نماینده شایسته بخش‌خصوصی
۱- حرفه‌ای است. یعنی به لحاظ حرفه رسانه، جزو بهترین رسانه‌های ایرانی است. شاید بعضی از روزنامه‌هایمان که سیاسی هستند بیشتر در افکار عمومی دیده شوند اما کافی است که صفحه اول «دنیای‌اقتصاد» را با دیگران مقایسه کنید؛ انتخاب عکس و تیتر آن بجاست، جدی است و هیچ وقت هم زرد نبوده است. گزارش، تحلیل و جدول و آنچه هر صاحب کسب‌وکاری بخواهد را با اصول حرفه‌ای به او ارائه می‌کند. قواعد نوشتاری، تیترزنی، تصویر و اخلاق رسانه‌ای را هم به‌خوبی رعایت کرده است.
۲- پخته و جامع است؛ یعنی در حوزه‌های اقتصادی برای همه بخش‌های صنعتی، مالی و تجاری گروه‌های تخصصی دارد. ضعف بسیاری از رسانه‌های اقتصادی این است که در حوزه‌های مختلف صفحه و روزنامه‌نگار تخصصی ندارند اما همین ثبات «دنیای‌اقتصاد» که حالا به شماره پنج هزار رسیده و البته نوع مدیریت آن، باعث شده که چنین نیروهایی را بپروراند.
نگاه مدیر رسانه در این فرآیند حتما نقش مهمی داشته است. من بارها با مدیر و سردبیر آن در جلساتی همنشین بوده‌ام. بی‌اغراق همیشه از پختگی آنها و البته نگاه جامع‌شان به‌ویژه در حوزه اقتصاد لذت برده‌ام. اینکه سردبیر بداند چه می‌خواهد، اینکه بداند چه خبر است، اینکه شجاعت طرح صریح نظرش را داشته باشد، اینها ارزش است و در خروجی کار خودش را نشان می‌دهد.
۳- بدیهی است که کوچک‌ترین تحولات بین‌المللی روی اقتصاد موثر است. نوع و میزان توجه به آن در «دنیای‌اقتصاد» قابل تحسین و نشانه درک اهمیت این موضوع است. من وقتی صفحه اول آن را می‌بینم انگار هیچ موضوع مهمی که در جهان می‌گذرد را از دست نمی‌دهم اما بسیاری دیگر از رسانه‌هایمان بخشی‌نگر هستند. این البته همان‌طور که گفتم به ماهیت حوزه اقتصاد هم برمی‌گردد که از همه تحولات تاثیر می‌پذیرد.
۴- به‌صورت خاص لازم است که بر اهمیت یادداشت‌های این روزنامه تاکید کنم. تنوع آدم‌ها و موضوعاتی که در یادداشت‌ها به آنها پرداخته می‌شود جالب است. شما از وزیر و مدیران ارشد دولتی و خصوصی، چه اقتصادی و چه دیپلماتیک و میان‌رشته‌ای در یادداشت‌های دنیای‌اقتصاد می‌بینید. در واقع چهره‌های تاثیرگذاری که در نهایت حوزه‌هایشان بر اقتصاد موثر هستند.
۵- فکر می‌کنم این روزنامه نماد بخش‌خصوصی موفق است. با ثبات، سیاست حرفه‌ای، با نیروهای حرفه‌ای و همیشه درحال توسعه. امروز اقتصاد رسانه‌ها وضع خوبی ندارد اما در این روزگار وقتی چنین روزنامه‌ای را می‌بینید که با محتوای «خوب» و «سالم» درمی‌آید و می‌فروشد و تبلیغات هم دارد، این یعنی موفقیت. حالا وقتی خصوصی است که نور علی نور. این نمونه‌هاست که می‌تواند انگیزه تقویت بخش‌خصوصی در حوزه رسانه باشد و البته مصداقی برای مقایسه با رسانه‌های دولتی ناکارآمد که از بیت‌المال هزینه‌های هنگفتی را هدر می‌دهند.
در کنار این، «دنیای‌اقتصاد» حامی بخش‌خصوصی هم هست؛ از این لحاظ هم قابل احترام بسیار است.
