«قلبِ تافته»

نوشین نفیسی هنرمند اصفهانی بیش از ۱۹ نمایشگاه انفرادی (نقاشی، چیدمان،ویدیو آرت ) دراصفهان، تهران، لس آنجلس و هایدلبرگ (آلمان) و بیش از ۹۰ نمایشگاه گروهی در تهران، اصفهان، تبریز، لس آنجلس آمریکا، فرایبورگ (آلمان)، هلسینکی (فنلاند)، پادوا (ایتالیا)، دمشق و حلب (سوریه)، پکن (چین)، کره ورومانی برگزار کرده است. او همچنین مدیر و مدرس آموزشگاه باران است و از سال ۱۳۸۳عضو انجمن هنرمندان نقاش اصفهان و مسئول گروه هنر و مدرس موسسه رنگین کمان سپید (مرکز آموزشی، فرهنگی سالمندان) شد و پنج نمایشگاه از آثار هنرسالمندی در گالری های اصفهان، خرم آباد وتهران برگزار کرده است.

شرکت در ورک شاپ ها، جشنواره های هنر محیطی و نیومدیا درشهرهای مختلف ایران، نمایش آثار ویدئویی در نمایشگاه های انفرادی و گروهی در اصفهان، تهران، آلمان، کره جنوبی، رومانی،کالیفرنیا، سانفرانسیسکو و موزه پوری فنلاند، موزه هنرهای معاصر انگلیس و موزه کنشتاله مجارستان و... ازدیگر فعالیت های این هنرمند است.

لبه فراموشی و مرگ

مرضیه گلابگیر، هنرمند و نویسنده  در یادداشتی درباره این نمایشگاه نوشت: نوشین نفیسی این بار در گالری امروز با "قلب تافته" درون خود را با مخاطب به اشتراک گذاشته است و آنچه در سال های هنری این نقاش خوب اصفهانی خود را گاه به گاه به یک اشاره نشان می داد این بار دریک مضمون واحد از هویت شکل گرفته نقاش به ما نشان داده می شود. پازل هایی که در هر مجموعه اثر نقاش در طول سالها شکل گرفته و اینجا خود را در نمایی کامل و  واحد در دو مجموعه "قلب" و "تافته" به ما نشان می دهد. نقاشی هایی که به گفته تاریخ های زیر هر تصویر از روزهای کرونا، قرنطینه است.

 نقاشی ها مرا می برد به سالها پیش، اواسط دهه هشتاد خورشیدی است و یک نمایشگاه دیگر از این نقاش. دیوارها پر است از ورق های رادیولوژی قفسه سینه و نقاشی های نوشین نفیسی که با آن پس زمینه شکل گرفته است. نوشین نفیسی کوچکترین فرزند دکترابوتراب نفیسی یکی از برجسته ترین پزشکان قلب اصفهان است. می دانم و از او شنیده ام که عجین بودن زندگی اش با پدر و شغل او از همان کودکی باعث توجه اش به این عضو بوده است. او می گوید:" مجلات و کتاب های پدر پر از این تصاویر بود و کودکی من به ورق زدن و دیدن این عکس ها می گذشت." این نقاشی ها ما را به درون نادیده آدم ها می برد به ناکجایی که کسی نمی بیند و آن نادیده های حک شده بر صفحه رادیولوژی، ما را می برد به درون ذهن نقاش و نگاهش به پدر، با تصاویری که بر آن می کشد. در این دهه پدرکه عمری را به درمان گذرانده، بیمار است و نوشین نفیسی درپی جستن پدر در این لکه های نور در زمینه زمینه سیاه رادیولوژی است.

نوشین نفیسی را قبل تر با پیرزن های تنظیفی اش می شناختم. حجم هایی به شکل پیرزن هایی، خزیده در درون خود. خودش برایم توضیح داده بود که سالهای قبل روزی در حین پرستاری از مادربزرگ بیمارش، متوجه شباهت شکل تنظیف ها و گازهایی شده بود که برای مادربزرگ استفاده کرده بود و خود مادربزرگ و همین ایده باعث شده بود بعد از فوت مادربزرگ تمام درد و یا شکوه درد کشیدن و مرگ را در این حجم ها به ما نشان دهد. پیرزن های تنظیفی در خود جمع شده، در اندازه های کوچک و بزرگ ردیف نشسته بود در سایه آفتاب نمایشگاه و در شکوهی بی نظیر انگار که با هم نقل هایشان را تعریف می کردند و مرگ و فراموشی را به مبارزه می طلبیدند.

تلنگر مرگ و یادآوری زندگی، مضمون اصلی است که نقاشی های نوشین را باعث شده است. این را می شود حتی در پرتره های این نقاش هم دید. پرتره‌هایی از چهره‌ای رمز آلود و وهمناک با ریشه ها و شاخه هایی در بعضی از آن‌ها. تصاویری از چهره هایی که انگار آن ها هم نادیدنی هستند ولی نقاشی با اشعه ایکس ذهن، خود شبحی از آن ها را ثبت کرده است.

پازل بعدی مرتبط با این آثار نقاشی هایی است که نفیسی تحت عنوان" سی و سه قطعه برای مامان" در سال ۹۹ به نمایش گذاشت. گل های سفید بزرگ و کوچک با این همانی موهای سفید مادر مشخصه آن تصاویر بود. گلهایی که در باغچه های خانه روییده بودند. گویی مادر بعد از مرگ داشت خود را در این سفیدی نشان می داد و گل های بیشمار نمایشگاه متفاوت تر از بقیه نمایشگاه های نقاش خود را نشان می داد.

 و این بار در این مجموعه در بازه زمانی که شاید مرگ و زندگی برای همه قابل لمس بود. این چند قطعه شاید جدا از هم، که هر کدام باعث شکل گیری هویت نقاش در مواجهه با زندگی و مرگ بوده است در این نقاشی ها خود را در موجودی واحد به مخاطب نشان می دهد.

قلب ها، ریشه ها، شاخه ها،گله ها، تصاویر مبهم آدم ها، تنظیف ها و البته تصاویر از رادیولوژی قفسه سینه و قلب دست به دست هم می دهند تا مجموعه " قلب تافته" شکل بگیرد و نوشین نفیسی با امضایی که برعکس شده ی نام و نام فامیلش است و با هویت شخصی خود و با تکیه بر فامیل و خانواده اش، ازروزهای مواجهه با مرگ و مرگ به ما زندگی را هدیه می دهد.

نمایشگاهی در هم تنیده از خاطرات کودکی تا به امروز

انسیه متین‌فر، هنرمند نقاش درباره نمایشگاه «قلبِ تافته» به خبرنگار دنیای اقتصاد  گفت:نمایشگاه  نقاشی با عنوان تافته جدیدترین آثار هنرمند معاصر نوشین نفیسی است.

این هنرمند ادامه داد:در نمایشگاه آثار خاص و متفاوت نوشین نفیسی، موضوع مشترک همه قلب است.قلب که دریچه ای است از درون به بیرون و محل انباشت حس‌ها و رازهای نهان.

گاهی با دیدن آثار به اعماق خاطرات کودکی فرو می‌رویم و گاهی در طبیعتی زیبا با شاخه های درختانی در هم تنیده و تابیده آنقدر محکم که گویی گسستی نیست .

وی ادامه داد:این نمایشگاه در واقع نمایشگاهی است  در هم تنیده از کودکی تا به امروز که  در وجود آدمی رخنه می‌کند.

متین فر در پایان گفت: به راستی آثار نوشین تافته ای جدا بافته از سایر هنرمندان معاصر شهرمان است.

گفتنی است  نمایش آثار نوشین نفیسی تا ۱۲ آذرماه درگالری امروز در خیابان آبشاردوم کوچه فرشید ادامه دارد .