فعالیت خود را با ساخت قطعات ساده‌تر این کمپرسورها و قطعات یدکی شروع کرد و اکنون محصولات مورد نیاز شرکت‌های بزرگ پتروشیمی و فولادی را تامین می‌کند.
حسین خطیبی، مدیرعامل پرتو صنعت تاژ در گفت‌وگویی با «دنیای‌اقتصاد» به تولید برخی از بخش‌های کمپرسورها اشاره کرد و گفت: در ابتدا قادر به ساخت کامل «کمپرسور سانتریفیوژ اینتگرال گی‌یر» نبودیم؛ اما از حدود ۲ سال پیش مجموعه کامل این کمپرسورها را ساخته و تولید کرده‌ایم که نمونه‌های آن در پتروشیمی کارون و فولاد شادگان در حال استفاده است.
وی افزود: این شرکت در کنار کمپرسورهای سانتریفیوژ تولیدکننده انواع اسکرو اکسترودرهای واحدهای پلیمری هم است. خطیبی با تاکید بر اهمیت و حساسیت اکسترودر در واحدهای پلیمری گفت: در داخل کشور هیچ شرکتی سازنده این وسیله نیست و پرتو صنعت پاژ تنها شرکت تولیدکننده داخلی آن است.
وی در ادامه اضافه کرد: پرتو صنعت پاژ در حال حاضر دو شافت کامل برای پتروشیمی جم آماده کرده و سفارشی را از پتروشیمی شازند گرفته که در حال اتمام است. همچنین با پتروشیمی مارون قراردادی در این زمینه منعقد کرده و در حال بستن قراردادی با پتروشیمی لرستان هستیم.
وی اکسترودر را شامل تجهیزات بسیار سنگینی معرفی کرد که هر شافت آن حدود ۱۰ تن وزن دارد و از تکنولوژی بالایی برخوردار است.
وی در ادامه با اشاره به شرکت‌های زیرمجموعه پرتوصنعت پاژ که با عنوان «شرکت‌های پرتو» فعال هستند، گفت: یکی از این شرکت‌ها تولیدکننده دستگاه‌های بسته‌بندی صنایع پتروشیمی است. وی اضافه کرد: با این تولید دیگر نیاز به واردات در این زمینه نیست و با تولید آن جلوی خروج ارز گرفته شده است.
مدیر عامل پرتو صنعت پاژ ضمن اشاره به همکاری این شرکت با همه شرکت‌های زیرمجموعه هلدینگ خلیج‌فارس گفت: با اغلب این شرکت‌ها قرارداد تامین تجهیزات داریم.
خطیبی با تاکید بر اینکه با تولیدات شرکت در مجموع از خروج ۱۵ میلیون یورو ارز در سال جلوگیری کرده‌ایم، افزود: با تولید کمپرسورهای سانتریفیوژ در سال از خروج حدود ۱۰ میلیون یورو ارز جلوگیری کرده‌ایم. همچنین در زمینه اکتسرودرها حدود ۳میلیون یورو و درزمینه قطعات بگینگ بین ۲ تا ۳ میلیون یورو از خروج ارز جلوگیری شده است.
وی اضافه کرد: چشم‌انداز ما این است که نه تنها در ایران بلکه در بازارهای جهانی حضور داشته باشیم و بر همین اساس به صادرات فکر می‌کنیم؛ به‌ویژه درمورد دستگاه‌های بسته‌بندی و کمپرسور بیشتر تمرکز داریم. وی با تاکید بر اینکه در حال تثبیت و شهرت برند شرکت هستیم، گفت: در نظر داریم مثل کمپرسورها در ساخت اکسترودر هم موفق به ساخت همه قسمت‌ها شویم.
خطیبی اضافه کرد: در قطعات بسته‌بندی هم ابتدا با موارد پرمصرف شروع کرده و اکنون ۸۵درصد قطعات آن را می‌سازیم و در آینده نزدیک به‌طور کامل این کار را انجام خواهیم داد.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر کیفیت محصولات گفت: برای محصولات خود گارانتی به پتروشیمی‌ها می‌دهیم که معادل دستگاه‌های وارداتی با قدمت بالاست.
وی بر ضرورت بالا بودن کیفیت محصولات شرکت در حد ایده‌آل گفت: در غیر این صورت توانایی رقابت و موفقیت را نخواهیم داشت و نمی‌توانیم با شرکت‌های پتروشیمی کار کنیم. وی درباره رقبا توضیح داد: در داخل کشور در زمینه اکسترودر بی‌رقیب هستیم. در زمینه کمپرسور هم چند شرکت فعال هستند که نمی‌توانند پک کامل تولید کنند. وی ادامه داد: درمورد قطعات ماشین‌آلات بسته‌بندی هم هیچ شرکتی به‌طور کامل این کار را انجام نمی‌دهد و برخی شرکت‌ها تنها در حد تولید قطعات پرمصرف فعال هستند. وی با اشاره به وجود رقبای خارجی که تا قبل از تحریم‌ها در بازار ایران فعال بوده‌اند، گفت: در دنیا برندهای اصلی فعال هستند که به‌طور مثال در زمینه کمپرسور می‌توان به زیمنس و اطلس کوپکو و میتسوبیشی اشاره کرد که اکنون به‌دلیل تحریم‌ها حضور ندارند.
وی ادامه داد: در زمینه اکسترودر هم چند شرکت اصلی که اغلب ژاپنی و آلمانی هستند، فعالیت می‌کنند که با آنها در حال رقابت هستیم. به گفته وی، در زمینه قطعات بسته‌بندی هم شرکت‌های «بگ لاین» از ایتالیا و «ویند مولر» و «هاور‌اند بوکر» از آلمان در همه پتروشیمی‌ها شهرت دارند. وی در ادامه با تاکید بر اینکه تا ۱۵ سال پیش پتروشیمی‌ها با شرکت‌های ایرانی کار نمی‌کردند و اگر تحریم‌ها نبود به این راحتی نمی‌توانستیم با وجود برندهای بزرگ با شرکت‌های پتروشیمی کار کنیم، افزود: اگر تحریم‌ها نبود، شرکت‌های پتروشیمی ریسک کمتری می‌کردند و شاید با احتیاط خیلی بیشتری با شرکت‌های داخلی کار می‌کردند.
وی ادامه داد: درواقع تحریم‌ها سرعت اعتمادسازی پتروشیمی‌ها به شرکت‌های ایرانی را تسریع کرد. در همین حال وجود بخشنامه‌ها و آیین‌نامه‌هایی که بر استفاده از ظرفیت شرکت‌های داخلی تاکید داشتند، کمک بزرگی در این مسیر بود.
