قسمت نخست این مجموعه مطلب که در تاریخ ۲۹ آذر ۱۴۰۱ در همین صفحه به چاپ رسید، به معرفی کتاب «میتوانی دیگران را تغییر دهی: چهار اقدام برای کمک به پیشرفت همکاران، کارکنان – و حتی خانواده» پرداخت و هدف نویسندگانش را تشریح کرد.
در ادامه مکالماتی که در قسمتهای قبل به آن پرداختیم، دارا به بن یادآوری کرد که آنچه به انجامش متعهد شده یک آزمایش است. وقتی او گزینههای حل مشکل را شناسایی و از بین آنها انتخاب میکرد، به فرضیهای رسید که حالا باید مجموعه اقداماتی را برای تست کردنش انجام دهد.
در قسمت قبل گفتیم وقتی از کسی میخواهید یکسری اقدامات را در یک چارچوب زمانی خاص انجام دهد، او را متعهد کنید، اما مثل یک والد عمل نکنید و سرزنش یا پاداش و تنبیه را کنار بگذارید. سپس در یک مکالمه نشان دادیم دارا چگونه به بن کمک کرد به کاری که میخواهد انجام دهد، پایبند بماند.
گاهی اوقات با گزینهای که طرف مقابلتان انتخاب کرده موافق نیستید. در این مواقع احساس اضطرار میکنید که توصیهای به او داشته باشید یا تفکرش را مورد انتقاد قرار دهید. اما این کار را نکنید. واقعیت این است که شما پیشگو نیستید و به طور قطع نمیدانید چه چیزی کارآیی دارد و چه چیزی ندارد. اگر دغدغههایی دارید که طرف گفتوگوی شما اصلا به فکرش نرسیده، آنها را مطرح کنید.
در بخشهای قبل توضیح دادیم شما چطور میتوانید طرف گفتوگوی خودتان را راهنمایی کنید که به گزینههای متعدد مختلف برای حل مشکلش برسد و بعد با تشریح گفتوگوی دارا و بن، مشخص شد چطور میتوان به او کمک کرد بهترین گزینه را انتخاب کند. اگر بخواهیم وارد جزئیات شویم، چه؟
در بخشهای قبل، تکنیکهای افزایش گزینههای مختلف را برای حل مشکلی که طرف مقابل گفتوگوی شما دچار چالش شده، معرفی کردیم. حالا میخواهیم ببینیم چطور این گزینهها را ارائه کنیم.
در بخشهای قبل گفتیم طرف گفتوگوی شما باید برای حل مشکلی که در آن گیر کرده، چند گزینه مختلف را شناسایی کند و شما میتوانید با گفتوگوی درست در این زمینه به او کمک کنید. اما گاهی طرف مقابل نمیتواند خودش گزینههای متعددی را مطرح کند، چون بخشی از مغز او میخواهد با اجتناب از ریسک کردن امنیت خود را حفظ کند.
در بخش قبل گفتیم یکی از وظایفی که طرف گفتوگوی شما در مرحله چهارم از فرآیند چهار اقدام (برنامه) دارد، شناسایی چند گزینه است. این گزینهها به طرف کمک میکنند برای مشکلی که مدتی طولانی در آن گیر کرده، راهحلهای مشخص پیدا کند و پا به یک قلمرو جدید بگذارد. گاهی اوقات شناسایی گزینهها خود به خود پیش میرود و با حداقل راهنمایی ممکن از طرف شما صورت میگیرد.
در بخش قبل گفتیم طرف مقابل گفتوگوی شما، در مرحله چهارم از فرآیند چهار اقدام، یعنی برنامه، سه وظیفه اصلی دارد: شناسایی چند گزینه، انتخاب از بین این گزینهها، و عمل کردن و تعهد به ضربالاجلها. در این قسمت و قسمتهای آینده، به شرح اولین وظیفه میپردازیم. در شناسایی گزینهها، کار شما این است که خلاقیت طرف مقابلتان را تحریک کنید تا او برای اقدام موثر، چند احتمال مختلف را پیش رو داشته باشد و به دستاورد نیروبخش خود برسد.
تبدیل یک مشکل فرساینده به یک فرصت هیجانانگیز برای رسیدن به دستاورد نیروبخش، لذتبخش است. این همان کاری است که تا به حال، در سه مرحله نخست فرآیند تغییر (متحد، دستاورد، فرصت) انجام دادهایم. حالا به مرحله چهارم، یعنی «برنامه» رسیدهایم (شکل).