بیست و چند دقیقه خجالت!

در فاصله ۳ هفته به پایان فصل، آنها حالا با ۶۱ امتیاز، ۵ امتیاز بیشتر از سپاهان رده دومی دارند و تنها در صورتی قهرمانی را از کف خواهند داد که حداقل ۲ بازی از ۳ مسابقه آخرشان را ببازند. طبیعی است که چنین اتفاقی رخ نخواهد داد و از حالا باید تراکتور را قهرمان لیگ برتر بدانیم. بازی این تیم برابر فولاد اما پرحاشیه و مملو از داستان‌های مختلف بود. تراکتور اوایل نیمه دوم پیش افتاد، در آخرین دقایق بازی گل مساوی را از روی نقطه پنالتی دریافت کرد و سپس در واپسین ثانیه‌های مسابقه بار دیگر گل برتری را به ثمر رساند. با این همه، بخش مهم‌تر داستان به ایجاد اختلال در سیستم کمک‌داور ویدئویی مربوط می‌شد که یک شرمندگی دیگر را برای فوتبال ایران رقم زد.

ماجرا این است که اواسط نیمه دوم، یک صحنه مشکوک به پنالتی به نفع تراکتور اتفاق افتاد و داوران حاضر در اتاق VAR موعود بنیادی‌فر را صدا کردند تا خودش یک بار دیگر صحنه را بازبینی کند. با این حال تصویر مانیتور کنار زمین قطع بود و چیزی حدود ۲۰ دقیقه معطلی داور و بازیکنان دو تیم، منجر به اصلاح آن نشد. در نهایت هم بنیادی‌فر با چشم‌پوشی از صحنه، بازی را از سر گرفت. این یعنی نزدیک بود تراکتور از یک موقعیت بسیار نزدیک به پنالتی و به ثمر رساندن گل دوم خود محروم شود. وقتی فولاد در دقایق پایانی به گل مساوی دست یافت، اهمیت این نکته بیشتر هم شد و چیزی نمانده بود یک جنجال بسیار بزرگ رخ بدهد، اما بخت یار بنیادی‌فر و رفقا بود که تراکتور در آخرین لحظات گل برتری را زد و با هر ۳ امتیاز به تبریز برگشت.

در اثر قطع تصاویر مانیتور کنار زمین، مدت زمان قابل توجهی از زمان بازی از بین رفت که نتیجه آن، اعلام ۲۴ دقیقه وقت تلف‌شده برای نیمه دوم بود؛ احتمالا یک رکورد تاریخی برای لیگ برتر. این اتفاق یادآور قطعی برق ورزشگاه آزادی در بازی نوروزی تیم‌های ملی ایران و امارات بود که آنجا هم برای نیمه اول ۲۹ دقیقه وقت تلف‌شده اعلام شد و بازتاب بسیار زیادی در رسانه‌های بین‌المللی پیدا کرد. پیش آمدن حوادث غیرمترقبه چیز عجیبی نیست، اما این هر دو مثال اخیر، ناشی از ضعف ساختاری در فوتبال ایران بوده است که حقیقتا خجالت دارد. 

عمر استفاده از فناوری کمک‌داور ویدئویی در جهان، می‌رود که به یک دهه برسد، اما ما تازه در نخستین فصل استفاده از این سیستم در فوتبال کشورمان هستیم و می‌بینید که چقدر هم مصائب و مشکلات رنگارنگ داریم. در خیلی از مسابقات VAR از کار می‌افتد و در بسیاری از مواقعی هم که این سیستم سالم است، به اندازه کافی دوربین برای پوشش درست و استاندارد تصاویر بحث‌برانگیز نداریم. نکته مهم اما آن است که این چیزها در کشور ما اساسا به کسی بر هم نمی‌خورد. همه آقایان راحت و ریلکس هستند؛ در آرامش کامل. دست‌تان درد نکند حقیقتا!