از آنجا که سیگنال‌های نوری را نمی‌توان ارتقا داد، بنابراین قابل انتقال در مسافت‌های طولانی نبوده و در نتیجه برای چنین فرآیندی مناسب نیستند. با این وجود برای ارتقای سریع اینترنت کوانتومی باید از شبکه فعلی کابل‌های نوری استفاده کرد. محققان در هلند، چین و آمریکا به‌طور جداگانه نشان داده‌اند چگونه می‌توان کیوبیت‌ها را در حافظه کوانتومی ذخیره و در شبکه فیبر نوری منتقل کرد. رونالد هانسون و همکارانش در دانشگاه فناوری دلفت هلند، کیوبیت‌ها را با الکترون اتم‌های نیتروژن و وضعیت هسته‌ای اتم‌های کربن کریستال‌های کوچک الماسی که آنها را در خود جای داده بود، رمزگذاری کردند. یک فیبر نوری در مسافت ۲۵ مایل از دانشگاه تا آزمایشگاه دیگری در شهر هاگ کشیده شد تا ارتباطی با اتم‌های نیترون داخل کریستال‌های الماس مشابه ایجاد کند.

در دانشگاه علم و فناوری چین، کیوبیت‌ها در ابری از اتم‌های روبیدیم رمزگذاری شدند. وضعیت کوانتوم با استفاده از یک فوتون ایجاد شد و محققان در سه آزمایشگاه جداگانه با فاصله ۶ ماه از یکدیگر شاهد بودند. در آمریکا میخاییل لوکین در دانشگاه هاروارد، از دستگاه‌های مبتنی بر الماس با اتم‌های سیلیکون در آنها و همچنین وضعیت‌های کوانتومی را در الکترون‌ها و هسته‌ها استفاده کرد. دستگاه‌هایی برای نشان دادن درهم‌تنیدگی در دو گره حافظه کوانتومی استفاده شدند که به وسیله یک فیبرنوری به مسافت ۳۵ کیلومتر از هم جدا شده بودند. به این ترتیب رکوردی برای ذخیره، پردازش و حرکت اطلاعات کوانتومی ثبت شد. روش محققان چینی و هلندی نیازمند آن بود که فوتون‌ها در ساعتی دقیق به سرور برسند. اما روش محققان آمریکایی ساده‌تر اجرا می‌شود.

 

اخبار مرتبط