نبرد ادامه‌دار مدیران و کارکنان بر سر دورکاری

به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد؛ از سال گذشته شرکت‌های بزرگ در صنایع مختلف در حال اجرای سیاست‌‌های سخت‌گیرانه‌‌تری برای حضور در محل کار هستند. برخی خواستار حضور تمام‌‌وقت کارکنان هستند، اما بیشترشان به مدل‌‌های ترکیبی دو تا چهار روزه در هفته بسنده کرده‌‌اند.

مدیرانی که اصرار به بازگشت کارکنان به محل کار دارند، تعامل و منتورینگ و نوآوری را دلایل اصلی آن می‌‌دانند. آن ها بر این باورند که خلاقیت و فرهنگ سازمانی در حضور فیزیکی رشد می‌کند.

نظرسنجی‌‌ها نشان می‌دهند که اکثریت کارکنان دورکار، مدل ترکیبی یا کاملا دورکاری را ترجیح می‌دهند.  همچنین براساس مطالعه‌‌ای از موسسه مک‌‌کینزی، بیش از یک‌‌سوم افراد اگر مجبور شوند تمام‌‌وقت در محل کار حضور داشته باشند، حاضرند شغلشان را ترک کنند.

نبرد بر سر دورکاری هنوز به پایان نرسیده، اما یک موضوع روشن است؛ محیط کار از پایه دگرگون شده است. در حالی که برخی شرکت‌ها هنوز سیاست‌‌های سخت‌‌گیرانه‌‌ای را برای حضور در محل کار  اعمال می‌کنند، مدل ترکیبی به عنوان چارچوب غالب ظهور کرده است.

کارکنان به‌‌وضوح نشان داده‌‌اند که چه می‌‌خواهند و شرکت‌هایی که بین انعطاف‌‌پذیری و تعامل، توازن برقرار کنند، برای آینده در موقعیت بهتری قرار می‌‌گیرند. چالش جدید، نه بازگشت کامل به محل کار، بلکه بهینه‌‌سازی کار ترکیبی برای حمایت از بهره‌‌وری، فرهنگ سازمانی و نوآوری است.

در نهایت، شرکت‌هایی در این عصر جدید موفق عمل می‌کنند که به کارکنان خود گوش دهند و طرز فکر منعطفی را در پیش بگیرند.‌ گذار به کار ترکیبی و دورکاری، صرفا واکنش کوتاه‌‌مدتی به پاندمی نبوده، بلکه نشانه تحولی بلندمدت است.

سازمان‌هایی که با این تغییرات همگام شوند، شکوفا خواهند شد و آن هایی که به مدل‌‌های قدیمی چسبیده‌‌اند، در این بازار به شدت رقابتی، برای جذب و حفظ استعدادهای برتر با چالش روبه‌‌رو می‌‌شوند.

مشروح این گزارش را از اینجا بخوانید.