الدور و سردار، دو سرنوشت عجیب

همین‌که خوسانوف ۲۰ساله اکنون بازیکن ثابت منچسترسیتی است و ۵۰ میلیون یورو هم برای تیم پپ گواردیولا آب خورده، ولی جهانبخش هنوز بازیکن رزرو یک تیم میان رده هلندی است، نشان می‌دهد بالیدن به دستاوردهای ریز و کوتاه ابدا به معنی برتری نیست. فوتبال ازبکستان پیشرفت کرده چون آنها برنامه مدونی برایش دارند و لژیونرهایش با یک بار سفر اروپایی، برچسب نسل طلایی را به پیشانی‌شان نمی‌چسبانند! مثلا همین حالا رسانه‌های وطنی مشغول غش و ضعف برای سردار آزمون هستند که چه آمار فوق‌العاده‌ای در امارات از خودش به جا‌ گذاشته است. بله؛ مهاجم ایرانی با ۲۱ گل و ۶ پاس گل در ۲۴ مسابقه، عملکرد بسیار خوبی در لباس شباب الاهلی ثبت کرده، اما آیا درخشش در کشور کوچک و لیگ نه چندان سطح بالای امارات تا این اندازه لایق ستایش است؟ نکته اینجاست که سردار حضور در رم یا بایرلورکوزن را رها کرد تا سبک زندگی آسان‌گیرش لطمه نخورد. 

او این روزها با درآمد نجومی اماراتی‌ها مشغول خوش‌گذرانی با اسب‌های گران‌قیمتش است، اما نمایش جانشینش در ترکیب جالوروسی، تمجید سرمربی تیم را همراه داشته. الدور شومورودوف ازبکستانی که سال قبل با حضور آزمون جایی در ترکیب رم نداشت، به اسپتزیا و کالیاری قرض داده شد، اما این روزها بازیکن فیکس کلودیو رانیری است. سرمربی نامدار ایتالیایی درباره مهاجم ۲۹ ساله ازبکستانی که چند ماه از سردار ایرانی کوچک‌تر است، گفته: «هر تیمی به چنین بازیکنانی نیاز دارد؛ بدون حاشیه و کاملا در خدمت تیم. هرگاه به الدور نیاز داشته باشم، او آماده است.»

شومورودوف copy

  کاپیتان تیم ملی ازبکستان امسال در 23 بازی به تناوب برای رم بازی کرده و تنها در 7 مورد آن از ابتدا فیکس بوده. نقش او درست مثل کاری است که آزمون سال قبل در کنار دیبالا انجام می‌داد با این تفاوت که شومورودوف طی 743 دقیقه حضور در ترکیب، 4 گل و 3 پاس گل ثبت کرده؛ یعنی هر 106 دقیقه یک اثرگذاری مستقیم روی گل.  همه به پتانسیل بالای سردار آزمون واقف هستند و او کیفیت بالای بازی‌اش را پیش‌تر نشان داده ولی اینکه الان مورد تمجید قرار بگیرد، فقط و فقط سقف پایین آرزوهای ما برای فوتبالیست‌های وطنی را نشان می‌دهد که درست به اندازه قامت فکری خود آنهاست.

به هرحال شخص سردار از حضور در امارات خشنود است، سرمربی تیم ملی راضی است و برخی رسانه‌های مجیزگو هم مدام پز یکه‌تازی‌اش در امارات را می‌دهند. ما کی باشیم بخواهیم انتقاد کنیم. فوتبالیست‌های ازبکستانی - که دو تن از آنها بهترین بازیکنان استقلال و پرسپولیس محسوب می‌شوند - در حال سبقت گرفتن از همتایان ایرانی‌شان هستند و اساتید در خواب ناز به سر می‌برند؟!