مهندس ترکش دوز مدیرعامل شرکت مهندسی مشاور مهاب قدس تاکید کرد:
سدسازی تنها راه مقابله با سیلابهای ویرانگر و خانمانسوز
محرز شدن جايگاه مهاب قدس در بين ۱۰ شركت برتر جهان
افتخارات کسب شده توسط مهندسان مهاب قدس در عرصههای بینالمللی مایه غرور و افتخار جامعه مهندسان و مردم ایران شده است. لطفا در خصوص این موفقیتهای ملی که مورد تحسین مجامع علمی بینالمللی نیز قرار گرفته است، بیشتر توضیح دهید.
در سال «اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل»، تلاش بیشائبه و شبانه روزی سختکوشان صنعت آب و برقـ آبی کشور در خارج از مرزهای ایران اسلامی پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران را سرافرازانه به اهتزار درآورده و در ردهبندیهای صورت گرفته توسط بانک جهانی، بانک توسعه اسلامی، بانک توسعه آفریقا و سازمانهای بینالمللی دیگر با عنایت به حضور مهاب قدس در مناقصات مهم و پیچیده فنی و کیفی پروژههای بینالمللی و جای گرفتن در لیستکوتاه آن پروژهها، برتری فنی و کیفی مهاب قدس بعد از ۳ دهه تلاش و پویایی مستمر آشکار گردید و حضور این شرکت در جمع ۱۰ شرکت برتر جهان محرز شد.
شرکت مهاب قدس به عنوان نماینده جامعه مهندسی جمهوری اسلامی ایران با شرکت در مناقصات بینالمللی (با حضور ابر شرکتهای آمریکایی، اروپایی که توسط سازمانها، کشورهای معتبر و بانکهای بینالمللی انجام گرفته) موفق شده است که در ۹۰ نقطه جهان و در ۳۰ کشور جزو لیست کوتاه انتخاب (short list) ۵ یا ۶ شرکت منتخب قرار گیرد که خود یک افتخار ملی است. همچنین پیروزی نهایی و غرورانگیز بر رقبای معتبر آمریکایی، اروپایی، کانادایی، انگلیسی، ژاپنی، فرانسوی، استرالیایی و ... در پروژههای اخیری که موفق به برنده شدن در آنها شدهایم نیز مؤید توان و استعداد و تجارب علمی با آمیزهای از مدیریت هوشمند ایرانی در صدور خدمات فنی و مهندسی میباشد.
در راستای این پیروزیهای بینظیر درخواست همکاری شرکتهای بزرگ فنی و مهندسی دنیا از جمله Hatch کانادا، Rus_Hydro روسیه، Lahmeyer International آلمان و Dohwa کره جنوبی، Egis فرانسه و CTI ژاپن و ... از شرکت مهاب قدس برای همکاری و افزایش شانس پیروزیشان در مناقصات و همچنین مشارکت در انجام پروژههای خارجی نیز افتخار بی نهایت غرور آمیز دیگری بود که به واسطهی «مدیریت مهندسی» در مهاب قدس (توجه همزمان به کیفیت و کمیت به عنوان دو رویکرد اساسی و از طریق تغییر و تبدیل «خرد فردی» به «خرد جمعی» در کلیه سطوح تصمیمگیری) تجلی یافته است. این بدانجا رفته است که ابر شرکت لامایر آلمانی اذعان نمود که مشارکت ایرانی و آلمانی در جهان شکست ناپذیر است.
کسب عنوان صادر کنندهی نمونه ملی رشته فعالیتهای مشاور و طراحی مهندسی در سال ۱۳۹۵ در نخستین سال ملحوظ نمودن رسته مهندسی مشاور در ارزیابیهای سازمان توسعه تجارت، کسب عنوان شرکت پیشگام و پیشکسوت در صدور خدمات فنی و مهندسی( در نیم قرن گذشته ) ـ باز هم برای نخستین بارـ از سوی سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و نیز کسب عنوان صادرکننده نمونه در گسترش صادرات تجهیزات و خدمات صنعت آب و برق از سوی وزارت نیرو در این سال برگهای زرین دیگری بر افتخارات شرکت افزوده است.
انتخاب سد و نیروگاه کارون ۳ بعد از گذشت یک دهه از آبگیری و بهرهبرداری آن به عنوان یکی از برترین سازههای فنی و مهندسی جهان به انتخاب انجمن بینالمللی سدهای بزرگ جهان، انجمن بینالمللی سدهای بزرگ آمریکا و چین و موفقیتهای بیشمار دیگر در سال ۱۳۹۵، از جمله: انجام موفقیت آمیز پیچیدهترین پروژه زیست محیطی کشور (حفظ چشمه بل) و اتمام عملیات حفاری تونل بلند زاگرس (قطعه سوم) و ... کولهباری از موفقیت و پیروزی و غرور را برای این شرکت و کارکنان دلسوز آن به ارمغان آورده است.
درخشانترین نکته این است که این شرکت طی ۳۵ سال گذشته توانسته است حدود ۲۰۰۰ پروژه بزرگ را در صنعت احداث در سطح ملی و بینالمللی به انجام برساند و افتخار تجربه آنها را در پرونده خود داشته باشد. تجربه این مقدار پروژه طی ۳۵ سال اخیر در سطح جهان بی نظیر است. مهاب قدس توانسته است درراستای انجام به موقع و با کیفیت بالای وظایف محوله، موفق به دریافت ۵ لوح تقدیر از روسای محترم جمهوری اسلامی ایران در ادوار مختلف، ۲۹ لوح تقدیر و نشان از وزرای محترم نیرو و ۵۵ لوح و نشان از مدیران عامل شرکت های کارفرمایی شود که به این لیست پر افتخار دریافت گواهینامه، لوح تقدیر، مدال و نشانهای بینالمللی از انجمنها، سازمانها و نهادهای بزرگ جهانی را نیزمیتوان افزود و امیدوارم با عنایت خداوند بزرگ، در سالهای آتی نیز بتوانیم با همت عالی یکایک پرسنل بزرگ خانوادهی مهاب قدس، موفقیتهای بیشتری برای خود رقم بزنیم.
طی سالهای اخیر چه پروژههایی توسط مهاب قدس اجرا شده است؟
توجه همزمان به کیفیت و کمیت به عنوان دو رویکرد اساسی به واسطه مدیریت مهندسی پروژهها و جایگزینی خرد فردی با خرد جمعی در کلیه تصمیم گیریها به عنوان تنها شرکت مهندسی مشاور ایران با ساختار منحصر به فرد تضمین کیفیت با بیش از ۳ دهه فعالیت بی نظیر و درخشان و همچنین بهرهبری از بیش از ۲۲۰۰ تفر پرسنل متخصص با ضریب ماندگاری متوسط حدود ۱۸ سال در شرکت با ۵۰ رشته تخصصی که عمدتا از نخبگان میباشند منجر به :
طراحی و نظارت بر ساخت بیش از ۲۰۰ سد بزرگ
طراحی و نظارت بر ساخت حدود ۲۴۰۰۰ مگاوات نیروگاه برقـ آبی
طراحی و نظارت بر اجرای ۷۰۰۰ کیلومتر طرح آبرسانی
طراحی و نظارت بر ساخت بیش از ۷۰ تصفیه خانه آب و فاضلاب
اجرای شبکهی فاضلاب شهری برای ۳۵ میلیون نفر
طراحی و نظارت براجرای بیش از ۴میلیون هکتار شبکههای آبیاری و زهکشی
انجام مطالعات پایه و محیط زیستی ۱۴۰ پروژه عمرانی از جمله طرحهای مرزی و گرمسیری
تهیه نقشه برای ۵/ ۴ میلیون هکتار از اراضی کشور
اجرای تونلهای بلند ترافیکی (اولین تونل ترافیکی شهر تهران، تونل رسالت) و اجرای تونلهای بلند انتقال آب (به طول کل ۱۵۰ هزار متر)
طراحی و نظارت بر ساخت راه و بزرگراهها و خطوط ریلی(مترو شیراز، کرج و تهران)
طراحی و نظارت بر ساخت شهرکهای مسکونی و ساختمانهای بلند اداری
این پروژهها در سطح ملی و بینالمللی انجام گرفته است.
یکی از مهمترین تخصصهای مهاب قدس سد سازی است. سد سازی چه فوایدی برای کشور دارد؟
از نظر بارش، کل بارش سالانه کشور به طور متوسط ۴۰۰ میلیارد مترمکعب است. از این مقدار بین ۷۰ تا ۷۵ درصد تبخیر می شود. مقداری که باقی میماند، حدودا ۸۰ تا ۱۲۰ میلیارد مترمکعب است. این آب، تجدید شونده است. قسمتی از آن وارد زمین و قسمتی به صورت آب سطحی روان میشود.
۸۰ درصد این بارشها در فصول پاییز و زمستان است که نیاز کمتری به آب داریم. در بهار و تابستان که بیشترین آب را نیاز داریم، بارش حدود ۲۰درصد است. توزیع بارش از نظر زمانی و فصلی در کشور ما بسیار ناموزون است و توزیع سالانه و فصلی آن بر اساس نیاز ما نیست و حتی توزیع زمانی دورههای خشک و تر نیز بسیار ناموزون است و در دورههای چند ساله بین بارش و مصرف، نوسانات شدید وجود دارد. چنانچه در سالهای اخیر خشکسالی ۱۵ ساله را تجربه کردیم. یعنی ۱۵ سال بارش به حداقل و پایین تر از حداقل رسید. لذا توزیع زمانی بارش کاملا ناموزون و متناسب با توزیع نیاز نمیباشد.
اما از لحاظ مکانی، حدود ۸۵-۸۰ درصد بارش در کشور ما در ۱۵ تا ۲۰ درصد از مناطق میبارد. آیا صحیح است جمعیتی که از نعمت بارش محروم هستند را برای بهرهمندی از این نعمت، به مناطقی که بارش بیشتری دارند، منتقل کنیم؟یعنی شهرها را جابه جا کنیم؟! پس سوال این است که آیا توزیع پراکنش جمعیت را باید جابه جا کرد؟ یا باید آب را بهتر توزیع کرد؟
وقتی مشکلات توزیع بارش مکانی و زمانی بسیار ناموزون را داریم و عرضه و تقاضا به شدت،نامتناسب است، آیا راهی غیر از این داریم که این نعمت گرانبها را در مخزنی پسانداز کنیم تا به مرور استفاده کنیم؟ وقتی نوسانات شدید سالانه(فصلی) و نوسانات دورههای خشکسالی و ترسالی داریم، آیا نباید همچون تمام انسانهای منطقی به مخزن سازی و استفاده متعادل متعاقب آن که همانا ایجاد سازه تنظیم کننده (یعنی سد سازی) بوده، اقدام و مدیریت کنیم؟ که این کار نه تنها بر اساس علم مدرن بوده بلکه ریشه در اعتقاد و فرهنگ غنی ما دارد. آیا حضرت یوسف، برای مدیریت نوسانات خشکسالی و تر سالی به ذخیره سازی نپرداخت و آیا آب انبارها و آب بندها را فراموش کردهایم؟
نمیدانم چرا برخی از افراد میگویند ما به سد و ذخیره آب برای ماهها و سالهای خشک سالی نیازی نداریم. مگر شرایط آب و هوایی کشور را نمیشناسند؟ مگر شرایط ویژه رودخانههای ایران را نمیدانند؟ اگر نمیشناسند پس چرا با نظرات غیر کارشناسانه و مخرب خود با جان و مال مردم و حیات یک کشور بازی میکنند؟ کسانی که مخالف سد سازی هستند پاسخ بدهند اگر آب مورد نیاز مردم تهران که از ۵ سد تامین می شود، رها شود و آبی نماند چه میکنند؟ ایشان چه پاسخی برای نیاز آبی بیش از ۱۴ میلیون نفر جمعیت دارند؟ برخی بدون تفکر انتقاد می کنند و نمی دانند این انتقاد بدون تفکرشان بازی با جان و مال مردم است، بحث سیل، بحث آب شرب و صنعت بسیار مهم و حیاتی است چرا که با جان و مال مردم در ارتباط است. اگر به درستی کنترل نشود، فجایع بسیاری به دنبال دارد.
در نظر داشته باشید که ایران کشوری سیل خیز است و اگر بخواهیم برای مدیریت منابع آبی و کنترل و مدیریت سیلابهای ایران نسخه ای بپیچیم باید این نسخه با شرایط ایران تهیه شود و فقط نسخه ای که با شرایط اقلیمی، جغرافیایی و ... ایران تهیه شود، قابلیت اجرا در کشورمان را خواهد داشت؛ متاسفانه بعضیها نسخه هایی با عوامل تعیین کننده مربوط به کشورهای ناهمگون اقلیمی برای ایران می پیچند و انتظار دارند که این نسخهها اجرایی شوند.این افراد باید بدانند که رودخانههای ایران شرایط ویژهای دارند: از آنجا که آب مورد نیاز را تامین میکند فرصت بوده و در جایی که بین متوسط آورده سالانه آنها و دبی سیلاب سالهای تر بعضا ۵۰ تا ۶۰ برابر متفاوت بوده است که میتواند در صورت عدم کنترل و عدم احداث سد، فاجعه آمیز باشد.
متاسفانه برخی به اشتباه در دوران خشکسالی و کم بارش، ایران را کشوری بدون نیاز به ادامه سدسازی میدانند. یادآور می شوم در فروردین ۹۴ که در سالهای خشک قرار داشتیم، سیلی بزرگ با دبی لحظه ای ۶ هزار مترمکعب در ثانیه در حوضه میانی رودخانه کارون رخ داد که اگر سد گتوند نبود، مردمی که در اهواز و آبادان بدون اطلاع از بروز این سیل، تعطیلات عید را می گذراندند، متحمل خسارتهای بسیارسنگینی در حد فاجعهی ملی میشدند. حجم آبی که با بروز این سیلاب به پشت سد گتوند آمد آنقدر زیاد بود که در طول یک شبانه روز ۳۰۰ میلیون مترمکعب، یعنی حدود یک و نیم برابر مخزن سد کرج، آب وارد مخزن سد گتوند شد. سال ۹۵ نیز در روز ۲۵ فروردین ماه، شاهد بروز سیلابی عظیم در رودخانه دز بودیم به طوری که دبی لحظه ای این سیلاب به ۸ هزار مترمکعب رسید و در طول ۲ روز، ۶۰۰ میلیون مترمکعب یعنی ۳ برابر مخزن سد کرج آب به مخزن سد دز وارد شد. اگر سد دز نبود قطعا فاجعه بزرگی در استان خوزستان به وقوع می پیوست.
رودخانه دز در پایین دست سد گتوند به رودخانه کارون میریزد و کارون بزرگ را تشکیل میدهد، شطیط و گرگر هم به آن میپیوندند و مستقیم از میان شهر اهواز میگذرد و پس از آن به جز شهرهای کوچک بین راه، از خرمشهر و آبادان نیز میگذرد. اگر در سیل سال گذشته، سد گتوند، آورد سیل در کارون را کنترل نمیکرد و در خود جای نمیداد، سیل رودخانههای کارون بزرگ (تجمیع شده) خسارتهای جانی و مالی بسیاری به شهر اهواز و مناطق اطراف آن میزد و فاجعهای جبران ناپذیر پدید میآورد.
رودخانه های کارون و دز از جهت تولید آب، کشاورزی، برق و منافع دیگر، فرصت هستند اما از این جهت که سیلهای آنها بزرگ هستند و چندین برابر سد کرج یکباره وارد این رودخانهها می شود و درست از وسط شهرهای مهم مانند اهواز، آبادان و خرمشهر و دزفول و ... عبور می کنند، یک تهدید بزرگ و جدی هستند. تنها راه منطقی و عملی برای جلوگیری از خسارات سیل، سدسازی است و اصلا این مسئله شوخی نیست که یک مرتبه حجم آبی سه برابر مخزن سد کرج وارد رودخانه ای شود که از وسط یک شهر پرجمعیت مثل اهواز می گذرد؛ مطمئنا غیر از سدی که مخزنی بیش تر از ۶۰۰ تا ۷۰۰ میلیون مترمکعبی حجم خالی داشته باشد، نمی تواند جلوی این حجم آب را بگیرد. این صحیح نیست که عده ای بیایند بدون آگاهی بگویند سد نباید ساخت و سدسازی راه حل مهار سیلاب نیست، باید از این افراد پرسید چه سازه ای می تواند سیلابی با بزرگی دبی ۸ هزار مترمکعب بر ثانیه را جز یک سد بزرگ، مهار و کنترل کند. اگر به گفته این افراد ناآگاه عمل شود و بر روی رودخانه سیلابی سدی ساخته نشود، وقتی آب وارد شهرها شد و فاجعه ای رقم زد، چه کسی پاسخگوست؟ آیا در آن زمان می آیند پاسخگوی اظهارات غیرکارشناسی خود باشند؟ کارشناسان شرکت مهاب قدس، سیل فروردین سال ۹۴ را مدلسازی کردند و در قالب یک انیمیشین نشان دادند که اگر سد گتوند نبود، شهر اهواز زیر آب قرار میگرفت و فاجعه بزرگ قرن اتفاق میافتاد و معلوم نیست که چه کسی جوابگو میبود؟!
با توجه به شرایط اقلیمی شهرهای مرکزی کشور که با بحران آب مواجه هستند، اگر از شهرهای غربی یا شمالی که منابع آبی مناسبی دارند، آب را منتقل کنیم، از سهم مورد نیاز آنها کم میکنیم یا اینکه از مازاد نیازشان برداشت میشود؟
کشور ما حدود ۸۰-۷۵ میلیون نفر جمعیت دارد. سرانه متوسط مصرف برای شرب و بهداشت ۲۰۰ لیتر در نظر گرفته شود. در مجموع روزانه ۱۶-۱۵ میلیون مترمکعب و سالانه حدود ۵ تا ۸ .۵ میلیارد مترمکعب مصرف داریم. قبلا هم اشاره کردم (آب تجدید شونده)، چون هر سال تجدید می شود و بستگی به خشکسالی و ترسالی دارد. پس به طور متوسط ۱۰۰ میلیارد متر مکعب یعنی حدود ۲۰ برابر وضع موجود، آب شرب داریم.
نیاز صنعت هم حدود یک و نیم میلیارد مترمکعب است که در مجموع حدود ۷.۵-۷ میلیارد مترمکعب می شود. بیشترین مصرف در کشاورزی است. در ابتدا باید در کشاورزی تعیین کنیم که چه سیاستی را دنبال می کنیم؟ چقدر از نیازهای کشاورزی را خودمان تامین میکنیم و چقدر میخواهیم وارد کنیم. تا بدانیم چه مقدار آب نیاز داریم. ولی در هر صورت برای صنعت و شرب اصلا مشکل نداریم. انتقال آب شرب را همه قبول دارند. بنابراین وقتی مصرف آب شرب و صنعت حدود ۷.۵ میلیارد متر مکعب است و با توجه به اینکه متوسط سالیانه ۱۰۰ میلیارد مترمکعب آب شیرین تجدیدپذیر از طریق منابع طبیعی تولید میشود، آیا باز هم باید بگوییم آب برای شرب و صنعت کم داریم؟!
در هر یک از استانها امکانات متفاوتی متمرکز است و کل کشور از آن استفاده می کنند. مگر کل کشور از منابع طبیعی شهرهای دیگر استفاده نمی کنند؟ همانند نفتی که در خوزستان، ایلام و کرمانشاه استخراج می شود. ما یک ملت هستیم. باید نیازهای خودمان را تامین کنیم. در رودخانه کارون در سالهای خشکسالی حدود ۸ تا ۱۱ میلیارد متر مکعب آب روان بوده است. میلیاردها متر مکعب از این آب شیرین به خلیج فارس می ریزد و اتلاف می شود. باید جلوی اتلاف آن گرفته شود و همان آب اضافی که اتلاف میشود، برای مردم استانهای مرکزی انتقال داده شود.
هم اکنون به طور متوسط ۳۲ میلیارد متر مکعب از آب های شیرین ما یا به خلیج فارس و دریای خزر می ریزد یا از کشور خارج می شود. ما هنوز نتوانسته ایم بخش قابل ملاحظهای از آب جاری کشور را مدیریت کنیم وکلی آب از دست میدهیم.(حتی در سالهای خشکسالی) با کل نیازمان برای بهداشت و شرب مقایسه کنید: ۵.۸ میلیارد مترمکعب شرب و صنعت هم اضافه کنیم ۷.۵ میلیارد میشود. که در مقابل ۳۲ میلیارد ۵ برابر نیاز آب شرب سالانه، بهداشت و صنعت از کشور خارج شده و یا به دریاها میریزد. چکار کنیم؟ بگذاریم خارج شود؟ یا ذخیره کرده و وارد شهرهای بی آبمان کنیم؟
به تولید برق پاک از طریق سدسازی اشاره کردید؟ لطفا بیشتر توضیح دهید.
موضوع دیگر که با ساخت سد می توان از آن بهره مند شد، ساخت نیروگاه های تجدیدپذیر برق-آبی و در پی آن، کاهش گازهای گلخانه ای است. کشورهای پیشرفته دنیا به شدت به دنبال افزایش بسیار سریع ایجاد نیروگاه های تجدیدپذیر به جای حرارتی هستند. مسئولان ما در نشست آب و هوایی پاریس قول داده اند که تا سال ۲۰۳۰ باید ۷۵۰۰ مگاوات نیروگاه تجدید پذیر ایجاد کنند. نیروگاه تجدید پذیر هم عمده اش نیروگاه برق آبی است. چون نیروگاه های دیگر برق خیلی کمی تولید می کنند. ۸۵درصد نیروگاه های تجدید پذیر دنیا برق آبی هستند. قابل ذکر است که پدیده ریزگردها محصول مستقیم تولید بیش از حد گازهای گلخانه ای میباشد.
هر مگاوات برق حرارتی ۴ هزار تن گازهای گلخانه ای تولید می کند. یعنی اگر ۱ مگاوات نیروگاه برق آبی تولید کنیم، ۴ هزار تن گاز گلخانه ای کم می شود. در حال حاضر حدود ۶۰ هزار مگاوات ظرفیت نیروگاه های حرارتی کشور است و در هر سال هم باید ۵ هزار مگاوات به شبکه اضافه شود تا بتوانیم پاسخ افزایش نیاز جمعیت را بدهیم. یعنی در ۱۰ سال آینده مجبوریم ۵۰ هزارمگاوات، به ۶۰ هزارمگاوات خودمان اضافه کنیم. الان ایران با ۸۰۰ میلیون تن تولید گاز گلخانهای در جهان، هشتم است. پس هر چه سریعتر باید ظرفیت نیروگاههای تجدید پذیر به خصوص نیروگاههای برق ـ آبی را شبانه روز افزایش دهیم. الان با این وضع آلودگی و ریزگردها که محصول مستقیم افزایش گازهای گلخانه ای هستند، آن هایی که می گویند سد نسازیم، نیروگاه برق آبی نسازیم و خودشان را به اصطلاح طرفدار محیط زیست می دانند، آیا اینگونه میخواهند به محیط زیست خدمت کنند؟
بنابراین سد سازی اول: از سیلاب های ویرانگر حفاظت می کند که خدا نکند کسی خودش و خانواده اش، خانه و اموالش در معرض این سیلابها قرار بگیرد، دوم: آب مورد نیاز ما را تنظیم می کند، نیاز آب ما را برای فصول خشک و تر تنظیم و تامین می کند، سوم: برقی برای ما تولید می کند که ما مجبوریم در آینده آن را داشته باشیم و جایگزین نیروگاههای حرارتی بکنیم زیرا اکنون در ایران و دنیا نیروگاههای حرارتی بیشترین سهم را در تولید گازهای گلخانهای دارند.
در پایان صحبتی دارید؟
از آن دسته افرادی که بدون علم و تجربه لازم مطالبی را در ارتباط با سیلهای ویرانگر و نحوه جلوگیری از خساراتهای آنها ایراد مینمایند، تقاضای عاجزانه داریم که در این یک مورد حیاتی بدون فکر و اندیشه سخنانی مطرح نکنندکه منجر به از دست دادن جان میلیونها نفر از عزیزان و هموطنان ما در اقصی نقاط کشور شود و فاجعهای ملی پدید آید و از مسئولین عزیز نیز تقاضا داریم، آنچه در توان دارند، در این مورد مبذول فرمایند.
انتخاب سد داریان به عنوان پروژه برتر پانزدهمین همایش روز ملی بتن
سد داریان آغازی بر سند چشم انداز توسعه و پیشرفت پاوه
سد خاکی داریان بر روی رودخانه سیروان در نزدیکی شهر پاوه و در مجاورت روستای داریان احداث شده است. این سد از نوع سنگ ریزهای با هسته نفوذ ناپذیر رسی است. ارتفاع آن 179متر از پی وحجم مخزن آن 338 میلیون مترمکعب میباشد. از مهمترین اهداف پروژه سد داریان بهره برداری حداکثری از منابع آب رودخانه سیروان به منظور توسعه کشاورزی مناطق مجاور از طریق تونل نوسود میباشد. دیگر اهداف سد داریان، تولید انرژی برقآبی به میزان متوسط سالیانه ۵۵۰ میلیون کیلووات ساعت و امکان احداث منطقه سیاحتی، جذب گردشگر و پرورش ماهی میباشد.
سازههای هیدرولیکی سد مخزنی داریان شامل سیستم انحراف آب، سیستم تخلیه سیلاب، نیروگاه، سیستم تخلیهکننده تحتانی و سیستم آبگیر نیروگاه میباشند که در احداث آنها بیش از ۵۲۰ هزار مترمکعب بتن استفاده شده است. درطراحی این سازههای بتنی از آخرین استانداردهای فنی رایج دنیا استفاده شده و بتن آنها در برابر اثرات مخرب عبور آب با سرعت زیاد مقاوم است. سرریز این سد برای عبور سیلاب ۱۰ هزار ساله طراحی شده است. همچنین با ساخت مدل هیدرولیکی سرریز، تمهیدات لازم برای هوادهی جریان آب در مناطقی که دارای پتانسیل کاویتاسیون است، در نظر گرفته شده است.
رویه سرریز از بتن مقاوم در برابر سایش و با مقاومت فشاری بالا ساخته شده است. در انتخاب سنگدانههای مصرفی نهایت دقت به کار رفته تا کیفیت بتن مطابق مشخصات خواسته شده باشد. درهنگام بتنریزی رویه سرریز رواداریهای دقیق هندسی در حد میلیمتر رعایت شده تا جریان عبوری از روی سرریز دچار اغتشاش نشود. همچنین به منظور حفظ آب چشمه بل که در انتهای مخزن سد داریان واقع گردیده بود، پس از مطالعات دقیق و گسترده و با طرحی منحصر بفرد، مظهر این چشمه از تراز ۷۱۷ به تراز ۸۳۸ از سطح دریا منتقل گردید. این چشمه با دبی بین ۵۰۰ لیتر تا ۶ مترمکعب در ثانیه در حال حاضر به یکی از جاذبههای گردشگری منطقه تبدیل شده است.
ارسال نظر