معرفی شرکت معدنی و صنعتی گل گهر
معرفی و پیشینه تاریخی
شرکت معدنی و صنعتی گل گهر در ۵۵ کیلومتری جنوب غرب شهرستان سیرجان و با فاصله ۲۵۰ کیلومتر از مرکز استان کرمان واقع شده و یکی از بزرگترین شرکتهای تولید کنسانتره سنگآهن و گندله در ایران است. وجود ذخایر عظیم سنگآهن، تجهیزات موجود بهرهبرداری و همچنین چشمانداز طرحهای توسعه، این شرکت را به عنوان یک قطب مهم اقتصادی در منطقه مطرح کرده که دارای امکانات بالقوه بسیاری برای رشد و تاثیرگذاری بر زندگی اقتصادی و اجتماعی مردم شهر سیرجان و استان کرمان است.
بعد از اکتشاف معدن شماره ۱ در سال ۱۳۴۸ توسط شرکت ایران باریت، در سال ۱۳۵۳ این معدن به شرکت ملی فولاد ایران واگذار و در همان سال عملیات ژئوفیزیکی هوایی و مراحل مختلف اکتشاف و عملیات مهندسی آغاز شد. این شرکت در سال ۱۳۷۰ تحت شماره ۴۰۹ و با سرمایه اولیه ۱۰۰ میلیارد ریال در اداره ثبت شهرستان سیرجان به ثبت رسید. شرکت معدنی و صنعتی گلگهر در سال ۱۳۷۲ اقدام به اخذ پروانه بهرهبرداری کرد و پس از شروع عملیات اجرایی طرح بهرهبرداری از معدن شماره یک از سال ۱۳۷۳ آغاز شد. این شرکت در سال ۱۳۸۲ به استناد مجمع عمومی عادی از شرکت سهامی خاص به سهامی عام تبدیل و در سال ۱۳۸۳ سهام آن در بورس اوراق بهادار عرضه شد.
کارخانجات خطوط تولید کنسانتره
به منظور جلوگیری از خامفروشی و ایجاد ارزش افزوده در محصولات، شرکت معدنی و صنعتی گلگهر در سال ۱۳۷۳ بهرهبرداری از دو کارخانه تغلیظ یا فرآوری سنگ را با ظرفیت ۴ میلیون تن در سال آغاز و سپس در سال ۱۳۸۱ با احداث یک خط ۲ میلیون تنی دیگر مجموع تولید کنسانتره در این شرکت به ۶ میلیون تن در سال رسید. در این کارخانهها، کلوخه سنگآهن معدن با عیار حدود ۵۰% به کنسانتره سنگآهن با عیار بالای ۶۷% در اندازه ۶۰۰ میکرون تبدیل میشود.
احداث چهارمین خط تولید کنسانتره معروف به کارخانه پلیکام با هدف افزایش سطح تولید کنسانتره و استفاده از بار برگشتی مدار خردایش خطوط تولید قبلی با ظرفیت ۲ میلیون تن در سال ۱۳۸۷ آغاز شد و در تیرماه ۱۳۹۰ به بهرهبرداری رسید. در این کارخانه کلوخه سنگآهن پس از سه مرحله سنگشکنی و تبدیل شدن به اندازه ۲ سانتیمتر به همراه سنگ برگشتی از سه خط تولید کنسانتره وارد دو مرحله آسیابهای HPGR و آسیابهای گلولهایتر شده و پس از طی مراحل جدایش مغناطیسی و آبگیری، کنسانتره نهایی با رطوبت ۸% و در اندازه حداکثر ۳۰۰ میکرون با عیار ۶۷ الی ۶۸ درصد حاصل میشود. از دیگر کارخانههای خطوط تولید کنسانتره میتوان کارخانه بازیابی هماتیت و سولفورزدایی از کنسانتره آهن را نام برد. این کارخانه با هدف تولید تقریبی سالیانه؟؟ میلیون تن کنسانتره کم گوگرد در آبانماه ۱۳۸۹ به بهرهبرداری رسید. کارخانه بازیابی هماتیت و سولفورزدایی از کنسانتره آهن دارای سه خط تولیدی است که سالانه یک میلیون و سیصد هزار تن کنسانتره کم گوگرد و مناسب خوراکدهی مستقیم به کارخانه گندلهسازی را تامین میکند. از این مقدار ۵۷۰هزار تن آن ظرفیت جدیدی است که از باطلههای خشک و تر کارخانههای تغلیظ استحصال میشود.
علاوه بر خطوط فرآوری گفته شده، شرکت موفق شد در ابتدای سال ۱۳۹۴ نیز ۲ خط جدید تولید کنسانتره یعنی خطوط ۵ و۶ را به بهرهبرداری برساند این دو خط فرآوری مشابه که هر کدام ۲ میلیون تن در سال ظرفیت دارند در مجموع ۴ میلیون تن در سال به ظرفیت تولید کنسانتره شرکت اضافه میکنند. بهکارگیری تجهیزاتی نظیر آسیابهای HPGR و سلولهای فلوتاسیون امکان تولید محصولی با ابعاد و نیز درصد گوگرد مناسب را در خطوط جدید فراهم کرده است. عملیات شروع به کار کارخانه خط ۷ کنسانتره با ظرفیت ۲ میلیون تن در سال نیز در سال ۹۶ کلید خورد. بدین ترتیب شرکت معدنی و صنعتی گلگهر با ظرفیت تولید ۵/ ۱۴ میلیون تن کنسانتره در سال قطب تولید کنسانتره کشور است.
کارخانجات خطوط تولید گندله
از آنجا که سنگآهن یک ماده خام است، انجام فرآوری، تولید گندله، تولید آهن اسفنجی و در نهایت تولید فولاد، علاوه بر ایجاد اشتغال ارزش افزوده بسیار بالاتری را به دنبال خواهد داشت. در این راستا شرکت معدنی و صنعتی گلگهر عملیات احداث کارخانه گندلهسازی شماره یک با ظرفیت ۵میلیون تن در سال را در سال ۱۳۸۴ آغاز و در فروردین ماه ۱۳۸۹ این کارخانه به بهرهبرداری رسید. همچنین عملیات احداث کارخانه گندلهسازی شماره دو با ظرفیت تولید ۵ میلیون در سال از سال ۹۱ شروع و در آبان ماه سال ۹۵ به اتمام رسید. به این ترتیب شرکت معدنی و صنعتی گلگهر هم اکنون ظرفیت تولید ۱۰ میلیون تن گندله در سال را دارد و از این حیث قطب تولید گندله کشور محسوب میشود.
ارسال نظر