رامین؛ محبوب هواداران و مغضوب بازیکنان؛
در نوسان عشق و نفرت
رضاییان یک فوتبالیست مشخصا سخت‌کوش است که مثل همه بازیکنان دیگر نقاط ضعف و قوت زیادی دارد. در بعد فنی، او یک مدافع راست هجومی و پرتلاش است که همواره مدافعان چپ حریفان را به دردسر می‌اندازد، اما به همان اندازه هم به دلیل نفوذهای فراوانش، رویارویی با او مورد علاقه وینگر‌های رقیب است.
صحبت اصلی اما این نیست و بحث بر سر شخصیت دوگانه‌ای است که این ملی‌پوش سابق از خود ارائه می‌دهد. او با پنالتی که از مدافع گل‌گهر گرفت و خودش هم آن را به تور رساند، تبدیل به پایه‌گذار اصلی کسب یک امتیاز از سیرجان شد، اما مصاحبه بعد از مسابقه‌اش یک بار دیگر به حواشی دامن زد؛ جایی که صراحتا اعلام کرد برخی از بازیکنان درمورد تمدید قراردادها تصمیم می‌گیرند و او نمی‌داند سال بعد هم در استقلال هست یا خیر! همین یک گزاره کافی است که مطمئن شویم هم‌بازی‌های رامین رابطه خوبی با او ندارند؛ کما اینکه خودش هم چندی پیش اعتراف کرده بود با کسی خارج از زمین فوتبال رفاقت ندارد.
البته این موضوع به خودی خود چیز بدی نیست، اما بحث نه تنها رفاقت که رابطه حرفه‌ای است. برخی رفتارهای عجیب رضاییان باعث شده دیگر بازیکنان استقلال نسبت به او موضع منفی اتخاذ کنند؛ از گرم کردن عجیبش پس از تساوی برابر ملوان که به نوعی خودش را تنبیه کرده بود و انگار این پیام را مخابره می‌کرد که مثل بقیه بی‌تفاوت نیست تا ترک رختکن حین دو نیمه بازی با فولاد با ژست بغل دیوار و اکت‌های اینستاگرامی‌اش در زمین فوتبال. پیش از این و زمان حضور رامین در پرسپولیس و سپاهان هم شائبه زیادی در خصوص رابطه مخدوش او با هم‌تیمی‌هایش وجود داشت و انگار این موضوع چیز عجیبی نیست. این مدافع با استعداد و سخت‌کوش در زمین فوتبال می‌جنگد و بیرون از آن تبدیل می‌شود به عامل نفاق در تیم و ایجاد چنددستگی. انگار که رامین رضاییان در دوگانه دکتر جیل و ادوارد هایل گیر افتاده و در شرایطی که امسال محبوب هواداران استقلال بوده، در تیم هواخواه چندانی ندارد.
او با ۱۰ گل و ۵ پاس گل موثرترین بازیکن امسال آبی‌ها محسوب می‌شود و حسابی برای طرفداران دلبری کرده، اما رفتارها و مصاحبه‌هایش سبب آزرده خاطر شدن دیگر بازیکنان تیم شده است. شاید اگر رامین تمام تمرکزش را به اتفاقات مستطیل سبز معطوف می‌کرد، هنوز در تیم ملی حضور داشت و در سال‌های پایانی بازی نامش را در ویترین افتخارات فوتبال ایران به تثبیت می‌رساند؛ نه اینکه الان دنبال این باشیم که وی اسطوره کدام تیم محسوب می‌شود!
