فوربز از عدم تحقق رویاهایی که افراد به هنگام گذراندن دورههای کسبوکار در سر دارند میگوید؛
گران ولی ناکارآمد؟

به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد؛ آلن پنتز، که اکنون ۵۲ سال دارد، به کارآفرینان مشتاق این توصیه را میکند که مانند او وقت خود را برای گرفتن مدرک مدیریت کسبوکار تلف نکنند. او تأکید میکند که بهترین آموزش کسبوکار از اداره واقعی یک کسبوکار، یادگیری از اشتباهات، مدیریت جریان نقدی و کارکنان، و دریافت مشاوره از افرادی که تجربه دارند، به دست میآید.
لیز پیکارازی، دیگر فارغالتحصیل مدیریت کسبوکار از مککامبز و همسن پنتز، موافق است که آموختههای دانشگاهی او تاثیر چندانی در کسبوکار کنونی او یا حتی استارتآپ قبلیاش، نداشته است. با این حال میگوید حتی اگر مدرک مدیریت او در اداره کسبوکار کوچکش کمک چندانی نکرده باشد، همچنان خوشحال است که چهار سال پس از فارغالتحصیلی با مدرک کارشناسی در زبان روسی و علوم سیاسی، برای گرفتن این مدرک تجاری به دانشگاه بازگشت.
پیکازاری به فوربز میگوید که این مدرک مسیر ورود به مشاغل شرکتی، از جمله بیش از شش سال در امریکن اکسپرس را برای او هموار کرد. این مشاغل به او امکان بازپرداخت وامهای دانشجویی و درک این موضوع را داد که برای دنیای شرکتها ساخته نشده است. او توضیح میدهد: «نیاز داشتم آن مسیر را طی کنم تا کارآفرین شوم.» نتیجه دریافت مدرک مدیریت کسبوکار از نظر او این چنین است: اگر هدف تهیه ارائههای پاورپوینت در شرکت مشاورهای مککنزی، مدلسازی خریدهای اهرمی در گلدمن ساکس، یا رسیدن به مدیریت ارشد یک شرکت بزرگ است، این مدرک را بگیرید. اما اگر هدف ساخت یا خرید کسبوکار کوچک خود، بهویژه چیزی مانند کارواش یا کسبوکار مرتبط با فروش دستگاه تهویه باشد، مشخص نیست که دروس مدیریت کسبوکار بتواند به شما کمکی کند و حتی ممکن است شما را از هدف دورتر کند.
دانشکدههای کسبوکار معمولا استراتژی، امور مالی و مدیریت را همراه با مطالعات موردی برای تحلیل چالشهای واقعی آموزش میدهند. به طور معمول این دورهها هزینه سنگینی دارند. شهریه بهطور متوسط سالانه ۴۶,۷۰۰ دلار برای مدرک حضوری است و مؤسسات برتری مانند مانند دانشکده کسبوکار دانشگاه میشیگان بیش از ۷۰,۰۰۰ دلار در سال شهریه دریافت میکنند. به این مبلغ باید هزینه فرصت دو سال نداشتن درآمد و عدم اداره واقعی یک کسبوکار را افزود.
تیبل، یک دانش آموخته مدیریت کسبوکار دیگر با نگاهی به گذشته، میگوید میتوانست از گذراندن کلاسهای حضوری مدیریت کسبوکار صرفنظر کند، چرا که میتوانست این مدرک را بهصورت آنلاین و در اوقات فراغت برای پیشرفت در شرکتها بگیرد. او میگوید، اگرچه مطالعات موردی و آموزش مالی مفید بودند اما احتمالا میتوانستم همان مطالب را با کسری از هزینه بهصورت خودآموز یاد بگیرم. به عقیده تیبل ارزش واقعی مدیریت کسبوکار فرصت شبکهسازی و اعتبار آن است، اما این موارد در کسبوکار کوچک کمکی نمیکند و حتی ممکن است نتیجه معکوس داشته باشد.
او میگوید، وقتی به طور معمول در کسبوکار کوچک خود فقط با کارگران سر و کار دارید، این مدرک ممکن است حتی مانع شکل گرفتن ارتباطات جدید شود و حتی معتقد است که این موضوع هنگام چانهزنی برای خرید یک کسبوکار کوچک به ضرر شماست. او میگوید: «فکر نمیکنم داشتن مدرک مدیریت کسبوکار به نفع شما باشد.»
البته تیبیل اشاره میکند که استثناهایی برای دیدگاه عمدتاً منفی او درباره دورههای مدیریت کسبوکار وجود دارد. او به برنامههایی مانند استنفورد (شهریه سالانه ۸۲,۴۵۵ دلار) یا بابسون (۷۳,۷۱۰ دلار برای سال اول، ۴۳,۰۵۰ دلار برای سال دوم) اشاره میکند که از اولینهایی بودند که مسیرهای کارآفرینی را ارائه دادند، بهعنوان مدارسی که مدیریت کسبوکار در آنها بیشتر با نیازهای کسانی که میخواهند با مدیریت کسبوکارهای کوچک کارآفرین شوند، همخوانی دارد.