این تعمیرات در اکثر مواقع پس از ساعات بهره‌برداری خطوط متروی تهران و حومه انجام می‌شود تا در هنگام سرویس‌دهی خللی در خدمات‌رسانی به مردم و مسافران گرامی ایجاد نشود.  اما گاهی اوقات به علت بروز خرابی‌های اساسی یا شکستگی و... این دستگاه‌ها نیازمند اوورهال (تعمیرات اساسی) می‌شوند که زمان‌بر است و سعی می‌شود در کوتاه‌ترین زمان ممکن تامین قطعات و تعمیرات به پایان برسد. درخصوص پله‌برقی‌های ایستگاه تجریش هم باید گفت که این ایستگاه به‌عنوان عمیق‌ترین ایستگاه مترو دارای ۲۶ پله برقی فعال است که بعضا یکی از آنها هفته برای اوورهال از مدار خارج شدند.  البته در طول این مدت، (همان‌طور که در تابلوهای راهنمای نصب‌شده در جلوی پله‌برقی‌ها مشخص شده بود) مسافران گرامی این ایستگاه می‌توانستند از پله برقی‌های راهروی کناری استفاده کنند و نیازی به طی مسیر با استفاده از پله نبود، در حال‌حاضر نیز تمام پله‌برقی‌های این ایستگاه فعال هستند. ضمن آنکه مصاحبه با مدیرعامل شرکت بهره‌برداری متروی تهران و حومه در روزهای گذشته انجام شده که چاپ با تاخیر آن در هنگامی که در حال‌حاضر هیچ مشکلی در پله‌برقی‌های این ایستگاه وجود ندارد، دور از اخلاق حرفه‌ای است».

توضیح «دنیای‌اقتصاد»: جوابیه شرکت بهره‌برداری متروی تهران اگرچه قسمت‌های کلیدی گزارش «دنیای اقتصاد» را مجددا مورد اشاره و انعکاس قرار داده، اما حاوی یک عبارت قابل‌تامل در انتهای متن است که لازم است درباره آن توضیح داده شود.

در این جوابیه عنوان شده چاپ با تاخیر مصاحبه‌ صورت‌گرفته با مدیرعامل شرکت آن‌هم در شرایطی که پله‌برقی‌ها مشکلی ندارند، دور از «اخلاق‌حرفه‌ای» است. به‌نظر می‌رسد کم دقتی در محتوای گزارش منجر به این سوءبرداشت شده است. گزارشی که «دنیای‌اقتصاد» اول با هدف «رسیدگی به یکی از دغدغه‌های شهروندان در رابطه با شبکه حمل و نقل عمومی پایتخت» و دوم «انعکاس دغدغه به مدیران شهری و پیگیری برای رفع آن» در روزهای گذشته منتشر کرد، بر اساس مشاهدات و مشکلات مسافران مترو و انتقال آنها چه به شکل توضیح حضوری و چه به‌صورت تصویری به خبرنگار «دنیای‌اقتصاد»، تهیه شد. از طرفی در این گزارش برای «پیگیری حرفه‌ای مشکل»، موضوع خرابی مکرر پله‌برقی ایستگاه تجریش از طریق بازدید میدانی خبرنگار «دنیای‌اقتصاد» و تحقیق بیشتر درباره موضوع و همچنین گفت‌وگو و در میان گذاشتن ابعاد موضوع با مدیرعامل شرکت بهره‌برداری مترو، تکمیل شد. بنابراین «فاصله زمانی کوتاه بین تاریخ مصاحبه با مدیر‌عامل شرکت مترو و تاریخ انتشار گزارش» به شکل طبیعی، ناشی از تکمیل بخش‌های دیگر این گزارش بوده است.

به‌نظر می‌رسد آنچه باید برای مدیران شهری اهمیت داشته باشد، «تدبیر اساسی برای نحوه تعمیر اساسی» تجهیزات و امکانات شهری است. معیار حرفه‌ای برای افزایش سطح رضایت شهروندان از خدمات شهری، قطعا «رفع مشکل در لحظه» نیست، بلکه «پایان دادن به مشکلات و نارسایی‌های مکرر» حین استفاده و بهره‌برداری از خدمات است هرچند تنگنای مالی حوزه مدیریت حمل و نقل عمومی در شهرداری تهران بر کسی پوشیده نیست و اتفاقا به کرات در «دنیای‌اقتصاد» به این موضوع پرداخته شده است اما بخشی از همین تنگنا، چنانچه به اقدامات جزیره‌ای در مدیریت شهری پایان داده شود، می‌تواند با انتقال بودجه قابل‌‌توجه حوزه ساخت بزرگراه‌ها به مترو، برطرف شود.