حواس مردم به اعتقاداتشان هست

حواشی بازی ایران و کره‏جنوبی همچنان ادامه دارد. همزمانی این بازی با روز تاسوعا، حالا به محلی برای یک بحث بی‏سابقه تبدیل شده است. مدتهاست که فدراسیون فوتبال تلاش می‏کند زمان یا مکان برگزاری این دیدار را تغییر بدهد، اما ساختار مستحکم فیفا، همه این کوشش‏ها را ناکام گذاشته است. با این وجود و به‏رغم همه توضیحاتی که در مورد برپایی مراسم سوگواری در ورزشگاه آزادی ارائه شده، همچنان برگزاری بازی مزبور در شب عاشورا مخالفان سرسختی دارد.

آیا هیچ فکر کرده‏ایم که این همه تنش و اصطکاک از کجا می‏آید؟ آیا تلاش کرده‏ایم که بفهمیم چرا و چطور برگزاری یک بازی ساده فوتبال به چنین جنجال غریبی می‏انجامد؟ شاید ریشه این مسائل در آن است که برخی از افراد به مردم اعتماد ندارند. همه جا صحبت از این است که ایران مردم بالغ و بالنده‏ای دارد که خوب و بدشان را تشخیص می‏دهند، اما به فاز اجرایی که می‏رسیم، کمتر نشانی از پایبندی به این تفکر می‏بینیم. اگر نه، حداقل این میزان اختیار را می‏توانستیم به آنها بدهیم که در یک مناسبت خاص مذهبی به تماشای یک بازی ملی بروند و خودشان حواس‏شان به اعتقادات و احساساتشان باشد. اگر عقیده داریم عاشورا و تاسوعا مال همین مردم است و آنها قرن‏ها خودجوش و داوطلبانه این ایام را زنده نگه داشته‏اند، پس نگران چه هستیم؟ همیشه، تاکید شده مردم ایران حتی در سال‏های دور که سوگواری محرم عملی غیرقانونی محسوب می‏شده هم دست از این کار نکشیده‏اند؛ پس امروز چرا نگران به خطا رفتن همان مردم هستیم؟ مگر نه این است که قرار شده بازی با در نظر گرفتن همه شعائر مذهبی برگزار شود؛ پس این حجم از فشار و دلهره به خاطر چیست؟