می‌روم، اما دلخورم!

 مولر در این مدت ۲۴۷ گل زده و ۲۷۳ پاس گل برای بایرن‌مونیخ به ‌ثبت رسانده و نقش مهمی در دو قهرمانی باشگاه در لیگ قهرمانان اروپا در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۲۰ ایفا کرد. شاید از هر طرفدار فوتبال بپرسید، نام مولر و بایرن را جدای از هم تصور نکند. بازیکنی که از ۱۱ سالگی عضو باشگاه مورد علاقه‌اش شد و تقریبا ۱۷ سال از نخستین بازی‌اش برای تیم بزرگسالان باشگاه می‌گذرد. 

او عضوی از تنها سه‌گانه و شش‌گانه تاریخ باواریایی‌ها بوده، سومین گلزن تاریخ باشگاه است و دومین پاسور برتر قرن بیست و یکم پس از لیونل مسی محسوب می‌شود. با این همه وقتی پای منافع باشگاه وسط می‌آید، سابقه بازیکن و محبوبیتش نزد هواداران مهم نیست. مدیران بایرن‌مونیخ سیاست جوان‌گرایی و کاهش شدید دستمزدها را اولویت قرار داده‌اند و به همین راحتی در ۳۵ سالگی یکی از اساطیر باشگاه، با وی وداع کردند.

مهاجم سابق تیم ملی آلمان هم در پیام خداحافظی‌اش به وضوح ذکر کرد که دوست داشته یک فصل دیگر به بازی در بایرن‌مونیخ ادامه دهد و از گمانه‌زنی‌های علنی باشگاه در هفته‌ها و ماه‌های گذشته خوشش نیامده، اما به تصمیم سران باشگاه که قرارداد جدیدی به او ارائه نکردند، احترام می‌گذارد. او در بخشی از پیامش اعلام کرد: «باشگاه با آگاهی کامل تصمیم گرفته که برای فصل آینده با من وارد مذاکره برای قرارداد جدید نشود. 

اگرچه این تصمیم مطابق با خواسته‌های شخصی من نبود، اما مهم است که باشگاه بر اساس باورهای خودش عمل کند. من به‌ این تصمیم احترام می‌گذارم؛ تصمیمی که مطمئنا هیات‌مدیره و هیات ‌نظارت باشگاه به ‌سادگی آن را نگرفته‌اند.» قطعا با مولر بد رفتاری نشده و دستاوردهایش نادیده گرفته نمی‌شود که معنای این پکیج می‌شود حرفه‌ای‌گری کامل.